Θεραπεία παθήσεων σπονδυλικής στήλης με ενδοδισκικές τεχνικές χωρίς χειρουργείο

Θεραπεία παθήσεων σπονδυλικής στήλης με ενδοδισκικές τεχνικές χωρίς χειρουργείο

Του
ΑΡΗ ΜΠΕΡΖΟΒΙΤΗ


Τα τελευταία χρόνια, η επιστήμη έχει στραφεί στις ενδοδισκικές τεχνικές θεραπείας των παθήσεων της σπονδυλικής στήλης, οι οποίες ειδικότερα αφορούν τον μεσοσπονδύλιο δίσκο.

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του ορθοπαιδικού χειρουργού Νικόλαου Μπενάρδου (www.nikolaosbenardos.com), αυτές οι τεχνικές είναι απλές, διενεργούνται κατά κύριο λόγο διά ειδικής βελόνης, με τοπική αναισθησία σε συνδυασμό με νευροληπτοαναλγησία (μέθη), διενεργούνται υπό ακτινολογική (c-arm) καθοδήγηση, υπό άσηπτες συνθήκες, στην αίθουσα του χειρουργείου κατά κανόνα, ενώ ο ασθενής μπορεί να πάρει εξιτήριο την ίδια μέρα. Το αποτέλεσμα μιας επιτυχημένης ενδοδισκικής τεχνικής είναι ισοδύναμο με το αποτέλεσμα μιας επιτυχημένης χειρουργικής επέμβασης (δισκεκτομής κατά κύριο λόγο, ακόμα και σπονδυλοδεσίας).

Οι τεχνικές αυτές, λοιπόν, δηλαδή οι ενδοδισκικές τεχνικές θεραπείας παθήσεων σπονδυλικής στήλης που αφορούν τον μεσοσπονδύλιο δίσκο, είναι κατά κύριο λόγο:
Η έγχυση ενδοδισκικών γελών (gels), η ενδοδισκική χρήση λέιζερ και η ενδοδισκική χρήση ραδιοσυχνοτήτων.
Αυτές οι τεχνικές κατά περίπτωση –ανάλογα με την παθολογία του εκάστοτε μεσοσπονδυλίου δίσκου, αλλά κατά κανόνα σε περιπτώσεις δισκοκήλης– επιλέγονται προς χρήση (από τον εξειδικευμένο γιατρό με τις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης και εξοικειωμένο με τις ενδοδισκικές τεχνικές) με σκοπό την αντιμετώπιση της εκφύλισης του συγκεκριμένου μεσοσπονδυλίου δίσκου και των συμπτωμάτων αυτής (κατά κύριο λόγο οσφυοϊσχιαλγίας, οσφυαλγίας με μηραλγία και αυχενοβραχιονίου πόνου) και ασφαλώς την αποφυγή χειρουργικής επέμβασης (δισκεκτομής, αλλά και σπονδυλοδεσίας σε κάποιες περιπτώσεις).

Ειδικότερα, οι τεχνικές αυτές, επενεργώντας είτε χημικά (γέλες – gels), είτε ηλεκτροθερμικά (ραδιοσυχνότητες – rf), είτε με τη χρήση laser στο εσωτερικό του εκφυλισμένου-χαλασμένου μεσοσπονδυλίου δίσκου, στην περιοχή του πηκτοειδούς πυρήνα, επιφέρουν τέτοιες αλλαγές στον εν λόγω μεσοσπονδύλιο δίσκο, κυρίως στον πηκτοειδή πυρήνα αυτού, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση έως και εξαφάνιση της δισκοκήλης και άρση της πίεσης επί του νευρικού ιστού. Επίσης επιδρούν και στις ρήξεις-σκισίματα του ινώδους δακτυλίου, προς αντιμετώπιση γενικότερα της όλης εκφύλισης, όπως προαναφέραμε, του μεσοσπονδυλίου δίσκου.

Σημειώνεται ότι οι τεχνικές αυτές απαιτούν ειδικό εξοπλισμό (κατάλληλο χειρουργικό τραπέζι, C-ARM κ.λπ.) και κυρίως εμπειρία του γιατρού σε αυτές τις τεχνικές.


ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτο: u_atk62mjqnp από το Pixabay


Σχολιάστε εδώ