Παύλος Μαρινάκης: Το θέμα είναι να μην γκρεμίσουμε αυτά τα οποία έχουμε χτίσει

«Αυτό που θέλουμε είναι να μην ξαναζήσουμε, ειδικά εμείς οι νεότεροι που θυμόμαστε μόνο χρόνια κρίσης, τα χρόνια της χρεοκοπίας και της απόλυτης καταστροφής» τόνισε σε σνέντευξή του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στον REAL FM 97.8 με τους δημοσιογράφους Νίκο Χατζηνικολάου και Αντώνη Δελλατόλα.

“…μετά την πολιτική που έχει ακολουθηθεί, η οποία είναι το μεγάλωμα της πίτας, δηλαδή φέρνω επενδύσεις, φέρνω μεγάλες επιχειρήσεις, δημιουργώ θέσεις εργασίας, άρα αυξάνω, όχι τους φόρους, αλλά τους ανθρώπους οι οποίοι δουλεύουν και πληρώνουν φόρους, έχουν εργασία και μεγαλώνει έτσι η πίτα της χώρας, αυξάνουν σταθερά το διαθέσιμο εισόδημα. Η χώρα μας είναι ταυτόχρονα χαμηλά στο διαθέσιμο εισόδημα και ήταν, δυστυχώς, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αλλά είχε και τον μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης του κατά κεφαλήν Α.Ε.Π.. Αν βάλετε δίπλα-δίπλα αυτές τις δύο αλήθειες, όπου υπάρχουν πολλές υποπεριπτώσεις, δηλαδή ο κατώτατος μισθός που αυξήθηκε 28%, από 658,30, ο μέσος που έχει αυξηθεί από 1.100 στα 1.300 και πρέπει να πάει 1500, τι καταλαβαίνετε; Ότι βρεθήκαμε από τις πολιτικές των προηγούμενων ετών στο τρίτο υπόγειο, έχουμε καταφέρει και βγαίνουμε στο φως, ανεβαίνουμε σιγά-σιγά. Έχουμε πολλούς ορόφους ακόμα να ανέβουμε. Το θέμα είναι να μην γκρεμίσουμε αυτά τα οποία έχουμε χτίσει.” τόνισε.

Αναλυτικά είπε ο κ. Μαρινάκης:

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα αρχίσω με κάτι που είναι πολύ φρέσκο. Είδα, χθες, στη δημοσκόπηση της Metron Analysis και είδα μια ελαφρά μείωση των ποσοστών σας στην πρόθεση ψήφου και στην εκτίμηση. Αυτό οφείλεται, κατά τη γνώμη σας, λίγο στην κόπωση, παρότι δεν βλέπουμε και μεγάλο ενδιαφέρον των πολιτών ή περιμένατε κάτι καλύτερο στο τέλος της εβδομάδας;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όλες οι δημοσκοπήσεις έχουν την αξία τους. Όλες τις κοιτάμε με σεβασμό στη δουλειά που κάνουν οι δημοσκόποι και με προσοχή. Αποτυπώνουν μια υπεροχή της Ν.Δ., κοντά στα εκλογικά ποσοστά του 2019, λίγο πάνω, λίγο κάτω, που είναι ο πήχης. Αυτό που μας λένε οι δημοσκοπήσεις και κυρίως αυτές που μπορεί να είναι λίγο χαμηλότερες ως προς την εκτίμηση που μας δίνουν από τις άλλες, είναι ότι κανένα αποτέλεσμα δεν είναι δεδομένο, ότι ο κόσμος πρέπει να πάει να ψηφίσει. Απευθυνόμαστε, προφανώς, και στους ανθρώπους, οι οποίοι διαχρονικά μας στηρίζουν, αλλά και σε ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια μας τιμούν με την εμπιστοσύνη τους και έχουν αναδείξει τη Ν.Δ. κυρίαρχη δύναμη, με πολύ βέβαια αυστηρή κριτική που μας γίνεται, γιατί πρέπει να προχωρήσουμε για πολλά περισσότερα. Η κάλπη είναι άδεια. Εγώ θεωρώ ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος αποχής, όπως διαχρονικά συμβαίνει στις ευρωεκλογές. Άρα, χρειάζεται εγρήγορση -και από άποψη οργανωτική από εμάς- και όχι εφησυχασμός. Kαι έχοντας και το δεδομένο ότι ένα από τα δύο διακυβεύματα των εκλογών είναι η εδραίωση και η αποτύπωση εκ νέου της σταθερότητας, που δεν σημαίνει στασιμότητα, νομίζω ότι είναι σημαντική η συμμετοχή και μια καθαρή επικράτηση της Ν.Δ..

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βλέποντας τη δημοσκόπηση αυτή, η οποία σας δείχνει, σε σχέση με τον Απρίλιο, να έχετε μια μικρή κάμψη δυνάμεων και ακούγοντας την κριτική που σας κάνουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης ενόψει των ευρωεκλογών, αυτή η κριτική έχει κάποια στοιχεία, τα οποία σας προβληματίζουν; Υπάρχουν, δηλαδή, στοιχεία της κριτικής που έχει γίνει στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, τα οποία θα αξιοποιήσετε την επόμενη ημέρα για να βελτιώσετε τις επιδόσεις σας, την αποτελεσματικότητά σας, την εικόνα σας την κυβερνητική;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η κριτική χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες: Η καλοπροαίρετη και ακόμη και πολλές φορές σκληρή κριτική, κυρίως από τους πολίτες, την οποία πάντοτε την ακούμε και πολλά πράγματα τα προσαρμόζουμε πάνω σε αυτή. Για παράδειγμα, αυτό που είπε και χθες και σήμερα ο Πρωθυπουργός για τα νέα μέτρα που πρέπει να περιμένετε -έκανε και μια ανάλυση σε ένα πολύ ενδιαφέρον συνέδριο για το δημογραφικό- είναι ότι θα υπάρξουν νέες παρεμβάσεις, αφού μελετήσουμε συνολικά όλα τα δεδομένα και για το Airbnb. Θα υπάρξουν παρεμβάσεις για να δώσουν περισσότερες ευκαιρίες για σπίτια, στους ανθρώπους κυρίως των Αθηνών, τους νεότερους ανθρώπους ή τους πολίτες που θέλουν να βρουν σπίτια σε καλύτερες τιμές. Περισσότερες παρεμβάσεις, σε συνέχεια, τέλος πάντων, των προγραμμάτων, όπως το πρόγραμμα «Σπίτι μου». Άρα, αυτό, για παράδειγμα, είναι μια περίπτωση όπου η Κυβέρνηση ακούει τα αιτήματα, τα αξιολογεί και με βάση τα δημοσιονομικά δεδομένα, προσαρμόζει την πολιτική της με βάση το πρόγραμμά της. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη περίπτωση κριτικής, κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και κάποιες φορές -για να μην τους βάζω ακριβώς στο ίδιο τσουβάλι- και του ΠΑΣΟΚ, όπου ουσιαστικά μας ξανάρχονται ένα-ένα όλα όσα έχουμε ζήσει τις τελευταίες δεκαετίες, την τοξικότητα, το μαξιμαλισμό, την πλειοδοσία, το «λεφτά» ή «λεφτόδεντρα» υπάρχουν, κυρίως από το ΣΥΡΙΖΑ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλετε να σας χειροκροτούν;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι. Αυτό που θέλουμε είναι να μην ξαναζήσουμε, ειδικά εμείς οι νεότεροι που θυμόμαστε μόνο χρόνια κρίσης, τα χρόνια της χρεοκοπίας και της απόλυτης καταστροφής.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Βασικά δεν το δείχνουν ότι έχουμε τέτοιο φόβο, οπότε μην ανησυχείτε πολύ.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του Προέδρου του, άγεται και φέρεται με ένα μανδύα life style και με επικοινωνιακά χαρακτηριστικά, αλλά στην πραγματικότητα προτείνει την εκ νέου χρεοκοπία της χώρας. Όταν ένα κόμμα, το οποίο μάλιστα δοκιμάστηκε και μας έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας, προτείνει σε κάθε συνέντευξη μέτρα τα οποία ξεπερνούν τα 10 με 15 δις ευρώ, σκεφτείτε ότι τα δύο τους προγράμματα είναι 45 δις για μια τετραετία…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Οι ίδιοι κάνουν άλλον υπολογισμό.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ο 13^ος και ο 14^ος μισθός, αντικειμενικά είναι αυτά, δηλαδή προκύπτουν από τον προϋπολογισμό του κράτους και είναι επιπλέον 2,2 δις τον χρόνο, άρα 8,8 δις. Και το 5% παραπάνω για την υγεία του Α.Ε.Π. -και είναι μια διαίρεση αυτό- είναι αντικειμενικό, είναι 11 δις τον χρόνο, τόσο είναι το 5% του Α.Ε.Π.. Επί τέσσερα χρόνια, 44 δις. Αυτό είναι εμπαιγμός. Αυτό είναι «τάζω στους πολίτες με λεφτά που δεν υπάρχουν, μόνο και μόνο για να γίνω αρεστός». Κάποτε, που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι μπορεί και να χρεοκοπήσουμε, αυτά «περνούσαν». Τώρα αυτά δεν «περνάνε». Και κάνουν μόνο κακό και στους ίδιους που τα προτείνουν και στον δημόσιο διάλογο. Άρα, σε αυτό το σκέλος της κριτικής, απλά γυρίζουμε την πλάτη και υπενθυμίζουμε ότι το γεγονός ότι η χώρα μας έγινε ξανά μια κανονική χώρα, που δεν απειλείται με χρεοκοπία και έχει ρυθμούς ανάπτυξης και μειώνει το χρέος της, δεν είναι δεδομένο. Είναι μια κατάκτηση της χώρας, που δεν πρέπει να τη διακινδυνεύσουμε ξανά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πριν φύγουμε από το θέμα των προτάσεων και των μέτρων που υπόσχεται ότι θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλω να ρωτήσω, τίποτε από αυτά που λέει η Αντιπολίτευση, από αυτά που προτείνει, από τα μέτρα που υπόσχεται, δεν θα μπορούσατε να εφαρμόσετε; Είναι όλα για πέταμα;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Για να έχει μια στοιχειώδης σοβαρότητα μια πρόταση, πρέπει να διατυπώνεται ως εξής: Προτείνω, για παράδειγμα, την τάδε κατάργηση φόρου, η οποία -δεύτερο σκέλος της πρότασης- κοστίζει τόσο και επειδή κοστίζει τόσο, προτείνω, παράδειγμα, την κατάργηση του τάδε ή του δείνα επιδόματος ή την αύξηση του άλφα ή του βήτα φόρου για να την εφαρμόσω. Αν εσείς έχετε ακούσει μια πρόταση, η οποία να έχει αρχή, μέση και τέλος, όπως σας την περιέγραψα, να μου την πείτε για να τη σχολιάσω. Οποιαδήποτε άλλη έκφραση πρότασης, είναι απλά κοροϊδία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν ξέρει οικονομικά ο κ. Κασσελάκης; Τα ίδια σχολεία τέλειωσαν με τον κ. Μητσοτάκη.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είναι σημαντικά τα σχολεία, είναι σημαντικά τα πανεπιστήμια, αλλά σημαντικότερη από όλους είναι η πραγματικότητα. Όταν ένας άνθρωπος βγαίνει και λέει ότι θα δώσουμε αρχικά 5% για το Α.Ε.Π. στην υγεία, μετά καταλαβαίνει ότι είναι 5,8% και λέει επιπλέον 5%, σαν να παίζει Μonopoly, ε, δεν νομίζω ότι μπορεί να τον πάρει κανείς στα σοβαρά. Ούτε θυμάμαι άλλον Πρωθυπουργό ή αρχηγό Αντιπολίτευσης ή Πρόεδρο κόμματος να βγαίνει και να λέει ελαφρά τη καρδία «έλα μωρέ, 5% παραπάνω για την υγεία, τι είναι 5%». Αυτά δεν είναι όχι μόνο σοβαρά, δεν έχουν προηγούμενο. Ακόμα, δηλαδή, και στα κόμματα του λαϊκισμού και της πλειοδοσίας δεν τα ακούγαμε αυτά τα πράγματα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ρωτήσω κάτι που δεν είναι οικονομικό και δεν έχει κόστος να το εφαρμόσετε. Αυτή η κατηγορία, η κριτική που σας ασκείτε για την αλαζονεία, με ορίζοντα μετά τις ευρωεκλογές, θα διορθωθεί κάπως; Ορισμένες φορές το λέει και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, δεν το λέμε μόνο εμείς. Εκπέμπεται από κάποιους.

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ακριβώς, εκεί πήγαινα. Το βράδυ των εκλογών του Ιουνίου, όταν εν τοις πράγμασι έλαβε μια νέα ισχυρή εντολή να κυβερνηθεί η χώρα με αυτοδυναμία, τι είπε ο Πρωθυπουργός; Ότι το 41% είναι μια ισχυρή εντολή, μια τιμητική εντολή από τους πολίτες, αλλά σε καμία περίπτωση λευκή επιταγή. Οι ίδιοι, οι οποίοι συνεχώς κρούουμε τον κώδικα του κινδύνου ότι αυτά όλα είναι προσωρινά, η στήριξη των πολιτών επαναβεβαιώνεται μέρα με τη μέρα, είμαστε εμείς. Ξέρετε, όμως, τι είναι πολύ αλαζονικό; Είναι αλαζονικό να προσβάλεις στην πραγματικότητα τη λαϊκή ετυμηγορία. Το 41%, ναι, δεν είναι λευκή επιταγή, αλλά είναι η ετυμηγορία των πολιτών. Δεν προέκυψε από κλήρωση, δεν φύτρωσε από κάπου, δεν επιβλήθηκε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν αποκλείει, όμως, να υπάρχουν φαινόμενα αλαζονείας…

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Προσέξτε. Η αλαζονεία του 41% ως αφήγημα, νομίζω ότι ισχύει ανάποδα. Αλαζονικό ξέρετε τι είναι; Να μην έχεις εκλεγεί ούτε βουλευτής και να παλεύεις να φτάσεις τα ποσοστά της συντριβής σου -γιατί αυτός είναι ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ- και να λες με υπερβάλλουσα αλαζονεία ότι θα γίνεις αυτοδύναμος Πρωθυπουργός και να μοιράζεις Υπουργεία ή -γιατί άκουσα και τον κ. Ανδρουλάκη- να λες ότι δεν έχει νομιμοποίηση και πρέπει να φύγει ο Πρωθυπουργός που, μετά από τέσσερα δύσκολα χρόνια, μεγάλες επιτυχίες και πράγματα που πρέπει να γίνουν ακόμα, πήρε μεγαλύτερο ποσοστό από τους πολίτες, το οποίο προφανώς θα επαναξιολογηθεί. Και να έρχεται κάποιος, ο οποίος παλεύει να πάρει τη δεύτερη θέση -και καλά κάνει και ο καθένας θα αξιολογηθεί- και να λέει ότι ο Πρωθυπουργός αυτός δεν έχει νομιμοποίηση. Θεωρώ ότι είναι βαριά προσβλητική η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως και δευτερευόντως του ΠΑΣΟΚ, έναντι των πολιτών. Προσβάλλουν τους ψηφοφόρους και αυτό δεν μπορούμε να το αφήνουμε. Δηλαδή, βάζουμε μια ταμπέλα «αλαζονεία» και η πραγματικότητα είναι ότι είναι βαθιά αλαζονικοί οι ίδιοι.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχετε βάλει τον πήχη στο ποσοστό των προηγούμενων ευρωεκλογών, στο 33%. Αν είστε κάτω από το ποσοστό αυτό, η Metron Analysis σας δείχνει στο 31%, τι θα σημάνει αυτό; Θα σημάνει κάποιες σημαντικές αλλαγές σε κυβερνητικό επίπεδο;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό δεν μπορώ να σας το απαντήσω εγώ. Ένας μόνο μπορεί να το απαντήσει, ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της χώρας, εν προκειμένω ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και όπως αντιλαμβάνεστε, το μόνο που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι, κάθε φορά να απαντάμε με βάση τα πραγματικά δεδομένα. Δεν υπάρχει κάποιο τέτοιο ζήτημα. Όταν υπάρχει, όποτε υπάρχει, το ξέρει μόνο ο Πρωθυπουργός και ανακοινώνεται στην ώρα του. Άρα, είναι και λίγο δύσκολο να μπορούσα να ξέρω και κάτι παραπάνω. Αλλά αυτό που μπορώ να σας πω, είναι ότι οι εκλογές έχουν τεράστια σημασία για δύο λόγους. Η πρώτη είναι η ευρωπαϊκή τους διάσταση. Δεν έχουμε τώρα τον χρόνο να την αναλύσουμε, αλλά τη θεωρώ την πιο σημαντική. Και έχουμε διακριτές, διακριτότατες διαφορές με τους πολιτικούς μας αντιπάλους και σε επίπεδο οικονομίας και σε επίπεδο άμυνας και σε επίπεδο μεταναστευτικής πολιτικής και πολλά ακόμα. Και η δεύτερη, είναι η διάθεση της σταθερότητας. Γιατί το λέω αυτό και απαντώ στην ερώτησή σας. Τον πρώτο χρόνο της δεύτερης τετραετίας προχωρήσαμε σε τομές, σε ρήξεις, σε μεταρρυθμίσεις, ακόμα και ενάντια σε κάποια τοπικά συμφέροντα, ακόμα και ενάντια σε εσωκομματικές αντιδράσεις, όπως ήταν τα μη κρατικά πανεπιστήμια, η επιστολική ψήφος, το πώς θα επιλέγονται οι επικεφαλής των οργανισμών, ο δικαστικός χάρτης, με τοπικές αντιδράσεις, οι οποίες πάτησαν πάνω σε μια ισχυρή εντολή. Είναι πολλά, πάρα πολλά ακόμα. Το φορολογικό νομοσχέδιο για τη φοροδιαφυγή. Πάτησαν πάνω σε μια ισχυρή εντολή να τα αλλάξουμε όλα ή αυτά που πρέπει να αλλάξουμε ακόμα. Σε όλα αυτά, ήταν απέναντι μια Αντιπολίτευση, η οποία αγνοούσε ότι τα είχαμε στο πρόγραμμά μας και μιλούσε ότι «δεν έχετε τη νομιμοποίηση». Σκεφτείτε πόσο θα αμφισβητηθεί η σταθερότητα της χώρας, αν πατήσει η Αντιπολίτευση πάνω σε ένα μέτριο -θα πω εγώ, όπως αυτό το περιγράψατε- αποτέλεσμα. Άρα, πρέπει με την ψήφο τους οι πολίτες, αυτοί αποφασίζουν πάντοτε, να μην δώσουν το παραμικρό δικαίωμα σε μια Αντιπολίτευση του «όχι σε όλα», να μπλοκάρει, με τον τρόπο της, με το ότι δεν υπάρχει νομιμοποίηση, με όλα τα σχετικά, για όσα θα θέλουμε να κάνουμε τα επόμενα τρία χρόνια.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρέπει και εσείς να τους δώσετε μια ελπίδα καλύτερης ζωής. Αναφέρομαι στην ακρίβεια και στο γεγονός ότι, παρά τη βελτίωση του χαμηλότερου μισθού, οι αμοιβές στην Ελλάδα εξακολουθούν να είναι χαμηλές. Αυτό το ισοζύγιο προϊόντων και μισθού δεν είναι καλό. Είδα μια γιαγιά που πλησίασε τον Πρωθυπουργό, χθες νομίζω, και η γυναίκα του έλεγε ότι «παίρνω 450 ευρώ, 440 ευρώ, πληρώνω 300 ενοίκιο, δεν βγαίνει ο λογαριασμός». Δεν πρέπει σε αυτούς τους ανθρώπους να δοθεί κάποια προοπτική ή κάποια ελπίδα καλύτερης ζωής;

Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Συμφωνώ απόλυτα, κατ΄ αρχάς, στη διαπίστωση που κάνατε. Η προοπτική και η ελπίδα για όσα έρχονται, προκύπτει από όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα. Τεκμήριο, δηλαδή, αξιοπιστίας γι΄ αυτά τα οποία έχουμε πει ότι θα κάνουμε τα επόμενα χρόνια, είναι όσα έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Η μισή αλήθεια ποια είναι; Αλήθεια και αυτή, ότι η χώρα μας είναι ακόμη πολύ χαμηλά σε επίπεδο διαθέσιμου εισοδήματος. Ναι, γιατί καταβαραθρώθηκε οικονομικά μετά από μια πολυετή κρίση. Η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι επιτέλους, μετά την πολιτική που έχει ακολουθηθεί, η οποία είναι το μεγάλωμα της πίτας, δηλαδή φέρνω επενδύσεις, φέρνω μεγάλες επιχειρήσεις, δημιουργώ θέσεις εργασίας, άρα αυξάνω, όχι τους φόρους, αλλά τους ανθρώπους οι οποίοι δουλεύουν και πληρώνουν φόρους, έχουν εργασία και μεγαλώνει έτσι η πίτα της χώρας, αυξάνουν σταθερά το διαθέσιμο εισόδημα. Η χώρα μας είναι ταυτόχρονα χαμηλά στο διαθέσιμο εισόδημα και ήταν, δυστυχώς, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αλλά είχε και τον μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης του κατά κεφαλήν Α.Ε.Π.. Αν βάλετε δίπλα-δίπλα αυτές τις δύο αλήθειες, όπου υπάρχουν πολλές υποπεριπτώσεις, δηλαδή ο κατώτατος μισθός που αυξήθηκε 28%, από 658,30, ο μέσος που έχει αυξηθεί από 1.100 στα 1.300 και πρέπει να πάει 1500, τι καταλαβαίνετε; Ότι βρεθήκαμε από τις πολιτικές των προηγούμενων ετών στο τρίτο υπόγειο, έχουμε καταφέρει και βγαίνουμε στο φως, ανεβαίνουμε σιγά-σιγά. Έχουμε πολλούς ορόφους ακόμα να ανέβουμε. Το θέμα είναι να μην γκρεμίσουμε αυτά τα οποία έχουμε χτίσει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπάρχουν δυο λέξεις που νομίζω ότι θα συγκρουστούν στις εκλογές, είναι αυτή που λέτε εσείς σταθερότητα, αλλά από την άλλη οι πολίτες, παρά τα όσα λέτε, πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα. Και εδώ είναι το ζήτημα: Πως λέτε «σταθερότητα», αλλά και ο κόσμος που είναι δυσαρεστημένος στείλει ένα μήνυμα και ότι την επόμενη μέρα θα είναι αστάθεια. Οι ίδιοι εσείς κάνατε τις  ευρωεκλογές ως ένα πρόκριμα για το αν η Κυβέρνηση μπορεί να έχει ισχύ όπως είχε πάρει εντολή τον περασμένο Ιούνιο.

Π.ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Εμείς απλά σηκώσαμε το γάντι. Και η απάντηση σε αυτό το οποίο με ρωτήσατε -το οποίο είναι πολύ λογικό και επίκαιρο ενόψει των εκλογών –  έχει δύο επιμέρους απαντήσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με το γεγονός ότι η πρόσφατη ιστορία των τελευταίων 10-15 ετών απέδειξε ότι η ψήφος διαμαρτυρίας δεν έλυσε ποτέ κανένα πρόβλημα, μάλλον δημιούργησε περισσότερα. Γιατί ένα είδος ψήφου διαμαρτυρίας, προϊόν δικαιολογημένης αγανάκτησης, ήταν και πολλά εκλογικά αποτελέσματα των προηγούμενων ετών –και κυρίως η κοσμογονία που έγινε το 2012, το αποτέλεσμα του 2015, ο κόσμος ήταν οργισμένος, απογοητευμένος, δυσαρεστημένος  και κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν αυτή την αγανάκτηση. Αλλά, στο τέλος της ημέρας είδαμε ότι δεν λύθηκε κανένα πρόβλημα, το αντίθετο. Και το δεύτερο που θέλω να σας πω, είναι ότι υπάρχει και το μήνυμα σταθερότητας. Και σταθερότητα δεν σημαίνει στασιμότητα, σημαίνει περαιτέρω πρόοδος και ακόμα πιο μεγάλες τομές. Γιατί σας παρέθεσα μια σειρά από ρήξεις, τις οποίες και εμείς οι ίδιοι έπρεπε να κάνουμε, ακόμα και με περιπτώσεις πολλές φορές εσωτερικών αντιδράσεων. Για παράδειγμα, στο πως θα επιλέγονται οι διοικήσεις  των Οργανισμών, ή στο ότι  – ήταν δυσάρεστο για μένα ως ελεύθερο επαγγελματία– να τεκμηριώσω  γιατί πρέπει να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή. Και γι΄ αυτό και βάλαμε και συγκεκριμένα φίλτρα και εξαιρέσεις, αλλά ήταν και μια πραγματικότητα ότι η χώρα ήταν πρωταθλήτρια στη φοροδιαφυγή. Έχουμε να κάνουμε πολλά περισσότερα τα επόμενα τρία χρόνια. Άρα, το μήνυμα που πρέπει να εκπέμψει αυτή η κάλπη, είναι ότι η χώρα δεν θα γυρίσει πίσω. Η χώρα δεν έχει περιθώριο ξανά να γυρίσει πίσω, στην πλειοδοσία, στο «η Κυβέρνηση δίνει 5, εγώ δίνω 20 και ο άλλος δίνει 30». Η Κυβέρνηση δίνει αυτά που δίνει, γιατί είναι από το υστέρημα των Ελλήνων φορολογουμένων, μεγαλώνει την πίτα για να δώσει περισσότερα, έχει ένα οδικό χάρτη για το πως θα τα δώσει και έχει και παραδοτέα. Προφανώς έχει  και λάθη. Αυτά για να διορθωθούν, πρέπει να μην γκρεμίσουμε αυτά που ήδη έχουμε χτίσει.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η Αντιπολίτευση κατηγορεί την Κυβέρνηση ότι επιθυμεί κατ΄ ουσίαν  να μην πέσουν οι τιμές, διότι έτσι εισπράττει περισσότερα από τον ΦΠΑ στα κρατικά ταμεία. Το λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ, τελευταία το λένε και μερικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.

Π.ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κοιτάξτε να δείτε, νομίζω ότι δεν υπάρχει οικονομολόγος που να μην σκίσει το πτυχίο του ακούγοντας αυτή την ανάλυση. Είναι μια ανάλυση, η οποία στερείτε οποιασδήποτε οικονομικής βάσης.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Λένε ότι γι΄ αυτό δεν χαμηλώνετε τον ΦΠΑ στα είδη βασικής διατροφής, για να κερδίσουν τα ταμεία από τους φόρους.

Π.ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει Κυβέρνηση που να μην θέλει να δίνει ακόμα περισσότερα στους πολίτες, σε επίπεδο εισοδημάτων, μισθών, συντάξεων, κατώτατου μισθού -που δεν τα δίνει η Κυβέρνηση αλλά το νομοθετεί- να μην δημιουργεί συνθήκες για καλύτερα εισοδήματα. Σε αυτό νομίζω συμφωνούμε όλοι. Δεύτερο επιχείρημα το οποίο διαψεύδει αυτό που λέει η Αντιπολίτευση, είναι ότι εκπροσωπώ μια Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που από το 2019 μέχρι σήμερα έχει μειώσει ή καταργήσει  πάνω από 50 φορολογικούς συντελεστές. Ο τελευταίος, η αύξηση του αφορολόγητου για οικογένειες με παιδιά, η μονιμοποίηση προσωρινά μειωμένων ΦΠΑ, όπως ήταν για τις μεταφορές και για προϊόντα σχετιζόμενα με την υγεία. Και αυτές οι μειώσεις φόρων οδήγησαν -γιατί ήταν μελετημένες και όχι στον αέρα- σε αύξηση των εισπράξεων από φορολογικά έσοδα. Δηλαδή, με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές εισπράξαμε περισσότερα. Γιατί; Γιατί δεν έγιναν στο πόδι. Γιατί κάθε φορά που μειώνουμε ή καταργούμε έναν φόρο, που μόνο αυτό έχουμε κάνει, ξέρουμε ότι αυτό δεν θα διακινδυνεύσει τα δημόσια οικονομικά και η κίνησή μας αυτή θα έχει θετική επίδραση, θα φτάσει δηλαδή με λίγα λόγια, στους πολίτες. Έτσι αντιλαμβανόμαστε εμείς την οικονομική πολιτική. Η Ισπανία, πχ, που χρησιμοποιεί συνεχώς ως βέλτιστη πρακτική η Αντιπολίτευση, αν δει κανείς σωρευτικά, δηλαδή τα χρόνια αυτά τα οποία έχουμε αυξημένο πληθωρισμό, έχει μεγαλύτερο πληθωρισμό -και γενικό και τροφίμων – από την Ελλάδα. Προφανώς και η Κυβέρνηση εκεί θέλει το καλύτερο δυνατό για τους πολίτες της, αλίμονο! Εφάρμοσε κάτι, το οποίο δεν απέδωσε, ενώ πολλά από αυτά που εφαρμόσαμε εμείς – το ξαναλέω- δεν έλυσαν το ζήτημα  της ακρίβειας -δεν λύνεται με μια απλή κίνηση ή με ένα πάτημα εννοώ κουμπιού. Όμως, έχουμε καταφέρει σε επίπεδο 3ετίας και 5ετίας, σωρευτικά δηλαδή, να έχουμε συγκρατήσει σε έναν βαθμό τις τιμές, τουλάχιστον με το να είναι κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε ακρίβεια, έχουμε σοβαρότατο ζήτημα ακρίβειας –και παραμένει το μεγαλύτερο πρόβλημα. Αλλά είναι τόσο σοβαρό, που χρειάζεται σοβαρές λύσεις και όχι λαϊκίστικες υποσχέσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σήμερα μεγάλη μέρα για τον αθλητισμό, μεγάλη μέρα για τον Ολυμπιακό, πείτε μας για τα μέτρα που έχει λάβει το Υπουργείο για τον αγώνα και δεύτερο να μας διακινδυνεύσετε μια πρόβλεψη.

Π.ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Επειδή είμαι πολύ προληπτικός και πολύ Ολυμπιακός, ένα από τα γούρια μου είναι να μην προβλέπω ποτέ υπέρ της ομάδας μου. Προφανώς είναι μια από τις ιστορικότερες ημέρες για τον επαγγελματικό αθλητισμό και για τον Ολυμπιακό. Ζούμε όλοι για τα παιχνίδια αυτά και ειδικά το σημερινό παιχνίδι. Εγώ αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι έχουν γίνει όσα πρέπει να γίνουν. Και σε συνέχεια όσων έγιναν με πολύ μεγάλη καθυστέρηση για το ελληνικό κράτος -για να κάνουμε και την αυτοκριτική μας συνολικά ως πολιτικό σύστημα- για να προστατεύσουμε το διαρκώς ανερχόμενο  -θα πω εγώ- προϊόν και του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και του επαγγελματικού μπάσκετ. Ο οδηγός είναι οι τελευταίοι μήνες…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ας ευχηθούμε να μην ξαναδούμε Τελικό Κυπέλλου στην Ελλάδα χωρίς κόσμο.

Π.ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ακριβώς. Δυστυχώς αυτό δεν περνούσε από το χέρι της Κυβέρνησης, αλλά πιστέψτε με, θα κάνουμε ότι μπορούμε για του χρόνου -αυτή είναι προσωπική επιθυμία και του Πρωθυπουργού- να μην έχουμε αυτή την παραδοξότητα, να διοργανώνουμε μια γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, με συμμετοχή ελληνικής ομάδας με τόσο κόσμο και να μην μπορούμε να κάνουμε έναν Τελικό Κυπέλλου με κόσμο. Εγώ θα σας πω κάτι: Την ημέρα που μου ζητήθηκε, λόγω των καθηκόντων μου, να ανακοινώσω τα μέτρα για το ποδόσφαιρο, ένιωσα, δικαιολογημένα, την καχυποψία του κόσμου. Και ο Πρωθυπουργός δεν έχει αυταπάτες, ξέρει ότι υπάρχει αυξημένη καχυποψία για κάποιους τομείς, όπως είναι η αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, γιατί πολλές φορές το κράτος αθέτησε τις υποσχέσεις του. Είδα με πολύ μεγάλη ικανοποίηση, συγκρατημένη θα πω, γιατί έχουμε πολύ μεγάλη ευθύνη να τα διασφαλίσουμε όλα αυτά, όσα συνέβησαν τους επόμενους μήνες. Και σε επίπεδο καμερών, ελέγχου εισόδου, τήρησης της νομιμότητας και σε επίπεδο επιβολής του νόμου. Είναι σημαντικό οι αγώνες να γίνονται με παρουσία φιλάθλων, υγιών φιλάθλων. Και αυτοί, οι οποίοι δεν είναι υγιείς φίλαθλοι, να είναι στη φυλακή.  Αυτό το χρωστάμε στα νέα παιδιά, σε αυτές τις φοβερές εικόνες που είδαμε, θα δούμε σήμερα στο γήπεδο της ΑΕΚ, είδαμε στο Βερολίνο. Αυτά τα νέα παιδιά, αυτά τα μικρά παιδιά, δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν με εγκληματίες. Δεν είναι μια κομματική επιτυχία, είναι μια υποχρέωση που το κράτος είχε αθετήσει για πολλές δεκαετίες και πλέον την εκπληρώνει.