Η Ευρώπη της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού δεν έχει σχέση με την Ευρώπη της Eurovision
Έγινε και φέτος αυτό το πανηγυράκι της Eurovision, που υποτίθεται λανσάρει τη νέα μόδα στη μουσική και στη χορογραφία. Αυτά που είδαμε, με το βλέμμα του απλού θεατή βέβαια, γιατί δεν είμαστε ούτε ειδικοί ούτε καν υποψιασμένοι, είναι πως κάποιες χώρες, στην προσπάθειά τους να διακριθούν, ξεπέρασαν τα εσκαμμένα.
Είδαμε ένα ρεσιτάλ σατανιστών στη συμμετοχή της Ιρλανδίας, έναν… ξεβράκωτο στο χορευτικό της Φινλανδίας, κάτι άνδρες με καλτσοδέτες στην παρουσία της Βρετανίας, κάποιους άλλους άνδρες με στρινγκ στη χορογραφία της Ισπανίας, ένα ερμαφρόδιτο ον, που αυτοαποκαλείτο ουδέτερο, που εκπροσωπούσε την Ελβετία κ.λπ. Γενικά, αυτά που είδαμε δεν μας άρεσαν.
Πολλά εφέ, πολλές προσπάθειες εντυπωσιασμού, αλλά από ουσία τίποτα. Η Eurovision ήταν ανέκαθεν η αποτύπωση της σύγχρονης ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Πουλούσε λάμψη, έδειχνε φαντασμαγορικές εικόνες, αλλά περιεχόμενο μηδέν. Αν υπήρχε κάποιο μήνυμα από τη φετινή διοργάνωση, θα λέγαμε ότι ήταν ένα «SOS» για την κοινωνία του μέλλοντος.
Μια κοινωνία στην οποία θα κυριαρχούν οι δυνάμεις του σκότους, που τα φύλα θα έχουν χάσει την ταυτότητά τους, που δεν θα υπάρχει τίποτα σταθερό και δεδομένο, αφού θα αμφισβητούνται τα πάντα. Μοναδική αχτίδα το πραγματικό ταλέντο, η φυσική, γρανιτένια και ταυτόχρονα βελούδινη φωνή του εκπροσώπου της Γαλλίας, που τραγούδησε μόνος του, χωρίς χορογραφίες και χωρίς μουσική.
Η αποθέωση του αυθεντικού, η καταξίωση του ταλέντου. Ήταν όμως απελπιστικά μόνος… Και ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Για τη σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα, την άνοιξη θα τη φέρουν οι δήθεν, οι μη προσδιορισμένοι, οι… ουδέτεροι δηλαδή, οι κίναιδοι και οι σατανιστές. Ένας από αυτούς τους απροσδιόριστους ήταν, και μάλιστα με διαφορά, ο νικητής του τουρνουά.
Αν, όμως, η Ευρώπη φιλοδοξεί να είναι στο μέλλον όπως ήταν το προπερασμένο Σάββατο ο διαγωνισμός της Eurovision, αν το μοντέλο που καλλιεργεί βασίζεται σε αυτά που είδαμε, φοβόμαστε πως δεν θα υπάρξει μέλλον.
Η Ευρώπη του Πνεύματος, της Αναγέννησης, του Διαφωτισμού δεν έχει σχέση με την Ευρώπη της Eurovision. Και αν κάποιοι θεωρούν εξέλιξη ή πρόοδο το διακύβευμα της Eurovision, θα αλλάξουν γρήγορα άποψη, γιατί θα αποδειχθεί ότι είναι κατάντια.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ