Χ. Βουρδούμπας στο “Π”: Η μαγική εικόνα της κυβέρνησης και η οδυνηρή πραγματικότητα για τους αυτοαπασχολουμένους
Του
ΧΑΡΗ ΒΟΥΡΔΟΥΜΠΑ
Μέλους του Τμήματος ΕΒΕ της ΚΕ του ΚΚΕ
Η κυβέρνηση παρουσιάζει μια εικόνα η οποία απέχει έτη φωτός από την οδυνηρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Μια πραγματικότητα που περιλαμβάνει υπερφορολόγηση, χρέη και χαμηλότερο εισόδημα, σε συνθήκες αυξημένου κόστους λειτουργίας των μικροεπιχειρήσεων και ακρίβειας, που συρρικνώνει τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι για σχεδόν τις μισές επιχειρήσεις χωρίς προσωπικό ή με ετήσιο τζίρο έως 50.000 ευρώ ο κύκλος εργασιών μειώθηκε το β’ εξάμηνο του 2023. Πάνω από τις μισές επιχειρήσεις μικρότερου μεγέθους δεν έχουν καθόλου ταμειακά διαθέσιμα ή έχουν το πολύ για έναν μήνα. Πάνω από 1 στις 3 μικρομεσαίες επιχειρήσεις κατέγραψαν ζημίες το 2023, χρονιά που η κυβέρνηση πανηγύριζε για ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ. Στις φορολογικές δηλώσεις των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολουμένων, το 54% δήλωσε εισόδημα χαμηλότερο από το ελάχιστο τεκμαρτό, παρά τις απειλές και τον φόβο των ελέγχων. Ο νέος γύρος της φοροληστείας της κυβέρνησης, με την εφαρμογή του ν. 5073/2023 (με την τεκμαρτή φορολόγηση και την υποχρεωτική εφαρμογή των myDATA), έχει οδηγήσει χιλιάδες επαγγελματίες σε απόγνωση για το πώς θα πληρώσουν φόρους για ανύπαρκτα εισοδήματα.
Αν συνυπολογιστούν τα μέτρα φοροληστείας των προηγούμενων κυβερνήσεων (κατάργηση του αφορολογήτου, φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, τέλος επιτηδεύματος, ΕΝΦΙΑ, άλλοι άδικοι έμμεσοι φόροι) και προστεθεί και η αύξηση του κόστους λειτουργίας κατά 35% την τελευταία τριετία, θεωρείται «λογικό» το ότι το 35,7% των μικροεπαγγελματιών θεωρεί αρκετά ή πολύ πιθανό να διακόψει τη λειτουργία του.
Άλλωστε, ο βραχνάς των χρεών, ως αποτέλεσμα των αντιλαϊκών πολιτικών, παραμένει για σχεδόν 1 στις 3 μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ οι απειλές των 11.000 προγραμματισμένων πλειστηριασμών για το β’ εξάμηνο του 2024 αφορούν εκατοντάδες αυτοαπασχολουμένους. Δεν είναι τυχαίο το ότι όλο και πυκνώνουν οι κινητοποιήσεις ενάντια σε πλειστηριασμούς σπιτιών και μαγαζιών μικροεπαγγελματιών τις τελευταίες εβδομάδες (βλ. Ελευσίνα, Μενίδι κ.ά.).
«Στηρίζουμε τη μεσαία επιχειρηματικότητα γιατί είναι η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων», είπε πρόσφατα ο υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος. Πράγματι… και μεσαίες επιχειρήσεις, μαζί με τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, στηρίζονται πολύπλευρα από τις κυβερνήσεις, με χρηματοδοτήσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ, με τους αναπτυξιακούς νόμους, με δεκάδες φοροαπαλλαγές.
Μεσαίες επιχειρήσεις, όμως, θεωρούνται αυτές με προσωπικό από 50 έως 249 άτομα… δηλαδή, μεγάλες, καπιταλιστικές επιχειρήσεις για τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας. Είναι ψέμα, φυσικά, το ότι οι μεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα «είναι η συντριπτική πλειονότητα των επιχειρήσεων». Η συντριπτική πλειονότητα είναι οι αυτοαπασχολούμενοι χωρίς προσωπικό και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, που απασχολούν από 1 έως 3 εργαζομένους.
«Βιάζεται» ο κύριος υπουργός να συρρικνώσει αυτόν τον αριθμό. Είναι, άλλωστε, δηλωμένος στρατηγικός στόχος της ΕΕ, των επιχειρηματικών ομίλων, των κομμάτων του συστήματος, γιατί αποτελούν «διαρθρωτικό πρόβλημα» ή «ανταγωνιστικό μειονέκτημα» της ελληνικής οικονομίας, όπως λένε.
Οι δεκάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι, που συσσωρεύουν νέα προβλήματα και αδιέξοδα ακόμα και σε περιόδους ανοδικών ρυθμών της οικονομίας, έχουν κάθε συμφέρον να γυρίσουν την πλάτη τόσο στην κυβέρνηση της ΝΔ, που φτιάχνει μαγικές εικόνες για να παραπλανήσει, όσο και σε νέες αυταπάτες, σύμφωνα με τις οποίες μπορούν να προκύψουν λύσεις από ξαναζεσταμένες σούπες της «Κεντροαριστεράς».
Η λύση βρίσκεται στη συμπόρευση με το ΚΚΕ, στην κοινή δράση στο κίνημα, στα σωματεία των επαγγελματιών, γιατί τα λαϊκά προβλήματα οξύνονται και απαιτούν οργάνωση, πάλη και διεκδίκηση. Γιατί έχει καταρριφθεί ο μύθος ότι μπορούν οι αυτοαπασχολούμενοι να «ευημερούν» συνυπάρχοντας «αρμονικά» με την κυριαρχία των μονοπωλίων, είτε σε περίοδο ανάπτυξης είτε σε περίοδο κρίσης!
Η λύση απαιτεί αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, ώστε να παραμεριστούν τόσο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που απροκάλυπτα βάζουν πλάτη στην κυβερνητική πολιτική της ΝΔ –όπως η πλειοψηφία της ΕΣΕΕ– όσο και αυτές που έχουν αναλάβει εργολαβικά –όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΒΕΕ– να διαμορφώσουν το σοσιαλδημοκρατικό αφήγημα μιας ανύπαρκτης «πιο δίκαιης ρύθμισης της αγοράς», με το κράτος να κάνει τον «αποτελεσματικό διαιτητή» μεταξύ των επιχειρηματικών μεγαθήριων και του μικρού επαγγελματία, ώστε να «κερδίζουν όλοι» από έναν «δίκαιο ανταγωνισμό».
ΤΟ ΠΑΡΟΝ