Κεσάτια στις τουριστικές περιοχές

–Περισσότερος ο κόσμος φέτος αλλά λιγότερες οι εισπράξεις

Γράφει ο
Νίκος Παρασκευάς

Καθώς ολοκληρώνεται σιγά σιγά η τουριστική σεζόν, η οποία στις αρχές της φαινόταν ότι θα ήταν εντυπωσιακή, τα συμπεράσματα που βγαίνουν τόσο από επίσημα στοιχεία όσο και από μαρτυρίες τοπικών τουριστικών παραγόντων δεν είναι τα καλύτερα ή τουλάχιστον δεν είναι τα αναμενόμενα με βάση τις αρχικές προβλέψεις.

Σίγουρα ο κόσμος που ήρ­θε φέτος στη χώρα μας ήταν περισσότερος από κάθε άλλη φορά. Σε αυτό συνετέλεσε η μερική κατάργηση της βίζας για επισκέπτες από την Τουρκία προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η εμπό­λεμη κατάσταση στη Μέ­ση Ανατολή, που σχεδόν εκμηδένισε την τουριστική κίνηση προς την Ανατολική Μεσόγειο, την οποία εισέπραξε σε ένα ποσοστό η χώρα μας. Λόγω αυτών των συνθηκών και μόνο υπολογίζεται ότι ήρθαν φέτος στην Ελλάδα 2 – 3 εκατομμύρια περισσότεροι τουρίστες σε σχέση με πέρυσι.

Κόσμος υπήρξε λοιπόν, τα ξενοδοχεία και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια γέμισαν, αλλά τα κέρδη των εμπλεκομένων στην τουριστική βιομηχανία ήταν ελάχιστα και προφανώς μειωμένα σε σχέση με πέρυσι. Πέρα από τις διεθνώς προβεβλημένες τουριστικές περιοχές, που έχουν μόνιμους πελάτες από γραφεία του εξωτερικού και σίγουρες εισπράξεις, γιατί τα πακέτα διακοπών που πουλάνε τα ξένα γραφεία έχουν φουλ παροχές και, κατά συνέπεια, προβλεπόμενες εισπράξεις, η υ­πόλοιπη Ελλάδα δεν είδε το χρήμα να κινείται. Ειδικά οι προορισμοί που συ­ντηρούνται από έλληνες τουρίστες, όπου είτε έχουν ένα μικρό εξοχικό, είτε νοικιάζουν δωμάτια, είτε κάνουν διακοπές με τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, φέτος είχαν τις μικρότερες εισπράξεις των τελευταίων χρόνων.

Όπως μας έλεγαν καταστηματάρχες των περιοχών αυτών, φέτος δούλεψαν μόνο με τους περαστικούς. Ελάχιστοι από εκείνους που έκαναν διακοπές πήγαιναν να φάνε έξω ή να πιούν έναν καφέ. Μαγείρευαν ή έκαναν καφέ στο σπίτι ή στο ενοικιαζόμενο. Δεν περίσσευαν λεφτά για έξω, δεν υπήρχε η δυνατότητα, ο κόσμος ήταν σφιγμένος, ήταν φανερό ότι δυσκολευόταν, δεν είχε λεφτά. Σε αντιδιαστολή με κάποιους άλλους προορισμούς, όπου πολλοί πλήρωναν την ξαπλώστρα όσο πέντε γεύματα σε διαφορετικές περιοχές, που βρίσκονται προφανώς πίσω από τον ήλιο.

Ένα ακόμα πρόβλημα για τους ξενοδόχους ήταν η μικρή διάρκεια των κρατήσεων. Επειδή ο κόσμος δεν είχε λεφτά, περιόρισε τις διακοπές του σε τριήμερα ή διήμερα. Αντί να πάει, δηλαδή, μία εβδομάδα κάπου, πήγαινε τρεις μέρες ή δύο Σαββατοκύριακα. Αυτό όμως για τον ξενοδόχο είναι πρόβλημα, γιατί έχει κάθε δύο μέρες γενική καθαριότητα στο δωμάτιο, έχει κάθε δύο μέρες απολυμάνσεις, κάθε δύο μέρες αλλαγές σε είδη συχνής χρήσης, όπως σαπούνια, σαμπουάν κ.λπ., τα οποία, αν ο πελάτης τα έχει χρησιμοποιήσει έστω και μία φορά, πάνε για πέταμα. Αυτά είναι πρόσθετα έξοδα, που μειώνουν την απόδοση του ξενοδοχείου αλλά και το κέρδος του επιχειρηματία.

Γι’ αυτό, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, η φετινή τουριστική σεζόν δεν μπορεί να χαρακτηριστεί καλή. Γιατί είχε μεν κόσμο αλλά δεν είχε εισπράξεις. Και όσοι περίμεναν να βγάλουν φέτος τα… σπασμένα του κορονοϊού έμειναν με την ελπίδα. Και φυσικά με τις ειδοποιήσεις για τα χρέη τους, τα οποία δεν κατάφεραν ούτε και φέτος να τακτοποιήσουν…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ