Π. Κουκουλόπουλος στο “Π”: Το «χρυσό μετάλλιο» στις εθνικές εκλογές, ρεαλιστικός στόχος του ΠΑΣΟΚ

Π. Κουκουλόπουλος στο “Π”: Το «χρυσό μετάλλιο» στις εθνικές εκλογές, ρεαλιστικός στόχος του ΠΑΣΟΚ

Του
ΠΑΡΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Κοζάνης,
Υπεύθυνου ΚΤΕ Οικονομικών


Δύο μήνες μετά τις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει αμέριμνη στην ίδια πολιτικά αδιέξοδη, κοινωνικά άδικη και δημοσιονομικά ολισθηρή πορεία. Ούτε η εκκωφαντική αποχή ούτε η νέα πολιτική πραγματικότητα που διαμορφώνεται στάθηκαν ικανές να ταρακουνήσουν τη νιρβάνα της αλαζονικής διακυβέρνησης, που επιμένει αφ’ υψηλού να σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στα ζέοντα προβλήματα της καθημερινότητας.

Οι κυβερνητικές επιλογές, όπως ξεδιπλώθηκαν με διαδοχικές νομοθετικές παρεμβάσεις στο Κοινοβούλιο το τελευταίο διάστημα, είναι αποκαλυπτικές. Ο θερινός οίστρος κακής νομοθέτησης, με τις κάθε λογής ρυθμίσεις που σωρηδόν ψήφισε η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, βρίσκει τις ελίτ, ικανοποιημένες, να τρίβουν τα χέρια τους και τη συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία χωρίς σανίδα σωτηρίας.

Αρκεί να αναφερθεί το νομοσχέδιο για το Υπερταμείο, χάρη στο οποίο η δημόσια περιουσία παραμένει δέσμια, εκτός εθνικής κυριαρχίας, σε ένα αναποτελεσματικό σχήμα, που ελέγχεται από τους δανειστές και αδυνατεί να συνεισφέρει αποτελεσματικά στις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Πόσο οξύμωρο φαντάζει, μάλιστα, το ότι επικοινωνιακά επέλεξαν τη ΔΕΗ –την εταιρεία που πρωταγωνιστεί στο ολιγοπώλιο της ενέργειας– ως επιτυχημένο υπόδειγμα, για να επεκτείνουν τα «παραθυράκια» εξοβελισμού του ΑΣΕΠ, παραγκωνισμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων, προνομίων για τα γαλάζια «golden boys» και αναθέσεων κατά παρέκκλιση.

Ούτε και τα επίσημα οικονομικά δεδομένα στέκονται ικανά να ταράξουν την κυβερνητική ραστώνη αυταρέσκειας. Τι κι αν το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών το α’ πεντάμηνο του έτους αυξήθηκε –εν συγκρίσει με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα– κατά 23% και ανήλθε σε 9,1 δισ. από 7,4 δισ. ευρώ; Τι κι αν στο συνολικό αποτέλεσμα επικράτησε το μέγεθος του εμπορικού ελλείμματος, του πιο αξιόπιστου δείκτη ανταγωνιστικότητας της οικονομίας; Τι κι αν η πατρίδα μας αντιμετωπίζει τέτοια βύθιση της ανταγωνιστικότητάς της ενώ διανύει την καλύτερη περίοδο χρηματοδότησης μεταπολεμικά, με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ) και του ΕΣΠΑ να υπερβαίνουν τα 70 δισ. ευρώ; Τι κι αν στο ΤΑΑ οι εισπράξεις αγγίζουν το 41%, αλλά μόλις το 14% έχει φτάσει στην πραγματική οικονομία; Τι κι αν ο βασικός τροφοδότης του ελλείμματος του ισοζυγίου είναι το έλλειμμα στον τομέα των καυσίμων (αργό πετρέλαιο και φυσικό αέριο), με άλλα λόγια οι εισαγωγές καυσίμων, αφού η Ελλάδα είναι πλέον απολύτως εξαρτημένη ενεργειακά; Τι κι αν όλοι οι διεθνείς φορείς, από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέχρι τη Eurostat, το ΔΝΤ και τον ΟΟΣΑ, προβλέπουν ότι η Ελλάδα μετά το 2026 θα επιστρέψει σε ρυθμό ανάπτυξης 1%;

Ο κ. Μητσοτάκης κάθε Κυριακή εξακολουθεί να αυτοθαυμάζεται, αθροίζοντας «μεταρρυθμίσεις». Συγκεκριμένα, «29 μεταρρυθμίσεις» μέτρησε την προηγούμενη Κυριακή. Την ίδια στιγμή, οι πολίτες αθροίζουν απλήρωτους λογαριασμούς και χρέη. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μετρούν κλειστές πόρτες τραπεζών, που τους αρνούνται «οξυγόνο» ρευστότητας. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες υπολογίζουν πώς θα πληρώσουν το άδικο, οριζόντιο «χαράτσι». Οι αγρότες συσσωρεύουν πρωτοφανείς ζημίες από την κλιματική κρίση, με τον ΕΛΓΑ να «νίπτει τας χείρας του». Η ύπαιθρος μετράει κλειστά σπίτια. Το Κράτος Δικαίου, οι θεσμοί και οι Ανεξάρτητες Αρχές αθροίζουν «πληγές» από απόπειρες ασφυκτικής χειραγώγησης. Και, τελικά, η Ελλάδα βλέπει την απόστασή της από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε πλείστους όσους δείκτες να διευρύνεται.

Μπροστά στις δημοσιονομικές και κοινωνικές «τρικυμίες» που προκαλούν τα κυβερνητικά πεπραγμένα, οι εσωκομματικές δημοκρατικές διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ είναι καθοριστικής σημασίας, όχι μόνο για τον χώρο της Κεντροαριστεράς αλλά ευρύτερα για τη χώρα. Η επιλογή της κοινωνικής μας βάσης για το πρόσωπο που θα έχει το πηδάλιο της παράταξης αποτελεί ουσιαστικά επιλογή για το πού θα στραφεί η πολιτική πυξίδα μας. Θα μετατραπούμε σε σωσίβιο σωτηρίας του κ. Μητσοτάκη; Θα υψώσουμε λευκή σημαία, εγκαταλείποντας την αυτόνομη πορεία μας; Ή θα χαράξουμε νικηφόρα εκλογική διαδρομή ως εναλλακτικός πρωταγωνιστικός φάρος συσπείρωσης των προοδευτικών κοινωνικών δυνάμεων;

Το ΠΑΣΟΚ είναι δύναμη ανατροπής, γιατί ξέρει πώς να κερδίζει το «χρυσό μετάλλιο» στην εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Ο Οκτώβριος θα δώσει την καταλυτική ώθηση ώστε στις επόμενες εθνικές εκλογές να το αποδείξουμε ξανά.


ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ