Στ. Κούλογλου στο “Π”: Η Κοινωνική Στέγαση, κομβικό ζήτημα στον δρόμο προς τις κάλπες

Του
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ
Υποψήφιου Ευρωβουλευτή με τη Νέα Αριστερά,
Δημοσιογράφου

Το θέμα της Κοινωνικής Στέγασης απασχολεί έντονα τον ευρωπαϊκό χώρο. Οι βίαιες αλλαγές στις πόλεις, η ασυδοσία των πλατφορμών και ο εντατικός τουρισμός στερούν από τους πολίτες, και ιδιαίτερα τους νέους, το δικαίωμα πρόσβασης σε αξιοπρεπή στέγη. Ο αριθμός των αστέγων μεγαλώνει, ενώ ακίνητα παραμένουν αδιάθετα, ιδιαίτερα σε μεγάλες πόλεις. Αυτό οφείλεται στο ότι η στέγη από δικαίωμα έγινε εμπόρευμα. Ειδικά στην Ελλάδα, σχεδόν τα μισά νοικοκυριά βρίσκονται σε καθεστώς στεγαστικής κρίσης.

Για την Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι το κυρίαρχο ζήτημα των ευρωεκλογών, ενώ η επικαιρότητα σε όλες τις χώρες αποδεικνύει πόσο σημαντικό ρόλο διαδραματίζει το ζήτημα σε αυτές τις πολύ κρίσιμες εκλογές για την Ένωση και τον κοινωνικό της πυλώνα. Αν οι δημοκρατικές και φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις αγνοήσουν πόσο οξύ είναι το πρόβλημα ή αποτύχουν να προτείνουν ρεαλιστικές λύσεις, τότε η λαϊκιστική Ακροδεξιά θα αποκτήσει ένα ακόμη ευρωσκεπτικιστικό αφήγημα, και μάλιστα θα επιρρίπτει τις ευθύνες αυθαίρετα, παραγνωρίζοντας τις πραγματικές, βαθιές αιτίες του.

Ήδη από το 2021 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει θέσει ως βασικό στόχο για την Κοινωνική Ευρώπη ένα πλαίσιο για την Κοινωνική Στέγαση. Πρόσφατα διοργάνωσα στις Βρυξέλλες μια συνάντηση στην οποία συμμετείχαν ευρωβουλευτές, αυτοδιοικητικοί, κινήματα και οργανώσεις από την Ελλάδα και την ΕΕ προκειμένου να αναδείξουμε τη σοβαρότητα του ζητήματος για την κοινωνική συνοχή. Το πολύ καθαρό συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν εργαλεία, αλλά ασθενεί η πολιτική βούληση τόσο από κάποια κράτη-μέλη όσο και σε ενωσιακό επίπεδο.

Την ίδια ώρα, η επέλαση των επενδυτικών κεφαλαίων όχι μόνο περιορίζει την πρόσβαση, αλλά μεταβάλλει βίαια τη φυσιογνωμία των πόλεων, των παραδοσιακών συνοικιών, με την κοινωνική τους αλληλεπίδραση και το ιστορικό κέντρο, όπως στην Αθήνα. Η λύση που, συνοπτικά, περιγράφει η Ευρωπαϊκή Αριστερά περνά από ένα ρυθμιστικό πλαίσιο για τον περιορισμό της ασυδοσίας των πλατφορμών και τη ρύθμιση του τοπίου, καθώς και μια ευρωπαϊκή οδηγία που θα θέτει πλαφόν στα ενοίκια και θα προστατεύει την κύρια κατοικία, ενώ θα υποχρεώνει το κράτος να παρέχει στέγη σε φοιτητές και ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.

Η λύση δεν θα έρθει ποτέ από τα funds, που έχουν εισβάλει και εκμεταλλεύονται τους μικροϊδιοκτήτες, ούτε από την «golden visa», που πρέπει να καταργηθεί, αλλά από το κράτος και τους πολίτες, τα κινήματα και τις κινήσεις από κάτω, που θα ασκήσουν πίεση για σοβαρές πολιτικές.

Την περασμένη Τρίτη, με τη Νέα Αριστερά διοργανώσαμε στο θερινό σινεμά «Στέλλα» στην Κυψέλη μια πολύ σημαντική εκδήλωση για ένα Μανιφέστο για την Κοινωνική Στέγαση σε Ελλάδα και Ευρώπη. Εκεί παρουσιάσαμε συνοπτικά ένα συνεκτικό σχέδιο που βασίζεται στο αξίωμα ότι το δικαίωμα στην προσιτή και αξιοπρεπή στέγη είναι αδιαπραγμάτευτο. Με προστασία της κυρίας κατοικίας, κατάργηση της «golden visa» στα ακίνητα, περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης μόνο σε φυσικά πρόσωπα, πλαφόν στα ενοίκια και σειρά άλλων μέτρων που απαιτούν συνέργειες κεντρικού κράτους, τοπικής αυτοδιοίκησης και τοπικών κοινωνιών. Και με τη δημιουργία μιας Τράπεζας Στέγης για την αύξηση των διαθέσιμων ακινήτων, ειδικά για τους νέους, που είναι τα μεγάλα θύματα της στεγαστικής κρίσης.

Μέσα σε ένα περιβάλλον έντονης κρίσης του κόστους ζωής, όπου τα εισοδήματα της οικογένειας για τις ανελαστικές δαπάνες εξαντλούνται μέχρι τις 20 κάθε μήνα, η κυβέρνηση κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση και παρουσιάζει μέτρα-ασπιρίνες, με ασήμαντους προϋπολογισμούς. Την ώρα που μια σειρά από χώρες με παράδοση σε σοβαρές πολιτικές Κοινωνικής Στέγασης αυξάνουν δραματικά την παρέμβασή τους και κινητοποιούν πόρους αρκετών δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.

Η στέγη είναι ένα τεράστιο ζήτημα τόσο στη χώρα μας όσο και πανευρωπαϊκά και η δράση μας δοκιμάζει την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος απέναντι στον όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων συνολικά.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ