Επτά ναυπηγικές επιχειρήσεις χωρίς άδεια λειτουργούν στον Αρχαιολογικό Χώρο της Σαλαμίνας

Επτά ναυπηγικές επιχειρήσεις χωρίς άδεια λειτουργούν στον Αρχαιολογικό Χώρο της Σαλαμίνας

–Φοβερή καταγγελία κάνει η Επιτροπή Διάσωσης των Αρχαιοτήτων του νησιού σε εξώδικο που έστειλε στην υπουργό Πολιτισμού


Γράφει ο
Νίκος Παρασκευάς


Ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων, η περιοχή της Κυνοσούρας, το Αρχαίο Λιμάνι και η Αρχαία Πόλη, που έχουν χαρακτηριστεί ως ζώνες απόλυτης προστασίας Α και πολλαπλής προστασίας Β, δηλαδή ανήκουν στο καθεστώς που διέπει την περιοχή της Ακρόπολης, με τον Ιερό Βράχο και το Θέατρο Ηρώδου του Αττικού, έχουν μετατραπεί σε ναυπηγικές εγκαταστάσεις, που λειτουργούν χωρίς την απαιτούμενη άδεια από το υ­πουργείο Πολιτισμού, έχουν γεμίσει παλιοσίδερα, ενώ στο αρχαίο λιμάνι υπάρχουν υπολείμματα ναυαγίων.

Τη φοβερή αυτή καταγγελία κάνει η Επιτροπή Διάσωσης των Αρχαιοτήτων της Σαλαμίνας με εξώδικη διαμαρτυρία που έστειλε τη Δευτέρα 15 Ιουλίου στην υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
Όπως αναφέρεται στο εξώδικο, η προστασία των χώρων έχει θεσμοθετηθεί από το ΣτΕ, το οποίο στις αποφάσεις του με αριθμούς 1922 και 1923 του 2008 επιβάλλει να «προστατεύεται το σύνολο των χώρων για να αποφευχθεί η περαιτέρω υποβάθμιση του Αρχαιολογικού Χώρου, που επιπλέον είναι και ιστορικός τόπος».

Σύμφωνα με τις καταγγελίες που περιλαμβάνει το εξώδικο, εκτός από τις επτά μονάδες που λειτουργούν χωρίς άδεια από το υπουργείο Πολιτισμού, στο Αρχαίο Λιμάνι έχει συσσωρευθεί πλήθος ναυαγίων, μεταξύ των οποίων και το «Αγία Ζώνη», τα οποία βουλιάζουν ή διαλύονται στις μονάδες που προαναφέρονται.

Το υπουργείο Πολιτισμού είναι κάθετα αντίθετο στη λειτουργία τέτοιων μονάδων, γι’ αυτό και δεν έχει δώσει ποτέ έγκριση περί περιβαλλοντικών όρων.

Η ίδια η κ. Μενδώνη δήλωσε πρόσφατα στη Βουλή ότι οι εν λόγω περιοχές έχουν επιβαρυνθεί επί σειρά ετών από τη λειτουργία των μονάδων αυτών, για την ίδρυση των οποίων ουδέποτε οι υπηρεσίες του υπουργείου έδωσαν θετική γνώμη, αφού οι εισηγήσεις τους ήταν πάντα εναντίον της λειτουργίας τους.

Το εξώδικο αναφέρει επίσης ότι στη ζώνη Α, όπου είναι το… ιερό του Αρχαιολογικού Χώρου, γίνονται κατά καιρούς απίστευτες παρανομίες, όπως εκσκαφές μεγάλης κλίμακας, καταστροφή δεκάδων τάφων καθώς και τμήματος του αρχαίου τείχους στην ανατολική πλευρά του Τύμβου.

Δηλαδή, καταστρέφεται το αρχαίο τείχος, ανοίγουν τάφοι χωρίς την παρουσία αρχαιολόγων και γίνονται εκσκαφές στο Αρχαίο Λιμάνι. Τι άλλο θα έπρεπε να γίνει για να συγκινηθούν οι αρμόδιοι και να σταματήσουν αυτό το κακό; Να βάλουν… φουρνέλο στα τείχη; Έτσι όπως πάμε, δεν θα είναι παράξενο αν γίνει κι αυτό…

Πρόσφατα, μάλιστα, μία από τις εταιρείες αυτές, για να επιβραβευθεί για το… θεάρεστο έργο της, πήρε και άδεια διαλυτηρίου πλοί­ων, ώστε να ολοκληρώσει την καταστροφή, χωρίς φυσικά να δοθεί άδεια από το υπουργείο Πολιτισμού και χωρίς να υπάρξει απόφαση-γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.

Εδώ και χρόνια γίνεται μια οργανωμένη, ασύλληπτη και τεράστια καταστροφή σε έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της υφηλίου, που έχει την ατυχία να βρίσκεται στην Ελλάδα, αφού, αν ήταν οπουδήποτε αλλού, θα τον είχαν σε… γυάλα. Και οι αρμόδιοι, οι υπουργοί, οι αστυνομικοί, οι λιμενάρχες παρακολουθούν την καταστροφή, τον βιασμό αυτό της ιστορικής μας μνήμης απαθείς, ακίνητοι, σαν… μαρμαρωμένοι. Τι είναι αυτό που τους σταματάει; Γιατί δεν εφαρμόζουν τον νόμο; Αν πήγαινε κάποιος στο Ερεχθείο και γκρέμιζε δέκα πέτρες, θα τον κυνηγούσαν ακόμα. Στην Αρχαία Πόλη της Σαλαμίνας γκρεμίζουν τα τείχη και κάνουν όλοι ότι δεν βλέπουν. Γιατί; Ο ίδιος χώρος είναι, την ίδια αρχαιολογική αξία έχει, ο ίδιος χαρακτηρισμός τον προστατεύει. Επειδή δεν είναι Αθήνα και είναι Σαλαμίνα, πρέπει να… σβηστεί από τον χάρτη;

Το εξώδικο αναφέρει πολλά. Και θα μπορούσε να αναφέρει κι άλλα. Το ζήτημα είναι γιατί δεν ενδιαφέρεται κανένας. Οι… γυναικοκτονίες και οι βιασμοί μονοπωλούν την επικαιρότητα και έχουν την πρώτη θέση στα δελτία ειδήσεων και τις ιστοσελίδες. Η… αρχαιοκτονία της Σαλαμίνας και ο βιασμός της ιστορικής μνήμης, όμως, περνάνε απαρατήρητα. Δεν θα ξαναρωτήσουμε γιατί. Επειδή, ίσως, αυτό μας αξίζει…


ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ