Γ. Μουλκιώτης στο “Π”: Ποιο το αποτύπωμα της Τεχνητής Νοημοσύνης στις θέσεις εργασίας;

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΟΥΛΚΙΩΤΗ
Βουλευτή ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Βοιωτίας,
Υπεύθυνου ΚΤΕ Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) και τα προϊόντα αυτής τείνουν πλέον να γίνουν αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινότητάς μας. Ωστόσο, υφίσταται πληθώρα προβληματισμών για το πόσο προβληματικό μπορεί να είναι το μέλλον για κάποια επαγγέλματα και ορισμένες θέσεις εργασίας. Τελικά, πόσο έχει «ταρακουνήσει» η ΤΝ την εργασία όπως την ξέραμε;

Σύμφωνα με έκθεση της Goldman Sachs τον Μάρτιο του 2023, εκτιμάται ότι η ΤΝ θα μπορούσε να κάνει το ένα τέταρτο της εργασίας που γίνεται σήμερα από ανθρώπους – κάτι που ενδεχομένως να ισοδυναμεί με απώλεια 300 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Στην Ευρώπη φαίνεται να επηρεάζονται περισσότερο οι ρόλοι υποστήριξης γραφείου, καθώς το 45% της εργασίας τους θα μπορούσε να αυτοματοποιηθεί, ενώ μόλις το 4% της εργασίας στον τομέα των βιοτεχνιών και των συναφών επαγγελμάτων δείχνει να είναι ευάλωτο. Συνολικά, το 24% της εργασίας στην Ευρώπη θα μπορούσε να αυτοματοποιηθεί – λίγο πιο κάτω από τον μέσο όρο του 25% στις ΗΠΑ, όπως αναφέρεται και στην προαναφερόμενη έρευνα.

Από την άλλη μεριά, ανάλυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) κρούει τον κώδωνα πως η Τεχνητή Νοημοσύνη πρόκειται να επηρεάσει σχεδόν το 40% όλων των θέσεων εργασίας, υπογραμμίζοντας, μάλιστα, ότι «στα περισσότερα σενάρια η Τεχνητή Νοημοσύνη θα επιδεινώσει πιθανότατα τη συνολική ανισότητα».

Και, φυσικά, οι χώρες με χαμηλό εισόδημα δεν θα διαθέτουν τις υποδομές ή το εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό για να αξιοποιήσουν τα οφέλη της Τεχνητής Νοημοσύνης. Μάλιστα, εργαζόμενοι χωρίς εξειδίκευση και εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας ενδέχεται να χάσουν από την Τεχνητή Νοημοσύνη, στον αντίποδα των νεότερων εργαζομένων και αυτών με υψηλότερο επίπεδο μόρφωσης και εξειδίκευσης, που εκτιμάται πως θα βγουν περισσότερο ωφελημένοι.

Στο νέο εργασιακό τοπίο που διαμορφώνεται, οι προκλήσεις όχι μόνο δεν μετριάζονται αλλά και θα διευρυνθούν. Νέες μορφές απασχόλησης θα αποδομήσουν σταδιακά το αυστηρό και προσδιορισμένο από σταθερούς κανόνες εργασιακό μοντέλο της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης. Γι’ αυτό και οι πολιτικές απασχόλησης, μαζί με τις πολιτικές για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, θα πρέπει να προσαρμοστούν και αυτές στις νέες συνθήκες της ψηφιακής εποχής, ώστε να είναι αποτελεσματικές. Να περιλαμβάνουν και όλους τους νέους υφιστάμενους κινδύνους, χωρίς να υποτιμούν τους παραδοσιακούς.

Παρότι η Τεχνητή Νοημοσύνη μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο εργαζόμαστε, υπάρχουν ως ακρογωνιαίοι λίθοι η ενσυναίσθηση, η δημιουργικότητα και οι ξεχωριστές ανθρώπινες ικανότητες, που αδιαμφισβήτητα είναι απαραίτητες σε αρκετά επαγγέλματα του σήμερα και του αύριο, διασφαλίζοντας ότι τουλάχιστον, όσο πιο αυτοματοποιημένος και να γίνει ο κόσμος μας, πάντα θα υπάρχει ανάγκη για την ανθρώπινη εργασία.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ