Η αυταπάτη της κυβέρνησης για τα Ελληνοτουρκικά

–«Αποκαλυπτήρια» του τουρκικού αναθεωρητισμού ως κρατικής ιδεολογίας της Τουρκίας

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Η κυβέρνηση θριαμβολογεί για τη «βελτίωση» των ελληνοτουρκικών σχέσεων και υπνοβατεί, αποστρέφοντας το πρόσωπο από την πραγματικότητα των Ελληνοτουρκικών και την προσπάθεια της Τουρκίας να εμπεδώσει το καθεστώς φινλανδοποίησης του Αιγαίου, ενώ μετατρέπει την πολιτική αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας σε επίσημη κρατική πολιτική και ιδεολογία.

Καθώς βαδίζουμε τα τελευταία μέτρα προς τις δύσκολες ευρωεκλογές, με την κυβέρνηση να αντιμετωπίζει ήδη σφοδρή αμφισβήτηση για τους χειρισμούς σε μείζονος σημασίας ζητήματα, όπως τα Τέμπη, οι παρακολουθήσεις και η διαρροή προσωπικών δεδομένων ψηφοφόρων, ενώ έχει αποτύχει πλήρως στην προσπάθεια αντιμετώπισης της ακρίβειας, το μόνο που δεν θα επιθυμούσε αυτήν τη στιγμή είναι να ανοίξουν δύσκολα εθνικά μέτωπα.

Οι κρίσεις που έχουν ξεσπάσει με την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία είναι σχετικά εύκολα διαχειρίσιμες από την κυβέρνηση. Ωστόσο, και στα δύο αυτά θέματα έχει σοβαρές ευθύνες, καθώς όλο το διάστημα πριν από τις εκλογές στη Χειμάρρα «χάιδευε» τον Έντι Ράμα (μέχρι και έκθεση για τα έργα «τέχνης» του οργάνωσε στο Ζάππειο), ενώ με τη Βόρεια Μακεδονία η αδράνεια πέντε ετών συνέβαλε στο να γιγαντωθούν τα προβλήματα που έχει αφήσει πίσω της η Συμφωνία των Πρεσπών.

Όμως, αυτό που δεν θα μπορούσε να αντέξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι να αμφισβητηθεί η επιλογή της για πολιτική κατευνασμού της Άγκυρας. Η προσέγγιση που άρχισε μετά τους σεισμούς στην Τουρκία έχει διαφημιστεί ως το μεγάλο επίτευγμα της κυβέρνησης στην εξωτερική πολιτική και χρησιμοποιείται για να ενισχυθεί το προφίλ του πρωθυπουργού, μιας και τα εξωτερικά παραμένουν ο τομέας που έχει τη μεγαλύτερη αποδοχή, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.

Αυτή, όμως, είναι μια εντελώς πλασματική εικόνα, η οποία ουσιαστικά υπονομεύει τη διαμόρφωση μιας εθνικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση της υπαρξιακής απειλής που αντιμετωπίζει η χώρα μας από την Τουρκία, όπως την περιέγραψε ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας.

Η διακοπή των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και των υπερπτήσεων όλοι γνωρίζουν ότι έχει προσωρινό χαρακτήρα και είναι μια κατάσταση η οποία μπορεί να ανατραπεί μέσα σε λίγα λεπτά. Όμως, το αντίτιμο που καταβάλλει η Ελλάδα φαίνεται να είναι δυσανάλογα μεγάλο. Ασφαλείς πληροφορίες από τις Ένοπλες Δυνάμεις αναφέρουν ότι τους τελευταίους μήνες έχει δοθεί εντολή στα πληρώματα των ελληνικών μαχητικών είναι να μην προσεγγίζουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα προκειμένου να μην… προκληθούν οι Τούρκοι.

Εφόσον μια τέτοια οδηγία έχει πράγματι δοθεί, και συνεχιστεί αυτή η πρακτική, θα πρόκειται για μια ολέθρια παραχώρηση. Η Ελλάδα θα περιορίζει την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στο πιο σημαντικό κεφάλαιο, αυτό της άμυνάς της, με αντάλλαγμα να μην παραβιάζουν παράνομα την ελληνική κυριαρχία τα τουρκικά μαχητικά και έτσι θα μετατρέπεται μια μεγάλη περιοχή ελληνικής κυριαρχίας σε «γκρίζα ζώνη».

Αυτό που αποκρύπτει επίσης η κυβέρνηση είναι ότι το μεγάλο κέρδος από τη συνεννόηση Μητσοτάκη – Ερντογάν για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών είναι απολύτως ψευδές. Αρκεί μια επίσκεψη στην ιστοσελίδα του υπουργείου Μετανάστευσης για να διαπιστώσει κανείς ότι υπάρχει μια εκρηκτική αύξηση των ροών σε σχέση με τους αντίστοιχους περυσινούς μήνες, κάτι που αποκρύπτεται συστηματικά από την ελληνική κοινή γνώμη.

Ακούσαμε και πάλι τον Ταγίπ Ερντογάν, σε δηλώσεις του για τα ελληνοτουρκικά που φαινομενικά ήταν θετικές, να επαναλαμβάνει ότι έχει συμφωνήσει με τον έλληνα πρωθυπουργό να προχωρήσουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων χωρίς παρεμβάσεις τρίτων. Η Αθήνα απέφυγε να το σχολιάσει, αλλά η δήλωση αυτή παραπέμπει στην ίδια συμφωνία που, όπως ισχυρίζεται ο τούρκος Πρόεδρος, είχε κάνει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στη συνάντησή τους στην Κωνσταντινούπολη, αλλά όταν έναν μήνα αργότερα ο έλληνας πρωθυπουργός μίλησε στο Κογκρέσο ξέσπασε «θύελλα» από τον τούρκο Πρόεδρο. Ελπίζουμε ότι αυτό είναι κάτι που ο κ. Ερντογάν βγάζει από το μυαλό του. Γιατί θα ήταν παράλογο και εξαιρετικά βλαπτικό για την Ελλάδα να παραιτηθεί από τα πλεονεκτήματα που της δίνει η συμμετοχή της στην ΕΕ, η στενή σχέση με την Ουάσινγκτον και οι συμμαχίες με χώρες όπως η Γαλλία και η Αίγυπτος. Γιατί ο κ. Ερντογάν μπορεί να πιστεύει ότι διά των απειλών ή προσφέροντας αναστολή των παραβιάσεων θα μπορεί να εξασφαλίσει ότι η Ελλάδα θα μετατραπεί σε φανατικό υποστηρικτή της Τουρκίας στο πλαίσιο της ΕΕ.

Και θα είναι λάθος να του έχει δοθεί αυτή η εντύπωση, καθώς όταν η ελληνική κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να θέσει στην ΕΕ ζήτημα casus belli, τουρκολιβυκού μνημονίου, «γκρίζων ζωνών» κ.ά., καθώς και το κυπριακό, ως προϋποθέσεις για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, είναι προφανές ότι η αντίδραση του τούρκου ηγέτη θα είναι ακόμη σφοδρότερη, θεωρώντας ότι η Αθήνα τον ξεγέλασε.

Με την υπόθεση των θαλασσίων πάρκων, για την οποία ο ίδιος ο κ. Ερντογάν προειδοποίησε ότι η Τουρκία δεν θα αποδεχθεί τετελεσμένα, η Τουρκία έβαλε στο τραπέζι το χαρτί των απειλών. Συγκεκριμένα, τόνισε ότι αν προχωρήσει η Ελλάδα, τότε θα κηρύξει και η ίδια θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο… Και είναι σαφές ότι αν αυτά τα θαλάσσια πάρκα είναι σε περιοχές που αμφισβητεί η Τουρκία, θα υπάρξει σοβαρή, ακόμη και θερμή κρίση.

Όμως, το πιο ανησυχητικό, το οποίο δεν φαίνεται να καταγράφεται από την Αθήνα, είναι ότι η Τουρκία μετατρέπει τη θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας» και τον αναθεωρητισμό σε κρατική ιδεολογία, την οποία εισάγει μάλιστα στο εκπαιδευτικό σύστημα με το νέο πρόγραμμα σπουδών του «Αιώνα της Τουρκίας».

Η Αθήνα και ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, θέλοντας να αποφύγουν να τοποθετηθούν επί του θέματος και να το υποβαθμίσουν, δήλωναν ότι το σχέδιο είναι ακόμη σε διαβούλευση, όταν ήταν σαφές ότι αυτή ήταν η επιλογή του καθεστώτος Ερντογάν. Την περασμένη Δευτέρα, όμως, το νέο πρόγραμμα σπουδών εγκρίθηκε και έτσι πλέον οι τούρκοι μαθητές θα εμποτίζονται από τη μικρή ηλικία στον τουρκικό αναθεωρητισμό εναντίον της Ελλάδας. Στο πρόγραμμα σπουδών θα διδάσκονται τον χάρτη της «Γαλάζιας Πατρίδας», θα μαθαίνουν για τα δικαιώματα της Τουρκίας, όπως το τουρκολιβυκό μνημόνιο, για τη «θάλασσα των νησιών», όπως μετονομάζει το Αιγαίο, προκειμένου να μη συνδέεται ούτε κατ’ όνομα με την Ελλάδα, για τον Αχμέτ Σαδίκ, για την «ειρηνευτική επιχείρηση» στην Κύπρο το 1974, για τις προσπάθειες «κλοπής» των φυσικών πόρων της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο κ.ά.

Έτσι καταρρέει και το αφήγημα όσων ήθελαν να πείσουν την ελληνική κοινή γνώμη ότι δεν υπάρχει… επιθετικότητα και ότι απλώς ο κ. Ερντογάν καταφεύγει κάποιες φορές στον εθνικισμό και αναθεωρητισμό για… προεκλογικές σκοπιμότητες…

Η κυβέρνηση βουλιάζει διαρκώς μέσα στην αυταπάτη της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και αυτό, αν δεν ξυπνήσει σύντομα, θα οδηγήσει στην υπονόμευση των εθνικών συμφερόντων και της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ