Η λειψυδρία μάς απειλεί με ερημοποίηση και η κυβέρνηση δεν έχει ούτε καν συζητήσει μέτρα…
–Όλες οι χώρες εφαρμόζουν την αφαλάτωση, εκτός από εμάς, που τη γνωρίζουμε από τον 4ο π.Χ. αιώνα
Γράφει ο
Νίκος Παρασκευάς
Η λειψυδρία μάς… χτυπάει την πόρτα, δύο νησιά έχουν τεθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης επειδή δεν έχουν… σταγόνα νερού, σε πολλές περιοχές οι βρύσες τρέχουν… λάσπη γιατί οι ταμιευτήρες έφτασαν στο… κατακάθι, καλλιέργειες αφανίζονται επειδή δεν υπάρχει νερό για να ποτισθούν και η κυβέρνηση περιμένει να επέλθει η ολική καταστροφή για να παρέμβει. Όπως ακριβώς και με τις φωτιές, που, αφού λαμπαδιάσουν τα δάση και δεν είναι δυνατόν να σωθούν, τρέχει να σβήσει τις φωτιές. Από πρόληψη, τίποτα…
Και όμως υπάρχει τρόπος να πλημμυρίζουν τα νησιά νερό, να ποτίζονται με το παραπάνω οι καλλιέργειες, να υπάρχει περίσσευμα νερού όλο τον χρόνο.
Η… συνταγή είναι απλή, την εφηύραν οι αρχαίοι μας πρόγονοι από τον 4ο αιώνα π.Χ., την ακολουθούν 170 χώρες σε όλο τον κόσμο και εμείς την εφαρμόζουμε σχεδόν πιλοτικά σε καμιά δεκαριά νησιωτικές περιοχές, ενώ σε ορισμένες δεν αποδίδει γιατί δεν συντηρούνται σωστά τα μηχανήματα και έχουν χαλάσει.
Μιλάμε για την αφαλάτωση, δηλαδή την μέθοδο της αφαίρεσης του αλατιού από το νερό της θάλασσας και την απόδοσή του, σε άριστη ποιότητα, σε κατοικημένες περιοχές για χρήση, άρδευση κ.λπ. Τη σημασία της αφαλάτωσης του θαλασσινού νερού την κατανόησαν έλληνες θαλασσοπόροι, οι οποίοι, όπως αποκαλύπτει ο Αριστοτέλης, για να εξοικονομήσουν πόσιμο νερό, διά της εξάτμισης αφαιρούσαν το αλάτι από το νερό της θάλασσας. Σήμερα, περισσότερες από 20.000 μονάδες αφαλάτωσης λειτουργούν σε πολλές χώρες της υφηλίου, ενώ η Κύπρος είναι πρωτοπόρος στη μέθοδο, αφού το 80% του νερού που χρησιμοποιεί είναι από αφαλατώσεις.
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο πρέσβης επί τιμή Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, που έχει υπηρετήσει σε πολλές χώρες του εξωτερικού και γνωρίζει από πρώτο χέρι τι γίνεται, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ισραήλ, η Ισπανία κ.λπ. έχουν προχωρήσει πολύ στον τομέα της αφαλάτωσης. Ειδικά οι δύο πρώτες χώρες έχουν μετατρέψει ερήμους σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Στη χώρα μας, οι λιγοστές μονάδες που υπάρχουν είτε υπολειτουργούν είτε δεν λειτουργούν καθόλου, δεδομένου ότι, λόγω κόστους, μένουν ασυντήρητες και σε αρκετές περιπτώσεις παρατημένες. Το 2002, οι καθηγητές κ. Νικητάκος και Λίλας μαζί με τον ηλεκτρολόγο-μηχανικό κ. Βατίστα κατασκεύασαν στα Ναυπηγεία Σαλαμίνας ένα πρωτότυπο και αποτελεσματικό, πλωτό σύστημα αφαλά-
τωσης που λειτουργεί αυτόνομα με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, που μπορεί, ανάλογα με το μέγεθός του, να καλύψει τις ανάγκες ενός νησιού. Το σύστημα ονομάστηκε «Υδριάδα», αλλά από το 2002 μέχρι σήμερα ουδείς κρατικός φορέας ενδιαφέρθηκε να το αξιοποιήσει, αν και έχει επιδειχθεί πολλές φορές και έχει αποσπάσει κολακευτικά σχόλια για την αποτελεσματικότητά του.
Τώρα, που η λειψυδρία μάς… χτυπάει την πόρτα, που η ξηρασία απειλεί τα χωράφια της χώρας μας, που ο κόμπος έφτασε στο χτένι, μήπως είναι ώρα να ξαναβγεί η «Υδριάδα» από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας, να γίνουν μονάδες αφαλάτωσης σε όλα τα άνυδρα νησιά και να επισκευαστούν αμέσως οι υπάρχουσες; Και, βέβαια, μήπως πρέπει να ζητήσουμε την τεχνογνωσία από τους Κυπρίους, για να δούμε τι καλό κάνουν με τις αφαλατώσεις και να το κάνουμε κι εμείς; Το καμπανάκι έχει χτυπήσει και οφείλουμε να το ακούσουμε.
Πριν επέλθει η ερήμωση των αγρών και των καλλιεργειών, επιβάλλεται να ληφθούν μέτρα. Όταν η ξηρασία κάνει την εμφάνισή της, θα είναι πολύ αργά. Ο δρόμος της καταστροφής δεν θα έχει γυρισμό.
Άμ’ έπος άμ’ έργον, λοιπόν…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ