Χαρίζουμε βράχους και βραχονησίδες άθελά μας στην Τουρκία; – Του Εμμ. Γούναρη

Του
Δρος ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΟΥΝΑΡΗ
Εμπειρογνώμονος, Πρεσβευτού ε.τ.,
Διδάκτορος του Πανεπιστημίου του Βερολίνου (FU Berlin)

Πολλοί Έλληνες, εν αγνοία τους, «χαρίζουν» ελληνικές βραχονησίδες και βράχους στην Τουρκία, ιδιαίτερα αρχηγοί κομμάτων, εκτός βέβαια του κ. Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος γνωρίζει ακριβώς νομικές έννοιες. Υπουργοί, βουλευτές, καθηγητές πανεπιστημίων, αξιωματικοί και δημοσιογράφοι, με ομιλίες τους στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο ή σε άρθρα τους, αναφέρονται λανθασμένα σε έννοιες που καθορίζονται σαφέστατα σε διεθνείς συμβάσεις, ιδιαίτερα στη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης του 1923 (άρθρα 6, 12, 15, 44 παρ. 4,5).

Συγκεκριμένα, στην ανωτέρω Συνθήκη, εκτός άλλων διατάξεων, αναφέρεται ότι περιέρχονται στην Ελλάδα και στην Ιταλία όλα τα νησιά, οι νησίδες και οι βράχοι που κατέχονται από την Ελλάδα και την Ιταλία στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Τουρκία η Ίμβρος, η Τένεδος και οι Λαγούσες, όπως και οι βραχονησίδες και βράχοι που απέχουν από την ασιατική ακτή λιγότερο από 3 μίλια.

Οι ανωτέρω ομιλητές και συγγραφείς πολλάκις ισχυρίζονται ότι εκτός της Ίμβρου, της Τενέδου και των Λαγουσών η Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 αναφέρει ότι οι βραχονησίδες και οι βράχοι που απέχουν 3 μίλια από τις ασιατικές ακτές περιέρχονται στην Τουρκία. Άλλοι, πάλι, αναφέρουν ότι στην Τουρκία περιέρχονται, εκτός Ίμβρου, Τενέδου και Λαγουσών, οι βραχονησίδες και οι βράχοι που απέχουν από την ασιατική ακτή 3 ν.μ., ενώ η Συνθήκη της Λωζάννης αναφέρει, όπως γράψαμε προηγουμένως, ότι οι βραχονησίδες και οι βράχοι που παραχωρούνται στην Τουρκία είναι αυτοί που απέχουν από τις ασιατικές ακτές λιγότερο από 3 μίλια!

Αξίζει να αναφερθεί ότι μέχρι το 1959 η έννοια «ναυτικό μίλι» ήταν άγνωστη και χρησιμοποιείτο μόνο το «μίλι» (1.609,35 μέτρα) τόσο για τον αέρα όσο και για τη στεριά και τη θάλασσα. Το ναυτικό μίλι γεννήθηκε το 1959 σε μια διάσκεψη ΗΠΑ και ορισμένων αγγλοσαξονικών κρατών, καθορίζοντας αυτό στα 1.852 μέτρα.

Στη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 και στο ιταλικό πρακτικό για το Καστελλόριζο του 1932 αναφέρονται ονομαστικώς οι βράχοι και οι βραχονησίδες που ανήκουν στην Ιταλία και στην Τουρκία με βάση τη μέση γραμμή, όπως επίσης ότι το Καστελλόριζο παραχωρείται στην Ιταλία, και ορίζεται η θαλάσσια γραμμή μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας.

Η θαλάσσια οριογραμμή μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας καθορίζεται επακριβώς από τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923 (στα άρθρα που αναφέραμε προηγουμένως), και ειδικά από τον Χάρτη 1 της Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, τον οποίο δεν έχει η Νομική Υπηρεσία του ΥΠΕΞ, λόγω απώλειας ή καταστροφής, από τα κατοχικά ιταλικά και γερμανικά στρατεύματα. Επανειλημμένως ο υπογράφων πρότεινε στο ΥΠΕΞ να ζητήσει από τον θεματοφύλακα της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923, που είναι η Γαλλία, ένα αντίγραφο του πρωτότυπου χάρτη, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αντίγραφο αυτού ακριβώς του χάρτη έχει μόνο ο καθηγητής πανεπιστημίου και βουλευτής κ. Άγγελος Συρίγος, όπως και ο υπογράφων, στο βιβλίο του από τις Εκδόσεις Σιδέρη με τίτλο «Εδαφικό καθεστώς της Ελλάδος», στο οποίο περιλαμβάνονται ακριβείς χάρτες από τα «British Papers» και την Υδρογραφική Υπηρεσία του ΠΝ. Καλό θα ήταν, όμως, να υπάρχουν και στο ΥΠΕΞ.

Με βάση, πάλι, τη Συνθήκη Ειρήνης του 1974, που υπεγράφη μεταξύ των Συμμάχων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της Ιταλίας, όλα τα Δωδεκάνησα, μαζί με τις βραχονησίδες και τους βράχους, που ανήκαν στην Ιταλία, περιέρχονται στην Ελλάδα, η οποία με βάση το Διεθνές Δίκαιο και την αναφερθείσα Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία αναγνωρίζεται διάδοχο κράτος της Ιταλίας.

Με τα λάθη που γίνονται από τους προαναφερθέντες ομιλητές ο μόνος που ωφελείται είναι η Τουρκία. Η χώρα μας βέβαια έχει, εκτός του Ιονίου, και στη Νότια Αδριατική θαλάσσια σύνορα με την Ιταλία και την Αλβανία, όπου βρίσκονται τα Διαπόντια Νησιά, όπως οι Οθωνοί, η Ερεικούσσα, το Μαθράκι και αρκετές βραχονησίδες, τα οποία έχει φωτογραφίσει ο νησιολόγος κ. Γιαγκάκης και έχει περιγράψει σαφέστατα με μελέτες του. Ειδικά, όλοι οι μετεωρολόγοι που παραθέτουν τις προγνώσεις τους για τον καιρό στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο περιορίζονται μόνο στο Αιγαίο, στο Ιόνιο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ξεχνώντας τα Διαπόντια Νησιά της Αδριατικής, τα οποία κατέχουν το 2% της θάλασσας αυτής, προφανώς για να μη δυσαρεστήσουν την Ιταλία, η οποία θεωρεί ακόμη την Αδριατική ως «Mare Nostra» («η θάλασσά μας»). Μήπως θα έπρεπε το ΥΠΕΞ να παραδώσει ορισμένα μαθήματα τουλάχιστον στους βουλευτές και στους πολιτικούς, προκειμένου να μάθουν οι ανωτέρω επακριβώς τα θαλάσσια σύνορα της χώρας; Υπάρχουν οι ειδικοί νομικοί σύμβουλοι στη νομική υπηρεσία του ΥΠΕΞ, η ε.τ. κ. Μάνια Τελαλιάν, σύμβουλος του κ. πρωθυπουργού, και ο ε.τ. νομικός σύμβουλος Βασίλειος Πατρώνας, ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και βουλευτής Άγγελος Συρίγος, ο καθηγητής Πανεπιστημίου Δρος Στέλιος Περάκης, ο ε.τ. χαρτογράφος της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του ΠΝ Δημήτριος Δαγρές, η εμπειρογνώμων Δικαίου της Θάλασσας και πρεσβευτής στο ΥΠΕΞ Αναστασία Στρατή, οι οποίοι κάλλιστα θα μπορούσαν να αναλάβουν την επιμόρφωση των βουλευτών και των πολιτικών για τα εθνικά θέματα, προκειμένου να προωθούνται τα εθνικά θέματα σωστότερα.

Νομίζω ότι η επιμόρφωση αυτή είναι αναγκαία. Δεν μπορεί να είναι υποψήφιος βουλευτής της Ελλάδος όποιος αγνοεί βασικά θέματα. Μήπως θα έπρεπε να εξετάζονται σε αυτά τα θέματα από μια επιτροπή της Βουλής ή του ΥΠΕΞ πριν ακόμα ανακηρυχθούν υποψήφιοι βουλευτές; Σε άλλα κράτη γίνεται αυτό. Για το λειτούργημα αυτό περισσότερο χρειάζονται πολιτικοί επιστήμονες, παρά δικηγόροι, διότι, δυστυχώς, στη Νομική το Διεθνές Δίκαιο διδάσκεται στο πρώτο έτος, και μάλιστα εντελώς πρόχειρα, ενώ στις Πολιτικές Επιστήμες αρκετά σοβαρά.

Από την άλλη πλευρά, τα εθνικά θέματα θα έπρεπε να διδάσκονται σε όλα τα σχολεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια. Φτάσαμε να μην αναγνωρίζουμε το παλαιστινιακό κράτος μήπως και θυμώσει ο αμερικανός Πρόεδρος κ. Μπάιντεν και να ανεχόμεθα τον πολυεγκληματία ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου, μήπως μας βοηθήσει σε περίπτωση εμπλοκής με την Τουρκία! Αν είναι ποτέ δυνατόν! Ένα ένταλμα διεθνούς σύλληψης και παραπομπής του στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο είναι απλώς ένα χάδι για αυτόν!

ΤΟ ΠΑΡΟΝ