Κατερίνα Γεράκη στο “Π”: Ο πόλεμος και τα τεράστια καραβάνια των ξεριζωμένων δεν είναι «φυσικά φαινόμενα»

Της
ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΕΡΑΚΗ
Στελέχους του ΚΚΕ,
Υπεύθυνης της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ
για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών

Οι πρόσφατες αποφάσεις της γερμανικής κυβέρνησης για το «κλείσιμο των συνόρων» φανέρωσαν τις σύνθετες και επικίνδυνες εξελίξεις στο Προσφυγικό – Μεταναστευτικό. Ορισμένες διευκρινίσεις:

– Η επιβολή ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα ανάμεσα σε χώρες-μέλη της Συνθήκης Σένγκεν, με την επίκληση απειλών ή κρίσεων, δεν γίνεται πρώτη φορά. Π.χ., η Γερμανία, για τα συμφέροντά της, είχε ήδη επιβάλει μονομερώς τέτοιους ελέγχους στα σύνορα με την Αυστρία από το 2015. Η σχετική δυνατότητα προβλέπεται από την ίδια τη Συνθήκη Σένγκεν, όπως και από το νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, τα οποία το ΚΚΕ κατήγγειλε και καταψήφισε από την πρώτη στιγμή. Τέτοια είναι η «αλληλεγγύη» της ΕΕ…

Η ευθύνη των πρώτων χωρών υποδοχής για τη δήθεν φύλαξη των συνόρων της ΕΕ, σε ρόλο χωροφύλακα, έχει γίνει αποδεκτή από όλες τις μέχρι σήμερα ελληνικές κυβερνήσεις, μετατρέποντας τη χώρα μας σε αποθήκη ανθρώπινων ψυχών. Αυτή βρίσκεται στον πυρήνα των Κανονισμών του Δουβλίνου, της Κοινής Δήλωσης ΕΕ – Τουρκίας, του νέου Συμφώνου με τον περιβόητο Μηχανισμό «Ευέλικτης Αλληλεγγύης». Η κυβέρνηση της ΝΔ εξακολουθεί να παίζει τον ρόλο του χωροφύλακα, τον οποίο μάλιστα έσπευσε να εγγυηθεί ο αρμόδιος υπουργός Μετανάστευσης από τον φράχτη του Έβρου, όπως και ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης με τις δηλώσεις περί «ενεργητικής αποτροπής», δηλαδή επαναπροωθήσεων. Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να ζητάει ανταλλάγματα, με μεγαλύτερη χρηματοδότηση, προκειμένου να ενισχύσει τους μηχανισμούς καταστολής και εγκλωβισμού, σε βάρος των ξεριζωμένων, «ταΐζοντας» ταυτόχρονα εργολάβους και ΜΚΟ. Η «αυστηρή αλλά δίκαιη πολιτική στο Μεταναστευτικό», για την οποία περηφανεύεται η κυβέρνηση, έφερε το πολύνεκρο ναυάγιο – έγκλημα της Πύλου, για το οποίο ακόμα δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες.

Την ώρα που η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα «αυστηρά σύνορα», φθηνά εργατικά χέρια χωρίς δικαιώματα εξασφαλίζονται για λογαριασμό των μεγάλων αφεντικών, με τις κυβερνήσεις να υπογράφουν συμφωνίες σύγχρονου δουλεμπορίου, όπως αυτές που υπογράφει η Γερμανία με την Κένυα, η Ισπανία με τη Μαυριτανία, η Ελλάδα με την Αίγυπτο και το Μπαγκλαντές κ.ά.

Τελικά, στην αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ συμπίπτουν όλες οι αστικές ευρωενωσιακές δυνάμεις κάθε απόχρωσης, από τη Σοσιαλδημοκρατία της Γερμανίας μέχρι την Ακροδεξιά της Ιταλίας κ.λπ. Όλοι προσπαθούν να συσκοτίσουν το ότι η κύρια αιτία του ξεριζωμού για εκατομμύρια ανθρώπους (στον αριθμό-ρεκόρ των 120 εκατ., σύμφωνα με τον ΟΗΕ) είναι η κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου: Οι 59 ένοπλες συγκρούσεις που μαίνονται σε όλο τον κόσμο – ο μεγαλύτερος αριθμός μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι δύο πόλεμοι στη γειτονιά μας, στον Βορρά και στον Νότο της Ευρώπης, ο ΝΑΤΟ-ρωσικός πόλεμος στην Ουκρανία και η ανάφλεξη σε όλη τη Μέση Ανατολή από την αδίστακτη επιθετικότητα του Ισραήλ, που σφαγιάζει τον παλαιστινιακό λαό. Σε αυτούς τους πολέμους εμπλέκεται άμεσα η χώρα μας, και μάλιστα σε ρόλο σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και με τη στήριξη όλων των άλλων κομμάτων.

Η πολεμική προετοιμασία ακόμα και για μια γενικευμένη σύρραξη (βλ. εξελίξεις και στο πεδίο της πολεμικής οικονομίας της ΕΕ, έκθεση Ντράγκι κ.ά.) σηματοδοτεί την όξυνση της καταστολής σε βάρος των κατατρεγμένων θυμάτων, όπως και συνολικά σε βάρος των λαών, που πληρώνουν το μάρμαρο των υπέρογκων εξοπλισμών και της πανάκριβης ενέργειας. Σηματοδοτεί και νέα γεωπολιτικά παζάρια στις πλάτες των ξεριζωμένων. Άραγε, ήταν λάθος η «υποδοχή» των 5 εκατ. ουκρανών προσφύγων από την ΕΕ; Οι 2,5 εκατ. Παλαιστίνιοι που εκδιώκονται βίαια από τα πατρογονικά τους εδάφη δεν πρέπει να προστατευθούν; Μήπως η Συρία και το Αφγανιστάν, μετά τις επεμβάσεις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, έχουν μετατραπεί σε «παραδείσους ασφάλειας και ειρήνης», όπου πρέπει να επιστρέψουν οι πρόσφυγες;

Συμπέρασμα: Οι λαοί σε όλα τα κράτη της ΕΕ, όπως και ο ελληνικός λαός, πρέπει να επαγρυπνούν. Το κουβάρι των αντιθέσεων, που εκδηλώνεται και στο Μεταναστευτικό – Προσφυγικό, προμηνύει επικίνδυνες εξελίξεις. Στο επίκεντρο της πάλης πρέπει να τεθούν: Η εναντίωση στον πόλεμο και η απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Η εφαρμογή της Συνθήκης της Γενεύης για τους πρόσφυγες σε σύγκρουση με το άδικο ευρωενωσιακό πλαίσιο και το νέο βάρβαρο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, που μετατρέπουν τη χώρα μας σε αποθήκη ανθρώπινων ψυχών.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ