Στ. Γκίκας στο “Π”: Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και η ανάγκη για αλλαγή του τρόπου ζωής των σύγχρονων κοινωνιών

Tου
ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΩΤ. ΓΚΙΚΑ
Βουλευτή ΝΔ Κέρκυρας,
Αντιπροέδρου ΔΕ Εθνικής Άμυνας & Εξωτερικών Υποθέσεων,
Μέλους της Επιτροπής Προστασίας του Περιβάλλοντος της ΒτΕ,
Αρχιπλοιάρχου ΠΝ ε.α.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αυξητική τάση στη συχνότητα εκδήλωσης ακραίων καιρικών φαινομένων, που προκαλεί παγκόσμια ανησυχία τόσο στις κυβερνήσεις όσο και στις κοινωνίες.

Οι όροι «κλιματική αλλαγή» και «κλιματική κρίση» αναφέρονται πλέον όλο και συχνότερα, γεγονός που καταδεικνύει τη νέα πραγματικότητα που βιώνουμε. Μια δυσάρεστη πραγματικότητα, που είναι σε μεγάλο βαθμό επακόλουθο της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η καύση ορυκτών καυσίμων, η αποψίλωση των δασών, η παραγωγή χημικών ουσιών και οι δασικές πυρκαγιές είναι κάποια από τα αίτια της αλλαγής στο κλίμα της Γης.

Απόρροια της κλιματικής αλλαγής είναι και οι κλιματικές καταστροφές που συντελούνται παγκοσμίως, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις πρωτοφανείς πλημμύρες που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια σε διάφορα σημεία του πλανήτη και στην Ελλάδα. Το ίδιο ισχύει και για τις παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας, που σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες και τους ανέμους και, δυστυχώς, με παρούσα την ανθρώπινη αμέλεια, ή ακόμη περισσότερο την πρόθεση, προξενούν ανεξέλεγκτες καταστροφικές πυρκαγιές.

Το καμπανάκι του κινδύνου έχει χτυπήσει εδώ και καιρό, απειλώντας τη χλωρίδα, την πανίδα και την ανθρώπινη ζωή, και οι κυβερνήσεις καλούνται να συντονιστούν και να ανακαλύψουν τρόπους για να αντιμετωπίσουν τις καταστροφικές συνέπειες των ακραίων φαινομένων. Φέτος, για παράδειγμα, οι πυρκαγιές στην Ελλάδα ξεκίνησαν από τον Μάρτιο, ενώ ο χειμώνας που πέρασε ήταν ο ζεστότερος όλων των εποχών!

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, λαμβάνονται μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, όπως ο στόχος περιορισμού των εκπομπών αερίων του άνθρακα κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030, ο στόχος να καταστεί η Ευρώπη «κλιματικά ουδέτερη» έως το 2050, η συνεργασία με άλλες χώρες για την προώθηση της παγκόσμιας δράσης για το κλίμα κ.ά.

Η Ελλάδα, παθούσα από τις πολλαπλές και επιθετικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης, δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη και στην ανάγκη διαχείρισης του κινδύνου από φυσικές καταστροφές.

Το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε το 2021 με την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να ιδρύσει το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Τον Δεκέμβριο του 2023 ψηφίστηκε ένας νέος νόμος, που έδωσε περισσότερες δυνατότητες και τα κατάλληλα εργαλεία στην Πολιτική Προστασία για την πρόληψη και την καλύτερη αντιμετώπιση των κρίσεων. Επίσης, βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγαλύτερο πρόγραμμα θωράκισης της χώρας, με υλικοτεχνικό εξοπλισμό που ξεπερνά το 1,2 δισ. ευρώ, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, το πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ». Ακόμη, η απόφαση του αρμόδιου υπουργού Βασίλη Κικίλια να τριπλασιάσει τις Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων της χώρας, με ταυτόχρονη αύξηση των οργανικών θέσεων, σίγουρα θα βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.

Επιπλέον, έπειτα από 50 ολόκληρα χρόνια, η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε στην παραγγελία τελευταίας γενιάς Canadair CL-515, με τον αντίστοιχο εξοπλισμό, στο πλαίσιο της συμφωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών με την καναδική κυβέρνηση.

Και βέβαια, στο πλαίσιο της πρόληψης και της θεραπείας, «τρέχει» το Πρόγραμμα Προληπτικών Καθαρισμών των Δασών «Antinero» και το Εθνικό Σχέδιο Αναδάσωσης, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Επειδή οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δεν κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στις πλουσιότερες και στις φτωχότερες χώρες, οι οικονομικοί και παραγωγικοί τομείς, όπως ο τομέας της ενέργειας, της βιομηχανίας, των μεταφορών κ.ά., αλλά και της γεωργίας και της δασοκομίας, θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στην προσπάθεια της ενεργειακής μετάβασης.

Οφείλουμε, όμως, και όλοι οι πολίτες να συνδράμουμε με την καθημερινή συμπεριφορά μας, με τις χρήσεις μας και εντέλει με την αλλαγή του τρόπου ζωής μας στην αλλαγή του κλίματος και στη δημιουργία ενός πλανήτη φιλικότερου προς τους ανθρώπους.

Και έχουμε ήδη αργήσει!

ΤΟ ΠΑΡΟΝ