Αθήνα Λινού: Η παιδική πείνα δεν είναι ούτε κομματικό ούτε μικροπολιτικό θέμα

“Εδώ και 10 μέρες, έχω επιλέξει να μην απαντήσω σε προσωπικές, συκοφαντικές επιθέσεις που αποσπούν την προσοχή μας από τα πραγματικά προβλήματα του ελληνικού λαού.” αναφέρει σέ δηλωσή της η Αθήνα Λινού.

Και προσθέτει: “Χαίρομαι, όμως, που οι τελευταίες επιθέσεις μου δίνουν την ευκαιρία να ξανα-παρουσιάσω το πρόγραμμα “ΔΙΑΤΡΟΦΗ”, το οποίο ξεκίνησα το 2012 και παρέχει δωρεάν καθημερινά γεύματα, ενώ ταυτόχρονα προάγει την υγιεινή διατροφή σε παιδιά στις πιο ευάλωτες περιοχές της χώρας μας.

Μέχρι σήμερα, επί 9 διαφορετικές κυβερνήσεις υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, το πρόγραμμα έχει δώσει 18.700.000 γεύματα σε 198.600 παιδιά, σε 9 περιφέρειες σε όλη την Ελλάδα. Στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, ειδικότερα, έχουν δοθεί περισσότερα από 2.500.000 δωρεάν γεύματα σε σχολεία σε 40 περιοχές, ακόμα και σε δυσπρόσιτες. Σε μια ευνομούμενη κοινωνία αυτή η ανάγκη δεν θα υπήρχε, ή αυτό το κενό θα το κάλυπτε η πολιτεία.”

Η κ. Λινού τονίζει στη δηλωσή της πως “στόχος ζωής μου είναι να εφαρμόσει και η Ελλάδα καθολική σίτιση για όλους τους μαθητές, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θεσμοθέτησε μια αντίστοιχη προσπάθεια το 2017 σε δημοτικά σχολεία της χώρας, αλλά δυστυχώς ο εφιάλτης της πείνας συνεχίζεται. Ακόμα και φέτος, σε ορισμένα σχολεία της χώρας μας, η επισιτιστική ανασφάλεια ξεπερνά το 50%. Γι’ αυτό, και έχω ήδη αναδείξει το θέμα στη βουλή 5 φορές, με κύρια την ομιλία μου στις 15/12 στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό της χώρας.”

Και σημειώνει: “Σας καλώ όλους, λοιπόν, να ενωθούμε στην προσπάθεια να πείσουμε τους πολιτικούς, ότι όπως επενδύουμε σε βιβλία, κτήρια, και θρανία, είναι εντελώς απαραίτητο να επενδύσουμε και στην παροχή φαγητού σε όλα τα σχολεία της χώρας, έτσι ώστε να μην πεινάει ούτε ένα παιδί. Επειδή η παιδική πείνα δεν είναι ούτε κομματικό ούτε μικροπολιτικό θέμα.

Υ.Γ. Περιττεύει να αναφερθεί ότι σε κανένα χώρο εργασίας, δεν θα ήταν επιτρεπτές αυτές οι συμπεριφορές. Συνεχίζω να πιστεύω ότι ο ελληνικός λαός δικαιούται να απαιτεί υψηλότερο επίπεδο από τους εκπροσώπους του. Είναι κι αυτός ένας λόγος που πολλές γυναίκες, πολλοί επιστήμονες, και πολλοί ακόμη που θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα στη χώρα μας, αποφεύγουν την πολιτική.

Ας αφήσουμε, λοιπόν, τις κοκορομαχίες και την εσωστρέφεια, και ας βρούμε όλοι το θάρρος όπου και να βλέπουμε αδικία, να δείχνουμε λίγο παραπάνω ευαισθησία, να λέμε συγγνώμη, και να συνεχίσουμε να πολεμάμε για την ουσιαστική αλλαγή.”