ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 79 χρόνων από τη ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι
79 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το μεγαλύτερο έγκλημα του ιμπεριαλισμού, τη ρίψη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι της Ιαπωνίας, στις 6 και 9 Αυγούστου 1945 αντίστοιχα. Αυτή η επίθεση, η απόφαση για την οποία λήφθηκε από τον “Δημοκρατικό” πρόεδρο των ΗΠΑ, Χάρυ Τρούμαν, το άγαλμα του οποίου συνεχίζει να “λερώνει” την Αθήνα, κόστισε τη ζωή στον ασύλληπτο αριθμό των 180.000 ανθρώπων ακαριαία και σε ανυπολόγιστο αριθμό άλλων τις επόμενες δεκαετίες, εξαιτίας της έκθεσης σε τεράστιες δόσεις ραδιενέργειας.
Κι όμως, καμία στρατιωτική σκοπιμότητα δεν εξυπηρετούσε μια τέτοια ενέργεια, αφού η ναζιστική Γερμανία είχε ήδη συνθηκολογήσει 3 μήνες πριν, μετά την κατάληψη του Βερολίνου από τον Κόκκινο Στρατό, και η Ιαπωνία είχε ουσιαστικά ηττηθεί και ετοιμαζόταν να πράξει το ίδιο. Ήταν στην πραγματικότητα μια μακάβρια επίδειξη ισχύος των ΗΠΑ, με αποδέκτες τη Σοβιετική Ένωση και το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, που έβγαινε ενισχυμένο και με τεράστιο κύρος από τον Πόλεμο. Ήταν, ταυτόχρονα, μια απόδειξη για το πού μπορούν να φτάσουν οι ιμπεριαλιστές προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους, κάτι που, άλλωστε, είχε ήδη αποδειχθεί περίτρανα εκείνη την περίοδο με τα ναζιστικά εγκλήματα.
Στις μέρες μας, πάνω από 3 δεκαετίες μετά τη λήξη του “Ψυχρού Πολέμου” με το ιστορικά προσωρινό αντεπαναστατικό πισωγύρισμα, οι προφητείες “φιλελεύθερων”, σοσιαλδημοκρατών και οπορτουνιστών, όλου του αστικού και ευρωατλαντικού τόξου στη χώρα μας, περί “τέλους των πολεμικών αντιπαραθέσεων” και “αέναης ειρηνικής ανάπτυξης”, κάθε άλλο παρά έχουν επαληθευτεί. Αντίθετα, οι πολεμικές αναμετρήσεις έχουν γίνει ξανά “κανονικότητα” στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και σε άλλα σημεία του πλανήτη, ενώ μια σειρά γεγονότων του τελευταίου διαστήματος υποδεικνύουν ότι η κατάσταση αναφορικά με το ενδεχόμενο γενίκευσης των πολέμων, βρίσκεται σε οριακό σημείο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η πυρηνική απειλή έχει επανέλθει και αυτή στο προσκήνιο, με ειδικούς να τονίζουν ότι “είχαμε να δούμε τα πυρηνικά όπλα να διαδραματίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στις διεθνείς σχέσεις από τον Ψυχρό Πόλεμο”. Σύμφωνα με έρευνες, οι παγκόσμιες δαπάνες για πυρηνικά όπλα εκτιμάται πως αυξήθηκαν κατά 13% εντός 2023, φτάνοντας στο ποσό – ρεκόρ των 91,4 δισ., με περίπου 2.100 πυρηνικές κεφαλές ανά την υφήλιο να διατηρούνται σε κατάσταση «υψηλού επιχειρησιακού συναγερμού», τοποθετημένες σε βαλλιστικούς πυραύλους. Ταυτόχρονα, οι διεθνείς συνθήκες περιορισμού των πυρηνικών όπλων έχουν ουσιαστικά απενεργοποιηθεί, ενώ ΝΑΤΟ, Ρωσία και άλλοι διακηρύσσουν την ετοιμότητά τους να χρησιμοποιήσουν τέτοια όπλα και πραγματοποιούν ασκήσεις.
Οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, που συνυπέγραψε και η κυβέρνηση της ΝΔ, ρίχνουν ακόμα περισσότερο “λάδι στη φωτιά” με την αποστολή ΝΑΤΟϊκών F-16 στο καθεστώς του Κιέβου, την επέκταση του ΝΑΤΟ στον Ινδοειρηνικό, βάζοντας πιο αποφασιστικά στο “στόχαστρο” την Κίνα κ.ά. Ο λαός μας, που έχει πληρώσει μόνο την τελευταία τριετία πάνω από 21 δισ. ευρώ για ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς, που παρουσιάζονται ότι προορίζονται δήθεν “για την άμυνα της χώρας”, τους βλέπει να στέλνονται στην Ουκρανία, στην Ερυθρά Θάλασσα, τη Σαουδική Αραβία και αλλού, μαζί με προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Βλέπει αμερικανοΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές βάσεις στο έδαφος της χώρας, ελληνικά λιμάνια και αεροδρόμια να γίνονται ορμητήρια επιθέσεων σε βάρος άλλων λαών και στόχοι πιθανών αντιποίνων. Σημαντικό στοιχείο των διευκολύνσεων της Ελλάδας προς το ΝΑΤΟ είναι και η ετοιμότητά της να φιλοξενήσει πυρηνικά όπλα σε ελληνικό έδαφος, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται.
Η διέξοδος βρίσκεται στη σύγκρουση με αυτή την πολιτική. Η πάλη ενάντια στον πυρηνικό όλεθρο και για την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών και όπλων, για να μην ζήσουμε νέα Χιροσίμα και Ναγκασάκι, είναι αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για να κλείσουν οι βάσεις, για την απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, για την αποδέσμευση από τους σχεδιασμούς και τις ενώσεις του κεφαλαίου, όπως είναι η δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ και η ΕΕ, για να πάψει κάθε συνεργασία με το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, που δολοφονεί τον λαό της Παλαιστίνης. Είναι δεμένη με την πάλη για την ειρήνη, τη φιλία και αλληλεγγύη των λαών, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης της κοινωνίας και της οικονομίας, με την εξουσία στα χέρια τους.