Θαλασσοταραχή… στα ελληνοτουρκικά
Τελικά θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι «ήρεμα νερά, γιοκ».
Μας τελείωσαν – αν είχαμε και ποτέ. Και αυτό το αποδεικνύει η τουρκική δραστηριότητα με την «Κάσο 1 και 2» (λιγότερο), ο εντατικός εξοπλισμός των μικρασιατικών παραλίων, οι αποβατικές δυνάμεις πεζοναυτών και οι ναυτικές δυνάμεις, οι οποίες είναι προσανατολισμένες στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, η απαίτηση να πάρουν τα αεροσκάφη F-35, οι 1.255 (έναντι 909 πέρσι) παραβιάσεις της Τουρκικής Ακτοφυλακής και του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού…
Το αναθεωρητικό δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» καλά κρατεί και, όπως έχουμε επισημάνει, έχει γίνει σχολικό εγχειρίδιο, το οποίο από φέτος εισάγεται στα τουρκικά σχολεία όλων των βαθμίδων…
Είναι λοιπόν καιρός όσοι βουτάνε το κεφάλι στην άμμο να αντιληφθούν ότι και εδώ λάθος κάνουν. Στο νερό έπρεπε να το βουτάνε…
Το Δίκαιο και η θάλασσα
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας πραγματοποίησε επίσκεψη στην περιοχή της 12ης Μεραρχίας, σε Έβρο και Σαμοθράκη, και αναφέρθηκε και στο ζήτημα του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας: «Η χώρα μας», είπε, «είναι μια χώρα η οποία πάντοτε σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, σέβεται το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, σέβεται τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Προασπίζει και προβάλλει τα δικαιώματά της. Δικαιώματα όμως τα οποία προβλέπονται στο ισχύον Διεθνές Δίκαιο και Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και δεν αποτελούν φαντασιώσεις ενός νεοοθωμανικού επεκτατισμού. Η χώρα θα συνεχίσει, λοιπόν, να υπερασπίζει την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, πάντοτε τείνοντας χείρα φιλίας προς όλους, αλλά με απόλυτη διάθεση προστασίας, όπως το Σύνταγμα επιβάλλει, των δικαιωμάτων της».
Ορθώς θέλησε να στείλει και να επικαιροποιήσει το μήνυμα ο υπουργός, ωστόσο, όταν μόνο η μία πλευρά είναι προσηλωμένη στο Διεθνές Δίκαιο και η άλλη σε κάποιο άλλο… οικείο της και αρκετά… διαδεδομένο, η κατάσταση μόνο αισιοδοξία δεν προκαλεί…
Ανακεφαλαίωση
Ενδιαφέρουσα, ωστόσο, και η… επικαιροποίηση (το… αλιεύσαμε στο pentapostagma) των όσων γνωρίζουμε και ισχύουν αναφορικά με τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, τα οποία είναι σαφώς οριοθετημένα. Ειδικότερα:
– Στη θαλάσσια περιοχή στις εκβολές του Έβρου αυτά είναι οριοθετημένα βάσει του Πρωτοκόλλου των Αθηνών της 26ης Νοεμβρίου 1926.
– Στη θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται νοτίως του Έβρου, μέχρι τη Σάμο και την Ικαρία, ελλείψει σχετικών συμβατικών ρυθμίσεων με την Τουρκία, εφαρμόζεται η αρχή της ίσης απόστασης / μέσης γραμμής, σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο. Όπως αναφέρεται και στο άρθρο 15 της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας, το οποίο ενσωματώνει εθιμικό δίκαιο, σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία οριοθέτησης κανένα κράτος δεν δικαιούται να επεκτείνει την αιγιαλίτιδά του ζώνη πέραν της μέσης γραμμής. Η διάταξη αυτή, η οποία επαναλαμβάνει, με μικρές μόνον φραστικές αλλαγές, τη ρύθμιση του άρθρου 12 (1) της Σύμβασης της Γενεύης για την Αιγιαλίτιδα Ζώνη και τη Συνορεύουσα Ζώνη, ενσωματώνει εθιμικό κανόνα δικαίου.
– Νοτίως της Σάμου, μεταξύ των Δωδεκανήσων και των τουρκικών ακτών, τα θαλάσσια σύνορα είναι οριοθετημένα βάσει της Συμφωνίας της 4ης Ιανουαρίου 1932 και του Πρωτοκόλλου της 28ης Δεκεμβρίου 1932 μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας. Η Ελλάδα υπεισήλθε ως διάδοχο κράτος στις σχετικές ρυθμίσεις των συμφωνιών αυτών, βάσει του άρθρου 14 (1) της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947, που εκχωρεί την κυριαρχία των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.
Οπότε μιλάμε για καθαρή παραβατικότητα της Τουρκίας, η οποία θέλει να αλλάξει το status quo στην περιοχή.
Αλλά αυτό το καταλαβαίνουμε. Το τι πράττουμε για να απομακρύνουμε έναν τέτοιον κίνδυνο είναι άλλο…
Εμείς, εδώ, εμβατήρια…
Σχοινί κορδόνι το πήρανε οι καθεστωτικοί στην ελληνική Θράκη. Έτσι, μετά το εμβατήριο στην πλατεία Ειρήνης στην Κομοτηνή, εμβατήριο ακούσαμε και στους αγώνες πάλης με λάδι στην περιοχή Αλάν Τεπέ, στον Δήμο Αρριανών.
Η τουρκοφιέστα –και με τη βούλα– για την οποία είχαμε αναφερθεί εκτενώς στην προηγούμενη έκδοση, ήταν πραγματικά τέτοια…
Διότι ο δήμαρχος Αρριανών παρήγγειλε από την Τουρκία και έντυσε με «ειδική παραδοσιακή στολή “πολιτιστικής άυλης κληρονομιάς”» (η κατάσταση εξόκειλε) τον «αγά του πανηγυριού», ώστε να δοθεί η εντύπωση (λες κι όλα τα υπόλοιπα δεν έφταναν) πως πρόκειται για ένα τουρκικό πανηγύρι…
Το πανηγύρι, μάλιστα, ξεκίνησε με πορεία, η οποία συνοδεύτηκε από τους ήχους… του τουρκικού πολεμικού εμβατηρίου «Izmir Marsi», που είχε ακουστεί και στην κεντρική πλατεία της Κομοτηνής στις 4 Αυγούστου…
Όχι, δεν μαθαίνουμε… Καταπίνουμε τις προκλήσεις
Εν τω μεταξύ, δεν είναι ίδιον μόνο εμάς των Ροδοπιτών, και των Θρακιωτών εν γένει, να… την τρώμε και να μη μιλάμε, όπως φαίνεται. Στην Καβάλα έγιναν, λέει, τα εγκαίνια μιας έκθεσης με τίτλο «Θησαυροί από το Ικόνιο και τη Σίλλη», στο Μουσείο Μοχάμετ Άλι, στα οποία παρέστησαν εκπρόσωποι των Δήμων Καβάλας και Ικονίου, του Κέντρου Καππαδοκικών Μελετών και του Πανεπιστημίου Necmettin Erbakan.
Συνεργάστηκαν όλοι αυτοί οι φορείς, ένθεν κακείθεν, για να αναδείξουν την… ελληνοτουρκική φιλία.
Και σε αυτήν την εκδήλωση ήταν και ο τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή. Προσκεκλημένος, απρόσκλητος, δεν έχει σημασία – για εκείνον…
Του έδωσαν τον λόγο, μάλιστα, και εκείνος είπε ότι «η τουρκοελληνική φιλία είναι μια κληρονομιά που άφησε στην Τουρκία ο μεγάλος ηγέτης Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ». Τι καταλαβαίνετε με αυτήν την αθλιότητα; Και γιατί πρέπει το ακροατήριο να ακούει τέτοιες χυδαιότητες και να μην ξέρει πώς να αντιδράσει –κατά το ορθό; Γιατί ο άλλος τρόπος δεν είναι ο ενδεδειγμένος – και σε αυτό συμφωνούμε όλοι.
Δεν θα έπρεπε όμως, έστω και μετά την εκδήλωση, να ειπωθεί κάτι –προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας– από τους διοργανωτές της «εδώ μεριάς». Γιατί εάν κουνάς το κεφάλι σε όσα λέει ο εκφραστής της τουρκοπαρεμβατικότητας, υπάρχει ο κίνδυνος ο άλλος που σε βλέπει να το μεταφράζει, τουλάχιστον, ως… πολιτικώς ορθό. Και αυτό γνωρίζουμε (πάνω – κάτω) πόσο καταστροφικό είναι…
Ο άνθρωπος που κατέσφαξε τον Ελληνισμό της Μικρασίας δεν είναι δυνατόν να προωθείται ως… εμπνευστής της τουρκοελληνικής ή ελληνοτουρκικής –ή όπως αλλιώς κι αν ειπωθεί– φιλίας.
Κυρίως, όταν κάτι τέτοιο δεν υφίσταται…
(Δεν θα μας τρελάνετε εσείς!)
Έλλη Μητακίδου
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτο: T.C. Millî Savunma Bakanlığı – TR Υπουργείο Εθνικής Άμυνας