Β. Ματράγκος στο “Π”: Ατομική η ευθύνη και για τη φωτιά στον Βαρνάβα

Του
ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΑΤΡΑΓΚΟΥ
Μέλους ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ,
Μέλους Κεντρικής Αντιπροσωπείας ΤΕΕ με τους Προοδευτικούς Μηχανικούς,
Πολιτικού Μηχανικού ΕΜΠ MSc

Σύμφωνα με το Copernicus, στις 11 Αυγούστου 2024, περίπου στις 12:00, μια πυρκαγιά έπληξε την περιοχή της Αττικής κοντά στο χωριό Βαρνάβας. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως οι πρώτες προσπάθειες για την κατάσβεσή της ξεκίνησαν το πρωί της επόμενης ημέρας. Έτσι, τη Δευτέρα ξεκίνησε να δημιουργείται το μέτωπο των 40 χλμ. Οι καμένες εκτάσεις υπολογίζονται σε 104.000 στρέμματα και τα καμένα κτίρια σε πάνω από 1.300. Δυστυχώς, υπήρξε και μία νεκρή.

Παράλληλα, έκαναν την εμφάνισή τους δημοσιεύματα που ανέφεραν πως τα ακίνητα που κάηκαν δεν βρίσκονταν σε καθαρισμένα οικόπεδα σε ποσοστό 80%. Εδώ φαίνεται πώς «χτίζεται» η επιχείρηση μετατόπισης της ευθύνης από το κράτος στον πολίτη όσον αφορά την πρόληψη και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών. Μια καλά οργανωμένη επιχείρηση, η οποία ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια με τη νέα μέθοδο αντιμετώπισης των πυρκαγιών, που βασίστηκε στις εκκενώσεις και στη μη αντιμετώπισή τους σε κανένα επίπεδο, είτε στην πρόληψη είτε στην κατάσβεση.

Η πολιτική ηγεσία εφάρμοσε την επιχειρησιακή αρχή: «Να σβήσει η φωτιά μόνη της». Παράλληλα, δεν έκανε καμία προσπάθεια, βασιζόμενη σε αυτό το πλάνο αντιμετώπισης, να ενισχύσει την πρόληψη. Μέχρι που, στη λογική της ατομικής ευθύνης και της μεθόδου του εκφοβισμού με υπέρογκα πρόστιμα, υπό ασφυκτικές προθεσμίες, επέβαλε με νέους νόμους αλλοπρόσαλλες και μη εφικτές οδηγίες για την πυροπροστασία των ακινήτων, οι οποίες στερούνται όχι μόνο επιστημονικής βάσης αλλά και λογικής, όπως η υποχρέωση καθαρισμού οικοπέδων και γηπέδων με διάτρητη νομοθεσία, η οποία αντιβαίνει τόσο στη δασική όσο πλέον και στην κοινή λογική. Και μάλιστα, χωρίς να υπάρχει πρόγραμμα διαχείρισης των κλαδεμάτων, τα οποία, αντί να αποτελέσουν τη βιολογική ύλη για παρασκευή πέλετ, δημιούργησαν προστριβές μεταξύ τοπικής αυτοδιοίκησης και κεντρικής εξουσίας και τελικά ναρκοθέτησαν τον χώρο. Όλα τα παραπάνω είχαν αποτέλεσμα μια φωτιά που ξεκίνησε εκτός πόλης να καίει ανενόχλητη για τέσσερις ημέρες και να φτάσει εντός αστικού ιστού. Κάποιος θα μπορούσε να πει πως, αν δεν μειωνόταν η ένταση του ανέμου, η φωτιά θα κατέβαινε προς το κέντρο της Αθήνας.

Είμαι πεπεισμένος πως το επόμενο μέτρο στην κατεύθυνση της μετατόπισης των ευθυνών από το κράτος στον πολίτη θα είναι στον τομέα της αντισεισμικής προστασίας. Και εκεί το κόστος σε ζωές θα είναι μεγάλο.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ