Ελίζα Βόζεμπεργκ στο “Π”: 50 χρόνια στη σωστή πλευρά της Ιστορίας

Της
ΕΛΙΖΑΣ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ
Ευρωβουλευτού της Νέας Δημοκρατίας

Η επέτειος των 50 χρόνων από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας συμπίπτει με τον εορτασμό μισού αιώνα Δημοκρατίας στην πατρίδα μας. Είναι ένα διπλό ορόσημο, που επιβεβαιώνει πόσο ταυτισμένη είναι η μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη με την πορεία και την πρόοδο της χώρας.

Τα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας είναι, επίσης, μια αφορμή να κοιτάξουμε πίσω και να διαπιστώσουμε ότι αυτή η παράταξη επέλεγε πάντα τη σωστή πλευρά της Ιστορίας.

Το 1974, με τον ιδρυτή της Κωνσταντίνο Καραμανλή, αποκατέστησε τη Δημοκρατία, για να ξεκινήσει η μεγαλύτερη περίοδος απρόσκοπτης δημοκρατικής πορείας και πολιτικής ομαλότητας στη Νεότερη Ιστορία της χώρας μας.

Το 1980, με πρωτεργάτη και πάλι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, η Ελλάδα ξαναβρήκε τη θέση της στην Ευρώπη, με την οποία συνδέεται ιστορικά και πολιτιστικά με κοινά συμφέροντα και στόχους.

Το 1989 έκανε πράξη την εθνική συμφιλίωση και το 2012, όταν κινδύνεψε η χώρα, την κράτησε όρθια στην ΕΕ και στο ευρώ στα δύσκολα χρόνια της κρίσης, απέναντι στις δυνάμεις του λαϊκισμού.

Αναμφίβολα, η πιο κομβική στιγμή στη Μεταπολιτευτική Ιστορία της Ελλάδας ήταν η ένταξή της στην ΕΟΚ. Ήταν μια κίνηση με όραμα και ρεαλισμό, που αποτέλεσε την αφετηρία για ένα ταξίδι με τριπλό προορισμό για τη χώρα μας: την ασφάλεια, τη Δημοκρατία και την ευημερία.

Η Ελλάδα όχι μόνο βρήκε ένα ασφαλές λιμάνι σε μια μεγάλη υπερεθνική συμμαχία, μέσα σε έναν αβέβαιο κόσμο, αλλά και δεν υπάρχει δημόσιο πεδίο που να μην ευεργετήθηκε σε σημαντικό βαθμό από αυτήν την ένταξη.

Τα ευρωπαϊκά κονδύλια εξασφάλισαν για την Ελλάδα πολύτιμα έργα υποδομής, τόνωσαν την ανάπτυξη και στήριξαν την αγροτική παραγωγή, ενώ η άρση των δασμών ενίσχυσε την εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων.

Η Ευρώπη, όμως, είναι πολύ περισσότερα από ένα ταμείο. Είναι μια κοινή αντίληψη για τη ζωή, για την οικονομία και για την κοινωνία. Η ενσωμάτωση των ευρωπαϊκών κανόνων ενίσχυσε το Κράτος Δικαίου, ενώ η κοινοτική ομπρέλα πλαισίωσε και ενδυνάμωσε τη διπλωματική και αμυντική μας φαρέτρα.

Αυτές οι επιλογές αποδεικνύουν ότι η Νέα Δημοκρατία υπηρέτησε με έργα και όχι με λόγια την Ελλάδα και την καθιστούν το κόμμα με τη μεγαλύτερη προσφορά στον τόπο μας.

Σήμερα, η Νέα Δημοκρατία, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο τιμόνι, παραμένει η πιο υπεύθυνη και αξιόπιστη πολιτική δύναμη, που οδηγεί την Ελλάδα μπροστά.

Η Νέα Δημοκρατία είναι αυτήν τη στιγμή η ισχυρότερη κεντροδεξιά παράταξη στην Ευρώπη, και μάλιστα κέρδισε τις εκλογές του 2023 με μεγαλύτερο ποσοστό από το 2019, κάτι πρωτόγνωρο για κυβερνών κόμμα στα ελληνικά πολιτικά πράγματα.

Οι πολίτες δεν ξεχνούν ότι το 2019, όταν η ΝΔ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, η οικονομία πιεζόταν από 50 επιπλέον φόρους, η ανεργία ήταν στο 18%, ο κατώτατος μισθός στα 650 ευρώ, οι επενδύσεις ήταν ελάχιστες και οι εξαγωγές χαμηλές, τα σύνορά μας ήταν σχεδόν αφύλακτα και στην Ευρώπη ήμασταν στο περιθώριο των εξελίξεων.

Κι όμως, σχεδόν πέντε χρόνια μετά και παρά τα σοβαρά εξωγενή εμπόδια που μεσολάβησαν, όπως η πανδημία, η ενεργειακή κρίση και ο πόλεμος, τα πάντα στη χώρα μας είναι διαφορετικά και πολύ καλύτερα.

Στην Ελλάδα του 2024 έχουμε ανάκτηση επενδυτικής βαθμίδας, διπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, αύξηση μισθών και συντάξεων μετά από 12 χρόνια, άλματα στην ψηφιοποίηση και μονοψήφια ανεργία, ενώ επιχειρήσεις και νοικοκυριά έχουν ανακουφιστεί από δεκάδες επιβαρύνσεις φόρων και εισφορών.

Ταυτόχρονα, η άμυνά μας είναι πιο ισχυρή από ποτέ, το διεθνές κύρος της πατρίδας μας έχει αναβαθμιστεί και η εθνική μας φωνή αντηχεί στα διεθνή fora πιο ισχυρή από ποτέ.

Αυτά τα θετικά βήματα, όμως, δεν πρέπει να οδηγήσουν σε εφησυχασμό και αδράνεια. Το ορόσημο των 50 χρόνων της ΝΔ συμπίπτει με τις κρίσιμες ευρωεκλογές του προσεχούς Ιουνίου, οι οποίες θα έχουν και σημαντικό εθνικό αποτύπωμα.

Σε αυτές τις κάλπες θα κριθεί εάν όλα όσα πετύχαμε θα έχουν συνέχεια, γιατί τυχόν αμφισβήτηση του σημερινού πολιτικού σκηνικού μπορεί να κλονίσει κατακτήσεις που τώρα θεωρούνται δεδομένες και να περιορίσει την ορμή του τόπου προς τα εμπρός, σε μια δύσκολη διεθνή συγκυρία, που δεν επιτρέπει ούτε πειράματα ούτε πισωγυρίσματα.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ