Β. Πατουλίδου στο “Π”: e-lagoumi.gr
Της
ΒΟΥΛΑΣ ΠΑΤΟΥΛΙΔΟΥ
Αντιπεριφερειάρχου ΜΕ Θεσσαλονίκης
Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει στην Κόρινθο. Η Αστυνομία εντοπίζει τυχαία πολυμελή οικογένεια τρωγλοδυτών, που ζει σε κατακόμβες, με τα παιδιά, μικρά αγρίμια, να στερούνται κάθε παιδικότητας και δικαιωμάτων.
Στην αρχή, μας δίνει την εντύπωση ενός αρνητή της τεχνολογίας.
Ναι, υπάρχει κι αυτό το είδος. Ζει ανάμεσά μας. Το είδος που εργαλειοποιεί το παρελθόν για να δώσει ανορθολογικές εξηγήσεις στο παρόν.
Και, ξαφνικά, σκάει το παραμύθι!
Είμαστε «παλαιοχριστιανοί». Αμφισβητούμε το σύστημα και την επιστήμη, αλλά όταν έρχεται η συζήτηση για την ταμπακιέρα είμαστε υπάλληλοι στην καθαριότητα του Δήμου Ερέτριας και δουλεύουμε με τηλεργασία από το λαγούμι, που θεωρητικά δεν έχει κινητά, φως, internet!
Επίσης, παίρνουμε μισθό 1.018 ευρώ!
Για περισσότερες πληροφορίες, απευθυνθείτε στο e-lagoumi.gr.
Κι εδώ ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη στρεβλή εκμετάλλευση της μονιμότητας. Την πλήρη απουσία ελέγχου και αξιοκρατίας. Την αβάσταχτη ελαφρότητα του δημόσιου τομέα.
Η μονιμότητα είναι θεσμός που εισήχθη στην Ελλάδα με τη συνταγματική αναθεώρηση του 1911. Καθιερώθηκε στην πράξη με τη σύσταση του Συμβουλίου της Επικρατείας το 1929.
Στόχος ήταν η διασφάλιση της ουδετερότητας, της ανεξαρτησίας, της επιστημονικής – επαγγελματικής επάρκειας και της καταλληλόλητας των στελεχών της Διοίκησης.
Πού καταλήξαμε;
Να αποτελεί, σε αρκετές περιπτώσεις, συνώνυμο της προνομιακής απασχόλησης για τους διορισμένους, τους επαγγελματικά ανειδίκευτους, τους αδιάφορους έως κυνικούς ως προς την απόδοση και την υπηρεσιακή δεοντολογία υπαλλήλους.
Και αυτό είναι ΑΔΙΚΟ!
Άδικο για τους άξιους. Άδικο για τους έχοντες επάρκεια. Άδικο για τη Διοίκηση και, εντέλει, άδικο για τους πολίτες.
Αυτό το άγος του δημοσιοϋπαλληλικού χώρου, όπου ανάμεσα στους άξιους και ευσυνείδητους εντάσσονται και κάτι τύποι όπως ο «παλαιοχριστιανός» της Ερέτριας, συντελεί στη βραδύτητα παροχής δημοσίων υπηρεσιών και στα ουκ ολίγα λάθη. Σε παραλείψεις και παρερμηνείες που καταταλαιπωρούν τους πολίτες και υπονομεύουν την ομαλή, ταχεία και αποτελεσματική λειτουργία της κρατικής μηχανής.
Όχι, δεν έπεσα από το ροζ συννεφάκι. Μέρος της Διοίκησης αποτελώ.
Βάζω δίπλα στην εικόνα του απίστευτου τύπου από την Ερέτρια τον εργαζόμενο και την εργαζόμενη που από τα ξημερώματα κρέμεται από το απορριμματοφόρο και κάνει με ευσυνειδησία το καθήκον του.
Εκτιμά τη θέση του και τη δυνατότητα που έχει να εργάζεται.
Έχει δομήσει τη ζωή τη δική του και της οικογένειάς του πάνω σε αυτήν τη θέση.
Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι αυτή και καλά έκανε η Κεραμέως που διέταξε έρευνα.
Δεν θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας οι κοπανατζήδες της ζωής, οι λουφαδόροι της κοινωνίας. Από κάπου, όμως, πρέπει να αρχίσει να ξηλώνεται το «πάπλωμα».
Ένα βρώμικο «πάπλωμα» το οποίο καλύπτει την έντιμη παρουσία και την αποτελεσματικότητα των άλλων εργαζομένων, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους με τη φυσική τους παρουσία και όχι πίσω από αυτούς τους τύπους που μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα, σουφρώνοντας κανονικά τον μισθό τους μέσα από το λαγούμι τους.
Δυστυχώς, αυτό το λαγούμι έχει πολύ βάθος!
