Χ. Τσιόκας στο “Π”: Πώς και γιατί πρέπει μαζί…

Του
ΧΑΡΗ ΤΣΙΟΚΑ
Πρώην Βουλευτή, Μέλους ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ

Οι εκλογές χαρακτηρίστηκαν από το υψηλό ποσοστό της αποχής, την ηχηρή απόρριψη των πολιτικών της κυβέρνησης αλλά και την αδυναμία των κομμάτων του προοδευτικού τόξου να αναδείξουν αξιόπιστο εναλλακτικό δρόμο διακυβέρνησης. Καταγράφηκε με μελανά χρώματα η αναντιστοιχία κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης. Ο κίνδυνος είναι να μετεξελιχθεί το πρόβλημα σε κρίση της ίδιας της Δημοκρατίας.

Ο Αλέξης Τσίπρας, συμπυκνώνοντας τα μηνύματα των συζητήσεων που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών του Ινστιτούτου, δήλωσε με σαφήνεια: «Οι εξελίξεις, τα εκλογικά μαθηματικά, οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας επιβάλλουν, πρώτον, να διαγνώσουμε με ψυχραιμία και χωρίς ωραιοποιήσεις την πραγματικότητα. Και στην προσπάθεια να την αλλάξουμε προς όφελος της προόδου, να δώσουμε περισσότερο χώρο στο “μαζί”». Αυτό σημαίνει πως οι υφιστάμενοι πολιτικοί σχηματισμοί του προοδευτικού χώρου πρέπει να ξεφύγουν από τις μικροκομματικές περιχαρακώσεις, που διαιρούν. Με τις πρακτικές τους, αδυνατούν να εκφράσουν τις αγωνίες και τις ανάγκες των πολιτών. Πρέπει να γίνουν συνεπισπεύδοντες στην ανασυγκρότηση προοδευτικής πλειοψηφίας, με προγραμματική ενότητα για θέματα που αφορούν την παραγωγική και κοινωνική βάση της χώρας. Που αφορούν τον ρόλο της χώρας στο νέο περιβάλλον.

Η Μεταπολίτευση παρέδωσε στο πολιτικό σύστημα μια παρακαταθήκη οξυγόνου Δημοκρατίας, με αντιπαράθεση εναλλακτικών κομμάτων διακυβέρνησης. Γεγονός που έδινε δύναμη στον πολίτη να επηρεάζει τις εξελίξεις. Τώρα είναι η ώρα, αν θέλουμε να σεβαστούμε το μήνυμα των πολιτών και να μη γινόμαστε ευχάριστοι μόνο στις ηγεσίες, ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου, οι άγονοι και αποπροσανατολιστικοί «εμφύλιοι» να αντικατασταθούν από πρωτοβουλίες προγραμματικής συνάντησης των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου. Δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνία, δηλαδή στους πολίτες, να επιλέξει το σχήμα συντονισμού.

Η προκήρυξη των εθνικών εκλογών, για πάρα πολλούς λόγους, μπορεί να γίνει σε απρόβλεπτο χρόνο. Ως εκ τούτου, ο προοδευτικός χώρος πρέπει να μετακινηθεί από το φιλάρεσκο και ιδιοτελές «Πήγαμε καλά, στο μέλλον θα πάμε ακόμα καλύτερα» στο «Προχωράμε μαζί». Με ευγενή άμιλλα, μονομέτωπο αγώνα και τον λαό κριτή. Αντί για τα κλειστά συνέδρια, που αποτυπώνουν αγωνίες εσωκομματικών συσχετισμών και ρόλων, είναι η ώρα να δοθεί ρόλος και ψήφος σε κάθε πολίτη που επιλέγει την εναλλακτική διακυβέρνηση με προγραμματική ενότητα. Γι’ αυτό, χρειάζονται δράσεις ευγενούς άμιλλας των προοδευτικών κομμάτων, ώστε να συμβάλουν στον κοινό στόχο της προοδευτικής διακυβέρνησης. Μόνος του δεν μπορεί κανείς.

Η πρόταση αυτή σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει την πολιτική αυτονομία και την οργανωτική αυτοτέλεια, τις λειτουργίες των σημερινών κομμάτων. Προσανατολίζει, όμως, τα στελέχη και τις ηγεσίες στο να δώσουν τη μάχη σε μονομέτωπο αντινεοφιλελεύθερο αγώνα. Παραχωρώντας τον ρόλο του συντονιστή για την προοδευτική διακυβέρνηση σε δεσμευτικές επιλογές που θα κάνουν οι πολίτες.

Υπάρχει η εμπειρία και έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία μοντέλα τα οποία ανταποκρίνονται και στις πρόνοιες του εκλογικού νόμου χωρίς να καταργούνται τα υφιστάμενα κόμματα. Έτσι, η κοινωνία των πολιτών θα σηκωθεί από τον καναπέ και θα γίνει συνδιαμορφωτής της λύσης.

Τώρα, συνεπώς, είναι η ώρα των μεγάλων συνθέσεων, των υπερβάσεων των αντιθέσεων του χθες. Πρέπει να αποφευχθούν τα λάθη και οι παραλείψεις.

Αυτές τις μέρες, και με αφορμή δημοσκοπικές καταγραφές που υπογραμμίζουν τη θέληση των πολιτών για τη μεγάλη προγραμματική συνάντηση των προοδευτικών δυνάμεων, ορισμένα κομματικά στελέχη επιχειρούν να περιορίσουν το ζητούμενο σε κοινές κοινοβουλευτικές ή κοινωνικές δράσεις αντιπολίτευσης, ξεπερνώντας το επίδικο, αυτό που ζητάει ο κόσμος, το οποίο είναι η προγραμματική πρόταση διακυβέρνησης του προοδευτικού χώρου, χωρίς μικροκομματικές περιχαρακώσεις για εκλογικά ποσοστά. Είναι λάθος, και η κοινωνία θα αδιαφορήσει.

Πρέπει όλα τα στελέχη, με κοινωνικό συντονισμό, να τεθούν στη διάθεση της μεγάλης προσπάθειας για πολιτική αλλαγή. Ο ρόλος, λοιπόν, και ο λόγος στην κοινωνία και όχι σε κλειστού τύπου διαδικασίες εξουσιοδότησης και εσωκομματικών συσχετισμών, που οδηγούν πολίτες στην απόσυρση. Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας με το να γίνουμε χρήσιμοι και όχι ευχάριστοι. Προφανώς, οι σκέψεις αυτές μπορούν να αντικατασταθούν από καλύτερες. Καμία αντίρρηση, αν ο λόγος της προοδευτικής πλειοψηφίας δίνεται στην κοινωνία και όχι σε συναλλαγές «εκπροσώπων». Οι εξελίξεις στη Γαλλία, ο πάρα πολύ χρήσιμος λόγος του Αλέξη Τσίπρα αλλά και πολλών κορυφαίων στελεχών του προοδευτικού χώρου δείχνουν ότι, εφόσον το θέλουμε, το μπορούμε.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: ieidiseis.gr