Το εθνικιστικό-τουρκικό ΚΙΕΦ-DEB έπρεπε να αντιμετωπιστεί σκληρά… Το θέμα είναι εθνικό, όχι κομματικό… – Τα ελληνικά κόμματα εγκατέλειψαν τη Θράκη στους πράκτορες του Ερντογάν
Άρθρο, “γροθιά στο στομάχι” δημοσίευσε σήμερα η ιστοσελίδα HELLAS JOURNAL σχετικά μετα θλιβερά νέα από την Θράκη καθώς οι πληροφορίες της ιστοσελίδας προκαλούν κατάθλιψη. Άφησαν αυτή την ακριτική περιοχή στο έλεος του αυταρχικού καθεστώτος της Τουρκίας.
Για να καταλάβετε, σύμφωνα με την HELLAS JOURNAL ενόψει των κρίσιμων ευρωεκλογών, αρκετά ελληνικά κόμματα δεν μοίρασαν καν ψηφοδέλτια στην περιοχή. Όταν το πληροφορηθήκαμε απλά μείναμε άφωνοι. Ναι, αυτή είναι η αλήθεια. Και καλά τα αριστερά κόμματα που μπορεί να μας θεωρούν και …πολίτες του κόσμου! Τα λεγόμενα “εθνικά” -που στην πραγματικότητα είναι εθνικιστικά; Γιατί όχι;
Ακολουθεί το άρθρο της ιστοσελίδας:
“Απλή η απάντηση. Άλλοι πουλάνε εθνικισμό και άλλοι διεθνισμό. Αλλά, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Αφέθηκε η Τουρκία να αλωνίζει στην πιο σημαντική -μαζί με τα νησιά του Αιγαίου- περιοχή της Ελλάδας μας. Πρόσφατα είχαμε ακούσει με περισσή προσοχή την ανάλυση Έλληνα αξιωματούχου με άδολη αγάπη για την Πατρίδα. Το νέο σχέδιο της Τουρκίας είναι η προσβολή της χώρας στην περιοχή του Έβρου, όχι στο Αιγαίο.
Τον πιστεύουμε. Η πορεία του …φιδιού το έδειξε. Λοιπόν:
Όπως και το 2019 (αλλά και το 2014), στις φετινές ευρωεκλογές κατεβαίνει ξανά το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (το ΚΙΕΦ – DEB, ένα ελληνικό μειονοτικό κόμμα που είχε ιδρυθεί από τον Αχμέτ Σαδίκ, στηρίζεται από την Άγκυρα και έχει σκληρή τουρκομουσουλμανική ρητορική).
Το 2019 είχε λάβει 42,000 ψήφους σε σύνολο 5,650,000 ψηφισάντων (0.75%). Το 2014 είχε λάβει 40,000 ψήφους, σε σύνολο 5,715,000 ψηφισάντων (0.71%). Και το 2014 και το 2019 είχε έρθει πρώτο κόμμα στη Ξάνθη και τη Ροδόπη. Πρώτο κόμμα…
Τις προεκλογικές του εκστρατείες είχε ενισχύσει οικονομικά η Άγκυρα, οι Τούρκοι είχαν στελεχώσει μέλη του τουρκικού μηχανισμού στη Θράκη, ενώ τους είχαν διευκολύνει σημαντικά οι δύο ψευδομουφτήδες στη Ξάνθη και την Κομοτηνή.
Φέτος, το ψηφοδέλτιο του ΚΙΕΦ απαρτίζουν -ως συνήθως- ακραιφνείς τουρκόφιλοι και τουρκοδίαιτοι υποψήφιοι (βλ. λ.χ. μεταξύ πολλών άλλων τον άτυπο επικεφαλής του ψηφοδελτίου και πρόεδρο του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας Χουσεΐν Μπαλτατζή, αλλά και τον “Πρόεδρο” της (καταργημένης) “Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής” Σεντάτ Χασάν).
Όμως, στο ψηφοδέλτιο συμμετέχει και η Ευγενία Νατσουλίδου, εκ των (λίγων) υπερασπιστών της δήθεν “μακεδονικής εθνικής μειονότητας” και ηγετικό στέλεχος της ΑΜΚΕ “Μακεδονικής Κίνησης Προώθησης της Μητρικής Γλώσσας «Κρστε Μισιρκοβ»”.
Στόχος του ΚΙΕΦ είναι η αύξηση του ποσοστού του (προσδοκεί να πάρει τις 6,000 ψήφους του Ουρανίου Τόξου), αλλά κυρίως η εμπέδωσή του ως κόμματος που εκπροσωπεί το σύνολο των δήθεν “αδικημένων” μειονοτήτων στην Ελλάδα.
Άλλωστε, κατά τα τελευταία χρόνια το ΚΙΕΦ έχει αυξημένη συμμετοχή στις εργασίες της European Free Alliance (EFA – συμμαχία μειονοτικών κομμάτων στο Ευρωκοινοβούλιο), της οποίας μάλιστα έχει γίνει και μέλος.
Από πλευράς τους, τα κόμματα με κοινοβουλευτική παρουσία φαίνονται να αφήνουν στο ΚΙΕΦ όλον τον απαιτούμενο “χώρο”. Ντροπής πράγματα.
Η Νέα Δημοκρατία κατεβάζει την γιατρό Νουρτζάν Σούλογλου (ελάχιστου εκλογικού αποτυπώματος), το ΚΚΕ τον μηχανικό Ιμπραήμ Κεραντζή (υποψήφιος με το ΚΚΕ αδιάλειπτα από το 2019 και μετά) και η Νέα Αριστερά τον Αλή Αλή (στενό συνεργάτη του φιλοπροξενικού Βουλευτή Οζγκιούρ Φερχάτ). Από τη Νέα Αριστερά δεν ανέμενα κάτι καλύτερο. Δεν πιστεύουν στο Έθνος…
Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Ελληνική Λύση, η ΝΙΚΗ, οι Σπαρτιάτες και η Πλεύση Ελευθερίας δεν έχουν μειονοτικό υποψήφιο. Πάντως, μας λένε ότι παρά την απουσία των λοιπών κομμάτων, το ΚΙΕΦ δεν φαίνεται να μπορεί να πιάσει τον αριθμό ψήφων των προηγούμενων εκλογών (εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 30,000-35,000 ψήφους το πολύ). Και αυτό επειδή κάποιοι λίγοι άνθρωποι στη Θράκη, έκαναν εξαιρετική δουλειά, αν και οι οδηγίες ήταν απλά να βλέπουν, όχι να κάνουν!!!
Ωστόσο, η ύπαρξη μιας συγκροτημένης κομματικής δύναμης στην οποία τα υπόλοιπα κόμματα “εκχωρούν” την μουσουλμανική μειονότητα (έστω και στις -περιορισμένης πρακτικής πολιτικής αξίας- ευρωεκλογές) αποτελεί πηγή ανησυχίας.
Ειδικά όταν αυτή η κομματική δύναμη πρόσκειται στην Άγκυρα, χρηματοδοτείται από αυτήν, επιχειρεί να μετατραπεί σε πολιτικό εκπρόσωπο όλων των “αδικημένων” μειονοτήτων της Ελλάδας, και θέτει τα υποτιθέμενα αυτά προβλήματα σε ευρωπαϊκό πλαίσιο (εκπρόσωποι του ΚΙΕΦ βρίσκονται τακτικά στις Βρυξέλλες, στο Στρασβούργο και τη Γενεύη, ενώ η EFA συχνά θέτει σχετικές ερωτήσεις στο ευρωκοινοβούλιο).
Αν και στην καθημερινότητα η συμμετοχή της μειονότητας στην πολιτική “διαμαρτυρίας” του ΚΙΕΦ (αλλά και όλων των άλλων τουρκόφιλων σωματείων, συλλόγων κ.λπ.) είναι χαμηλή (κάτι που αποδίδεται στην ελευθερία που απολαμβάνει η μειονότητα τα τελευταία τριάντα χρόνια, δηλ. από την “κατάργηση της μπάρας” και την άρση της πολιτικής διοικητικών ενοχλήσεων και μετά), η κατάσταση προξενεί ανησυχία.
Αυτό κυρίως επειδή αποτελεί έκφανση του βασικού προβλήματος της περιοχής: εκμεταλλευόμενη τα χρόνια ελλείμματα της ελληνικής διοίκησης, αλλά και την (απολύτως ορθή και επιβεβλημένη) πολιτική ισονομίας-ισοπολιτείας των τελευταίων τριάντα ετών, η Τουρκία επιχειρεί (και έχει ως έναν βαθμό επιτύχει) να διεισδύσει με ήπια μέσα στην περιοχή.
Πάμε να τα δούμε, λοιπόν:
– Θρησκεία: μέχρι στιγμής, η Άγκυρα έχει εγκαταστήσει στην περιοχή ένα ολόκληρο παραϊερατείο, που μισθοδοτεί πλήρως και αξιοποιεί για πολιτικούς σκοπούς (π.χ. το σύνολο του παραϊερατείου σε πάσης φύσεως εκλογικές αναμετρήσεις “δίνει γραμμή”, ενώ χρησιμεύει για διάδοση των τουρκικών θέσεων).
– Βουλή: η συντεταγμένη ψήφος των Μουσουλμάνων (ως έναν βαθμό επηρεαζόμενη από την Άγκυρα) έχει ως αποτέλεσμα την υπερεκπροσώπηση των Μουσουλμάνων στις βουλευτικές έδρες της περιοχής (π.χ. από το 2019 και μετά, Μουσουλμάνοι καταλαμβάνουν τέσσερις από τις έξι έδρες στη Ξάνθη και τη Ροδόπη, τη στιγμή που το ποσοστό τους είναι σχεδόν στο 50% του πληθυσμού).
Αυτή τη στιγμή, η συγκυρία είναι δύσκολη για την Τουρκία στο συγκεκριμένο ζήτημα, καθώς για πρώτη φορά δεν έχει απολύτως ελεγχόμενο Βουλευτή σε κόμμα με σοβαρή κοινοβουλευτική παρουσία:
Οι δύο πλήρως ελεγχόμενοι Βουλευτές που είχαν εκλεγεί με τον ΣΥΡΙΖΑ (Χουσεΐν Ζεϊμπέκ στη Ξάνθη και Οζγκιούρ Φερχάτ στη Ροδόπη) αποχώρησαν και βρίσκονται στην Νέα Αριστερά, ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (Ροδόπη) Ιλχάν Αχμέτ εξελέγη σε πείσμα της εκστρατείας που το τουρκικό Προξενείο διεξήγαγε εναντίον του, ενώ ο Βουλευτής που εξελέγη με το ΠΑΣΟΚ (Ξάνθη) Μπουρχάν Μπαράν διεγράφη πρόσφατα από την Κ.Ο. για λόγους διαφθοράς.
– Αυτοδιοίκηση: αρκετοί πλήρως τουρκοδίαιτοι μειονοτικοί πολιτικοί καταλαμβάνουν πλέον αξιώματα στην τοπική αυτοδιοίκηση (Αντιπεριφερειάρχες, Περιφερειακοί Σύμβουλοι, Δήμαρχοι, Αντιδήμαρχοι, Πρόεδροι, Δημοτικών Συμβουλίων, Δημοτικοί Σύμβουλοι, Πρόεδροι Τοπικών Συμβουλίων, Τοπικοί Σύμβουλοι), με αποτέλεσμα να αξιοποιούν τις θέσεις για ίδιον (αλλά και για τουρκικό) όφελος.
Προσλαμβάνουν ως συμβασιούχους και δίνουν έργα σε ανθρώπους που πρόσκεινται στην Τουρκία, προσκαλούν τους ψευδομουφτήδες σε πάσης φύσεως εκδηλώσεις, οργανώνουν γιορτές με ακραιφνώς τουρκικό περιεχόμενο (ενίοτε και με τουρκικές σημαίες) κ.λπ.
– Πολιτική: επιλέγοντας να μην οικοδομούν σχέσεις απευθείας με τους Μουσουλμάνους ψηφοφόρους, Θρακιώτες πολιτικοί (Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί) συνήθως προτιμούν την γνωστή και “εύκολη” λύση της αξιοποίησης ενός ήδη έτοιμου και οργανωμένου δικτύου για την πρόσβαση στο εκλογικό σώμα.
Όμως, αυτό που στην υπόλοιπη χώρα αποτελεί διαπλοκή ή απλώς πολιτική οκνηρία, στη Θράκη υπονομεύει ευθέως την εθνική κυριαρχία και τα συμφέροντα της χώρας.
Στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν ψήφους εύκολα, οι Θρακιώτες πολιτικοί (εν γνώσει τους ή εν αγνοία τους) ανοίγουν εν τέλει την πίσω πόρτα σε ένα δίκτυο που χρηματοδοτείται και ελέγχεται από μια ξένη δύναμη.
– Οικονομία: αρκετοί Μουσουλμάνοι επιχειρηματίες πρόσκεινται ανοιχτά στην Τουρκία, προκειμένου να έχουν οφέλη στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα (π.χ. χρηματοδότηση από την Άγκυρα, εύνοια στην εμπορική δραστηριότητα, ανάθεση συμβάσεων από αυτοδιοικητικούς, παρότρυνση από τουρκικό σύστημα σε απλούς Μουσουλμάνους να πηγαίνουν σε συγκεκριμένα μαγαζιά κ.λπ.)
– Κοινωνία: πάσης φύσεως σύλλογοι λειτουργούν νόμιμα ή μη [π.χ. μεταξύ πολλών άλλων Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας Δυτ. Θράκης, “Τουρκική Ένωση Ξάνθης”, “Ένωση Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής”, Σύλλογος Τούρκων Δασκάλων Δυτ. Θράκης, Σύλλογος Θρησκευτικών Λειτουργών Ιερών Τεμενών Δυτ. Θράκης, Πολιτιστική Εκπαιδευτική Εταιρεία Μειονότητας Δυτ. Θράκης (ΠΕΚΕΜ), Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτ. Θράκης (ABTTF) στη Γερμανία, Σύλλογος Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης (BTTDD) στην Τουρκία].
Όλοι αυτοί οι σύλλογοι, τα σωματεία κ.λπ. διεκδικούν τον ρόλο της Κοινωνίας των Πολιτών. Δυστυχώς, ο εκφοβισμός που ασκεί το τουρκικό σύστημα στην πλειοψηφία του κόσμου αποτρέπει συνήθως την μεγάλη μάζα της μειονότητας να διαφοροποιείται ανοιχτά, επιλέγοντας αντί αυτής τη σιωπηρή απάθεια/ αδιαφορία.
Ως κατ’ εξοχήν αντιπροσωπευτικό παράδειγμα για τη ρητορική αυτών των συλλόγων, αναφέρεται ότι ο Πρόεδρος του BTTDD αναφέρθηκε προ ολίγων μηνών στην Δυτική Θράκη και το κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου ως τις “δύο εθνικές μάχες της Τουρκίας”, ενώ πρόσφατα αναφέρθηκε στην ελληνική Θράκη ως “εδάφη των οποίων είμαστε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες”.
Το κλίμα που δημιουργούν είναι συχνά καταιγιστικό. Μάλιστα, στην περιοχή λειτουργεί ατύπως (και παρατύπως) η “Συμβουλευτική Επιτροπή Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης”, κατ’ εξοχήν φερέφωνο της Τουρκίας στην περιοχή. Σε αυτήν προεδρεύει ο ψευδομουφτής Κομοτηνής και μέλη της είναι οι τουρκόφιλοι πολιτικοί της περιοχής.
Ελπίζω (και εύχομαι) να μην γράφεται το παραπάνω πολύ αργά. Ελπίζω και εύχομαι ότι έστω και την υστάτη στιγμή θα κινητοποιηθούν οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις. Το ζήτημα δεν είναι κομματικό. Είναι εθνικό…” καταλήσει το άρθρο της HELLAS JOURNAL
Πηγή: HELLAS JOURNAL
Φωτο: HELLAS JOURNAL/Μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, σε πορεία στην Κομοτηνή με πρωτοβουλία του λεγόμενου “τουρκικού” πολιτικού μειονοτικού Κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ), που συνέπεσε με την “επέτειο” του θανάτου του ιδρυτή του και τέως βουλευτή Ροδόπης, Αχμέτ Σαδίκ, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα λίγο έξω από την Κομοτηνή, στις 24 Ιουλίου 1995. ΑΠΕ-ΜΠΕ, STR