Ν. Γρηγοράκου στο “Π”: Οι φίλοι μου φέτος δεν πήγαν διακοπές

Της
ΝΑΓΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ
Βουλευτού ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Λακωνίας

«Πότε θα φύγετε για διακοπές;» ή «Πού πήγατε φέτος;». Συνηθισμένες ερωτήσεις κάθε καλοκαιριού που, δυστυχώς, φέτος είχαν –και έχουν– ασυνήθιστες απαντήσεις. «Φέτος δεν θα φύγω», «Φέτος δεν πήγαμε πουθενά», «Δεν νομίζω να τα καταφέρουμε να πάμε κάπου», «Στο χωριό θα πάμε για λίγες μέρες και αυτό είναι όλο»…

Με λύπη συνειδητοποιώ πως ήδη βρισκόμαστε στην κορύφωση του φετινού καλοκαιριού και είναι πλέον γεγονός πως οι περισσότεροι φίλοι μου δεν θα πάνε διακοπές φέτος.

Όσο κι αν επιχειρείται –σε καμία περίπτωση αθώα– στον μαγικό κόσμο των social media αφενός το «staycation» να γίνει η νέα τάση, αφετέρου να διασκεδαστεί η κατάσταση με χιλιάδες χιουμοριστικές αναρτήσεις, η πραγματικότητα παραμένει θλιβερή, ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους.

Για τους νέους ανθρώπους, για τη γενιά της οικονομικής κρίσης, της πανδημίας, της ακρίβειας. Για τη γενιά που τελικά είναι αναγκασμένη διαρκώς να αναβάλλει τη ζωή της για κάποιο απροσδιόριστο μέλλον, ενώ την ίδια στιγμή τής ασκείται κριτική που δεν πάει να δουλέψει σεζόν στη βαριά βιομηχανία του τουρισμού με μισθούς πείνας. Για τη γενιά που συνεχίζει να μένει στο παιδικό της δωμάτιο στο πατρικό της σπίτι εξαιτίας των απλησίαστων ενοικίων, που δουλεύει εξαήμερα και δωδεκάωρα χωρίς να πλουτίζει και που συνειδητοποιεί πως τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά της δεν θα της εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή από των γονιών της.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση με κυνισμό επιδεικνύει την άνοδο των αφίξεων και την πληρότητα των καταλυμάτων, διατυμπανίζοντας πως η τουριστική σεζόν πάει καλά και η οικονομία της χώρας έχει επιστρέψει στην κανονικότητα. Η έρευνα του ΙΕΛΚΑ (Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών) που έγινε τον Ιούλιο και αποτυπώνει πως 1 στους 2 Έλληνες δεν θα κάνει φέτος διακοπές, ενώ το 32% θα κάνει μεν διακοπές, αλλά λιγότερες ημέρες, είναι μάλλον για τους υπερβολικούς. Υπερβολικοί είναι, επίσης, και όσοι αναφέρονται στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για την πορεία του πληθωρισμού τον Ιούνιο του 2024. Σύμφωνα με αυτά, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι, φέτος καταγράφονται αυξήσεις 19,7% στα αεροπορικά εισιτήρια, 12% στα ξενοδοχεία, ενώ το πακέτο διακοπών εμφανίζεται πιο ακριβό κατά 12,7% σε σύγκριση με πέρυσι. Τέλος, τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια είναι «φωτιά» και εδώ τα παραδείγματα είναι, νομίζω, περιττά.

Η απώλεια των διακοπών έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από άλλες απώλειες για τη γενιά μου. Δεν είναι απλώς άλλη μια πολυτέλεια που χάνεται, είναι άλλη μια ανάγκη που θα πρέπει να μείνει ανικανοποίητη. Οι ανικανοποίητες ανάγκες, όμως, πληγώνουν, θυμώνουν, οδηγούν σε αδιαφορία. Το «staycation» δεν είναι μόδα, είναι ο ορισμός της ιδιώτευσης. Το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας, απομονωμένο στον μικρόκοσμο των προφίλ των social media, στερείται σήμερα προοπτικής και ονείρων, παραμένοντας σταθερά σε μια κατάσταση αναμονής και χαμηλών προσδοκιών. Οι κυβερνώντες πανηγυρίζουν «για το χρήμα που φέρνουν οι τουρίστες», για «τον τουρισμό που κατακτά φέτος νέο ρεκόρ», αλλά αποσιωπούν –για να μην πω αγνοούν– ότι το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας αισθάνεται πως η θέση που του επιφυλάσσεται σε αυτό το «λαμπερό πάρτι» είναι μόνο αυτή του σκληρά εργαζόμενου.

Σε αυτό το πλαίσιο, μόνο υποκριτής μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που απορεί με την αδιαφορία των νέων για την πολιτική ή με την αμφισβήτηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου ή με το επικίνδυνο «όλοι ίδιοι είναι». Μόνο υποκριτές είναι όσοι απορούν με την αποχή από τις εκλογές ή με το κύμα της «μεγάλης παραίτησης». Οι υπόλοιποι, που δεν ανήκουμε στην κατηγορία των υποκριτών, κατανοούμε πως το μέλλον της χώρας θα συνεχίσει να υπονομεύεται για όσο κάποιοι, με δήθεν ρεαλισμό, επιμένουν να μιλούν απλώς για μια «χαμένη γενιά».

ΤΟ ΠΑΡΟΝ