Η σκληρή πραγματικότητα στην Κύπρο και η φιέστα του Ερντογάν στα Κατεχόμενα βάζουν σε δοκιμασία το «θετικό κλίμα» στα Ελληνοτουρκικά

Η 50ή ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Με τη συμπλήρωση των 50 ετών από τη μεγαλύτερη τραγωδία του Ελληνισμού μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα κατοχή του 37% του εδάφους της Κύπρου, έρχεται υποχρεωτικά και η απομυθοποίηση της πολιτικής του κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία. Όπως και της αντίληψης ότι το Κυπριακό είναι ένα «ενοχλητικό» πρόβλημα, που μπορεί να περιθωριοποιηθεί προκειμένου οι ελληνοτουρκικές σχέσεις να περάσουν στον δήθεν «χρυσό αιώνα» της συνεννόησης Μητσοτάκη – Ερντογάν.

Οι «εορταστικές» εκδηλώσεις στα Κατεχόμενα της Κύπρου, που ήταν προγραμματισμένες για το Σάββατο το πρωί (όταν είχε ήδη τυπωθεί η εφημερίδα), επρόκειτο να δώσουν το στίγμα του πώς αντιλαμβάνεται η Τουρκία όχι μόνο το Κυπριακό αλλά και την ηγεμονική θέση της στην Ανατολική Μεσόγειο, απέναντι όχι μόνο στην Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και στην Ελλάδα.

Ο Ταγίπ Ερντογάν, συνοδευόμενος από τους αρχηγούς των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, του CHP και του MHP (Οζγκιούρ και Μπαχτσελί), σε μια επίδειξη εθνικής ενότητας και ισχύος, παρακολούθησε τη μεγάλη στρατιωτική παρέλαση του Κατοχικού Στρατού στην κατεχόμενη Λευκωσία, στέλνοντας το μήνυμα ότι η Κύπρος παραμένει «εθνική υπόθεση» η οποία αφορά άμεσα τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας, τα οποία θα υποστηρίξει με κάθε μέσο και με τον μοναδικό ίσως τρόπο που γνωρίζει ένα αυταρχικό επεκτατικό καθεστώς: την ισχύ των όπλων!

Για τον λόγο αυτό επιστρατεύθηκε ένας πραγματικός στόλος 50 πλοίων, με επικεφαλής το ελικοπτεροφόρο «Αναντολού», ο οποίος έπλευσε στην κατεχόμενη Κερύνεια για να τιμήσει την «ειρηνευτική επιχείρηση» του 1974, ενώ σμήνη F-16 θα πέταγαν πάνω από την κατεχόμενη Κύπρο, σε μια επίδειξη στρατιωτικής ισχύος. Και σε μια ευθεία απειλή εναντίον ενός ευρωπαϊκού κράτους…

Τα κηρύγματα μίσους από την τουρκική ηγεσία ρίχνουν βαριά τη σκιά τους και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και δεν μπορεί κανένας κομπασμός, από αυτούς που όλο και πιο συχνά ακούμε στο υπουργείο Εξωτερικών, περί «ιστορικής ευκαιρίας» και «θετικής επιρροής στο Κυπριακό» λόγω της βελτίωσης του κλίματος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, να καλύψει τη σκληρή πραγματικότητα…

Η τουρκική ηγεσία όμως έδειξε και τα μηδενικά περιθώρια που αφήνει στο να υπάρξει πρόοδος στο Κυπριακό, καθώς είναι προφανές ότι με τα κηρύγματα μίσους και με την προβολή της στρατιωτικής ισχύος ως «εγγύηση» για το ψευδοκράτος ο κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ ενθαρρύνεται για υιοθέτηση ακόμη πιο σκληρών θέσεων.

Η απαίτηση για αναγνώριση δύο κρατών, καθώς αυτό ακριβώς είναι η αποδοχή της κυριαρχικής ισότητας και της ισότιμης διεθνούς παρουσίας, η διατήρηση του καθεστώτος εγγυήσεων και η παραμονή τουρκικού στρατού στο νησί και μετά την ενδεχόμενη επίλυση του Κυπριακού είναι το τείχος που υψώνει η Άγκυρα προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο όλου πλέον του νησιού ύστερα από μία ενδεχόμενη λύση.

Στην άλλη πλευρά της «Πράσινης Γραμμής», ο Κυριάκος Μητσοτάκης επρόκειτο να παραστεί το βράδυ του Σαββάτου στην εκδήλωση μνήμης και καταδίκης της τουρκικής εισβολής, ως προσκεκλημένος του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη. Θα ήταν η πρώτη φορά που έλληνας πρωθυπουργός θα έπαιρνε μέρος σε αυτήν την εκδήλωση και ο Κυριάκος Μητοτάκης αναμενόταν να καταδικάσει την εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή, επισημαίνοντας επίσης ότι δεν μπορεί μια ευρωπαϊκή χώρα να παραμένει χωρισμένη στα δύο και με το 37% του εδάφους της υπό ξένη κατοχή.

Η Αθήνα τις τελευταίες εβδομάδες έχει «θυμηθεί» το Κυπριακό, γνωρίζοντας τους κραδασμούς που θα προκαλέσει η φιέστα στα Κατεχόμενα και στη διαδικασία της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Έτσι, εμφανίστηκε μια εικόνα «κινητικότητας» όσον αφορά το Κυπριακό, η οποία ουσιαστικά είναι ανύπαρκτη. Η απεσταλμένη του ΓΓ του ΟΗΕ κ. Ολγκίν έχει καταθέσει την έκθεση της εξάμηνης αποστολής της και όλοι αναμένουν τώρα τον κ. Γκουτιέρες να αποφασίσει πώς θα κινηθεί. Σύμφωνα με πληροφορίες, η κ. Ολγκίν έχει εισηγηθεί να υπάρξουν «νέες ιδέες», καθώς, όπως επισημαίνει, οι προσπάθειες του παρελθόντος οδηγούνται σε αδιέξοδο.

Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς έχει στο μυαλό της η κ. Ολγκίν και τι ακριβώς θα πράξει ο κ. Γκουτιέρες, αν και πληροφορίες αναφέρουν ότι θα κινηθεί στην κατεύθυνση των δύο κοινοτήτων και θα επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί την ταυτόχρονη παρουσία ό­λων των ηγετών στη ΓΣ του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβριο. Οι «νέες ιδέες», όμως, έχουν σημάνει συναγερμό στη Λευκωσία, καθώς δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από την κυπριακή κυβέρνηση καμία παρεκτροπή από το πλαίσιο λύσης που καθορίζουν οι αποφάσεις του ΣΑ του ΟΗΕ, κάτι στο οποίο έχει την πλήρη στήριξη και του έλληνα πρωθυπουργού. Σε ό,τι αφορά τη διαδικασία, προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός ότι στην Αθήνα υπάρχει συζήτηση για διαδικασία που θα μπορούσε να ξεφύγει από το πλαίσιο είτε της τριμερούς συνάντησης (ΓΓ + δύο κοινότητες) είτε της πενταμερούς (δύο κοινότητες + τρεις εγγυήτριες δυνάμεις), κάτι που φαίνεται να έχει εγείρει ο Χακάν Φιντάν στον Γιώργο Γεραπετρίτη, παρά το γεγονός ότι κάθε τέτοια ιδέα απορρίπτεται κατηγορηματικά από τη Λευκωσία, καθώς θα οδηγούσε σε αναβάθμιση του ψευδοκράτους.

Πάντως, είναι χαρακτηριστικό το πώς έστρωσε το «χαλί» για τη θλιβερή φιέστα στα Κατεχόμενα η Άγκυρα και με την ανακοίνωση που εξέδωσε το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, εξαπολύοντας επίθεση εναντίον του υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια για τις δηλώσεις του κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του την περασμένη Δευτέρα στη Λευκωσία και τη συμμετοχή του στις εκδηλώσεις καταδίκης της τουρκικής εισβολής. Το τουρκικό Υ­ΕΘΑ «καταδίκασε» τον Νίκο Δένδια, όπως ανέφερε, για τη «χαμηλού επιπέδου, ψευδή και συκοφαντική δήλωση που στοχοποιεί τους Τουρκοκύπριους και τον ηρωικό Τουρκικό Στρα­τό». Και στην ανακοίνωση διατυπωνόταν και η αντίληψη την οποία επρόκειτο να κοινωνήσει με την παρουσία του στην κατεχόμενη Κύπρο ο Ταγίπ Ερντογάν:

«…Ο ηρωικός Τουρκικός στρατός ανέλαβε δράση σύμφωνα με το δικαίωμα της Τουρκίας για εγγύηση που απορρέει από διεθνείς συμφωνίες και έσωσε από μια απόπειρα γενοκτονίας τον τουρκοκυπριακό λαό, ο οποίος υπέστη κάθε είδους διώξεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά μεταξύ 1963 και 1974. Χάρη στο θάρρος και την παρουσία του Τουρκικού Στρατού, δεν έχει χυθεί αίμα στην Κύπρο από το 1974, η χουντική καταπίεση της Ελλάδας στον ελληνοκυπριακό λαό εξαλείφθηκε, το στρατιωτικό καθεστώς στην Ελλάδα ανατράπηκε και η επιστροφή στη δημοκρατία κατέστη δυνατή. Οι Τούρκοι στρατιώτες θα είναι ο εγγυητής της ειρήνης και της ηρεμίας στην Κύπρο στο μέλλον, όπως ήταν στο παρελθόν και στο παρόν. Καλούμε τον Έλληνα ΥΕΘΑ να εγκαταλείψει τις προσπάθειές του να υπονομεύσει την κοινή θέση των ηγετών των δύο χωρών, η οποία στοχεύει στην προώθηση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας με εποικοδομητικό τρόπο. Οι προσπάθειες του κ. Δένδια να κάνει πολιτική καριέρα δημιουργώντας προβλήματα μεταξύ του Τουρκικού και του Ελληνικού λαού δεν θα αποφέρουν κανένα αποτέλεσμα».

Λίγο – πολύ, η Άγκυρα μας ζητάει να την ευχαριστήσουμε για την τουρκική εισβολή γιατί μας… απάλλαξε από τη χούντα, ενώ είναι σαφές ότι στοχοποιεί τον Νίκο Δένδια και τον κατηγορεί ότι υπονομεύει την προσπάθεια των δύο ηγετών για προώθηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων… Πολύ απλά, η Άγκυρα έστειλε το μήνυμα ότι για να βελτιωθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα πρέπει να βάλουμε στο ράφι τα κυριαρχικά δικαιώματά μας αλλά και κάθε αναφορά στο Κυπριακό που δεν έχει την έγκρισή της…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ