Απαράδεκτη και λίαν επικίνδυνη η αποστολή όπλων στην Ουκρανία από τον έλληνα πρωθυπουργό – Του Εμμ. Γούναρη
Του
Δρος ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΟΥΝΑΡΗ
Εμπειρογνώμονος, Πρεσβευτού ε.τ.,
Διδάκτορος του Πανεπιστημίου του Βερολίνου (FU Berlin)
Η εμμονή των πρωθυπουργών των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά τη Σύνοδό τους στο Βουκουρέστι, ότι πρέπει να νικηθεί η Ρωσία στον ουκρανορωσικό πόλεμο δείχνει την αλαζονεία και την έλλειψη γνώσης Ιστορίας των κυρίων αυτών!
Αποτέλεσμα αυτού ήταν η δήλωση της εκπροσώπου του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρίας Ζαχάροβα και του αντιπροέδρου της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ ότι η αποστολή χερσαίων δυνάμεων στην Ουκρανία από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα οδηγούσε σε Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, με χρήση πυρηνικών όπλων. Την αποστολή χερσαίων δυνάμεων έχουν προτείνει ο γάλλος Πρόεδος Μακρόν, ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ρίσι Σούνακ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, η πρόεδρος της Επιτροπής της ΕΕ Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, αλλά και ο έλληνας πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Κύπρου.
Πράγματι, μπορούμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε σε μια είσοδο των ρωσικών δυνάμεων σ’ αυτήν ταύτην την Ουκρανία, στις Βαλτικές Χώρες, στην Πολωνία, στη Δανία, στη Φιλανδία, στη Γερμανία, όλα γειτονικά κράτη της Ρωσίας, τα οποία, παρασυρόμενα κυρίως από την Αμερική, συνεχίζουν να αποστέλλουν πάσης φύσεως οπλικά συστήματα στην Ουκρανία αδιαφορώντας για τις συνέπειες, νομίζοντας ότι έτσι θα νικηθεί η Ρωσία!
Δυστυχώς, στις αποφάσεις των ακροδεξιών κρατών-μελών της ΕΕ συμμετέχει και ο έλληνας πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος της Κύπρου, παρότι ο ελληνικός και ο ελληνοκυπριακός λαός είναι αντίθετοι στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία.
Δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι η Ελλάδα και η Κύπρος συμμετέχουν στον θάνατο ρώσων και ουκρανών στρατιωτών και ότι μπαίνουν σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Ρωσία, μια φίλη και ομόθρησκη χώρα;
Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα διερωτήθηκε «πώς είναι δυνατόν ο πρωθυπουργός μιας ιδιαίτερα φιλικής προς τη Ρωσία χώρας, που υποστήριξε τους Έλληνες στην Επανάσταση του 1821 και συμμετείχε στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου και γενικά στη δημιουργία του νεότερου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, να παρασύρεται από τα φιλοπόλεμα μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ σε πράξεις εναντίον της Ρωσίας, για τις οποίες θα λογοδοτήσει προς τον ελληνικό λαό;».
Εμείς προσθέτουμε ότι για την αποστολή όπλων στην Ουκρανία ο έλλην πρωθυπουργός θα έπρεπε να έχει τη σύμφωνη γνώμη ολόκληρου του ελληνικού λαού, των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας και της Προέδρου της Δημοκρατίας και όχι να προχωράει με τη μέθοδο του «αποφασίζομεν και διατάζομεν»! Γι’ αυτό, όλα τα κόμματα της Βουλής των Ελλήνων, με τη συμμετοχή σ’ αυτά κυρίως του έμπειρου πολιτικού γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα και των διατελεσάντων πρωθυπουργών στη χώρα μας, θα πρέπει να αναλογιστούν τι μπορεί να γίνει όσον αφορά την παράνομη απόφαση του έλληνα πρωθυπουργού να στείλει όπλα στην Ουκρανία, κατόπιν έκκλησης του εβραίου Προέδρου της Ουκρανίας.
Ο τελευταίος είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για το Ουκρανικό, διότι αρνήθηκε εκ των υστέρων να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα στις κατά σειρά διασκέψεις σε Δουβλίνο, Βόνη, Βερολίνο, για τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την επανένωση των δύο Γερμανιών, όπου η Ρωσία συμφώνησε για την ανεξαρτησία του ουκρανικού κράτους, υπό την προϋπόθεση ότι η Ουκρανία, όπως είπε αργότερα ο αμερικανός Πρόεδρος Κλίντον, δεν θα ζητούσε ποτέ να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και ότι θα εφάρμοζε αυτονομία στις ρωσόφωνες και κατοικούμενες στην πλειοψηφία τους από Ρώσους περιοχές της Ανατολικής Ουκρανίας, με τον ουκρανό Πρόεδρο, κατ’ επιταγήν της Αμερικής, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, να πράττει ακριβώς το αντίθετο.
Η Ελλάδα έχει υποχρέωση να σέβεται την ιστορία των καλών ελληνορωσικών σχέσεων, που εκτείνονται σε μια σειρά αρκετών εκατοντετιών, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι πολλοί Έλληνες συμμετείχαν σε ρωσικές κυβερνήσεις, όπως οι αδελφοί Υψηλάντη και ο Καποδίστριας. Δεν πρέπει φυσικά να ξεχνάμε τη συμμετοχή του ρώσου στρατάρχη, ελληνικής καταγωγής, Γεωργίου – Κωνσταντίνου Ζουκόφ στη νίκη της Ρωσίας εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας, το άγαλμα του οποίου στην Ερυθρά Πλατεία της Μόσχας ακόμη περιμένει την κατάθεση ενός στεφάνου εκ μέρους της Ελλάδος!
Ο έλληνας πρωθυπουργός θα έπρεπε να δηλώσει στους φιλοπόλεμους δυτικούς συμμάχους και στην Αμερική ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να συμμετάσχει στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία, διότι η Ιστορία την υποχρεώνει να αισθάνεται ευγνωμοσύνη για ό,τι έπραξε η Ρωσία για τη δημιουργία του ελληνικού κράτους. Ο έλληνας πρωθυπουργός δεν θα έπρεπε να ξεχνάει και τις στενές σχέσεις που είχαν οι βυζαντινοί αυτοκράτορες με τους ρώσους τσάρους, ιδιαίτερα τον τελευταίο τσάρο Νικόλαο, ο οποίος αρνήθηκε την πρόταση του αυστριακού καγκελάριου Μέτερνιχ για την υπογραφή ανακωχής στον λεγόμενο «Ατυχή Πόλεμο» του 1897 μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος, λέγοντας ότι η ανακωχή θα υπογραφεί στα υπάρχοντα ελληνοτουρκικά σύνορα και όχι όταν φτάσουν τα τουρκικά στρατεύματα στην Αθήνα, προσθέτοντας ότι οι πρόγονοί του τσάροι και ο ρωσικός λαός ήταν και είναι φίλοι των Ελλήνων, οπότε μια αποδοχή της πρότασης του Μέτερνιχ θα ήταν μια προσβολή προς τη μνήμη των προγόνων του!
Δεν τα γνωρίζει όλα αυτά ο έλληνας πρωθυπουργός; Πριν υποταχθεί στους φιλοπόλεμους δυτικούς συμμάχους, ο έλληνας πρωθυπουργός θα έπρεπε υπολογίσει ότι όλοι οι δυτικοί «σύμμαχοι» δεν έκαναν, ούτε κάνουν τίποτα για το Κυπριακό και δη την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί! Πόσο ακόμη; Ήδη έχουν περάσει 50 χρόνια παράνομης κατοχής του 39% του κυπριακού κράτους!
Όπως αναφέραμε προηγουμένως, εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν έχει γίνει. Αν γίνει, μετά δεν θα υπάρχει πλέον ουκρανικό κράτος και υπαίτιος θα είναι ο Πρόεδρος Ζελένσκι, ο οποίος αρνείται να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις με τον ρώσο Πρόεδρο. Καλό θα είναι ο έλληνας πρωθυπουργός να μην ξαναπάει για συνομιλίες με τον ουκρανό Πρόεδρο στην εμπόλεμη Ουκρανία, διότι μπορεί ένας ρωσικός πύραυλος να έχει στόχο, κατά λάθος, και τον ίδιο τον έλληνα πρωθυπουργό. Μια ελληνική παροιμία λέει ότι όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα των τρώνε οι κότες.
Όσον αφορά στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία από τον έλληνα πρωθυπουργό, τούτο γίνεται κατόπιν υποδείξεως των φιλοπόλεμων κρατών-μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με λίαν πιθανό αντάλλαγμα την ανάθεση στον έλληνα πρωθυπουργό της προεδρίας της Επιτροπής της ΕΕ ή της προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, όταν τελειώσει τη θητεία του ως πρωθυπουργός. Βέβαια, αυτό πρόκειται για όνειρο θερινής νυκτός, αφού εκ προοιμίου γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να το δεχθούν αυτό η Ιταλία, η Ολλανδία, οι Σκανδιναβικές Χώρες και η Μεγάλη Βρετανία, όταν επιστρέψει στην ΕΕ.
Η αποστολή τηλεγραφήματος του ελληνικού ΥΠΕΞ προς όλες τις πρεσβείες και τα προξενεία της Ελλάδος προκειμένου να μην προσκαλέσουν στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου ρώσους διπλωμάτες δεν είναι μόνο απρέπεια, αλλά κάτι ακόμη χειρότερο, αφού χωρίς τη Ρωσία θα ήταν πολύ δύσκολη η δημιουργία του νεότερου ελληνικού κράτους.
Πράγματι, θα είναι κρίμα για τον έλληνα πρωθυπουργό, για την υστεροφημία του κυρίως, να αναγνωρισθεί ως κύριος υπαίτιος για το ναδίρ των ελληνορωσικών σχέσεων.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ