Δυνατότητα επανεγκατάστασης των Κυπρίων στην Αμμόχωστο – Του Εμμ. Γούναρη

February 19, 2024 στις κατηγορίες ΑΜΥΝΑ - ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ,ΑΠΟΨΕΙΣ,Αρθρογράφοι,γράφουν,

Του
Δρος ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΟΥΝΑΡΗ
Εμπειρογνώμονος, Πρεσβευτού ε.τ.,
Διδάκτορος του Πανεπιστημίου του Βερολίνου (FU Berlin)

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, προ πολλού, με ψηφίσματά του, έχει ζητήσει την επιστροφή των κατοίκων της Αμμοχώστου στην πόλη, πριν τη λύση του Κυπριακού, χωρίς να υλοποιούνται μέχρι τώρα οι αποφάσεις αυτές από την Τουρκία!

Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από τη δεύτερη τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο –με αφορμή δήθεν το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας–, η οποία ήταν καλύτερα προετοιμασμένη από την πρώτη, του 1963, με τη συμμετοχή 40.000 στρατιωτών. Αποτέλεσμα, η κατάκτηση του 37% του κυπριακού εδάφους, κατά παράβαση των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου, του 1959 και 1960, αντίστοιχα, για τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με την εισβολή του Τουρκικού Στρατού θανατώθηκαν χιλιάδες Ελληνοκύπριοι και Έλληνες της ΕΛΔΥΚ, ενώ 2.000 Ελληνοκύπριοι και Έλληνες της ΕΛΔΥΚ παραμένουν ακόμη αγνοούμενοι, δημιουργηθέντος του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους.

Η Αμμόχωστος, και δη η συνοικία των Βαρωσίων, βρίσκεται υπό τον έλεγχο του τουρκικού κατοχικού στρατού, ο οποίος πρέπει, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, να μεταβιβάσει αυτόν στη διοίκηση των ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ, ώστε να εγκατασταθούν στην περιοχή οι κάτοικοι που ζούσαν εκεί το 1974, κάτι που αρνείται η Τουρκία. Το αεροδρόμιο της Λευκωσίας και η νεκρή ζώνη μεταξύ της ελεύθερης Κύπρου και των κατεχομένων εδαφών της Κύπρου βρίσκονται υπό την προσωρινή διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών. Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (Αμερικής, Γαλλίας, Κίνας, Ρωσίας και Αγγλίας), 550/11.5.1994, 789/23.12.1992, 482/1990, τις οποίες επιβεβαίωσε τελευταία ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας, χαρακτηρίζουν το Κυπριακό ζήτημα Διεθνούς Δικαίου. Το δε θέμα της Αμμοχώστου, σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές, δεν αποτελεί αυτό καθ’ αυτό ξεχωριστό ζήτημα από το Κυπριακό και το Διεθνές Δίκαιο, αλλά επιμέρους ζήτημα, που όφειλε να επιλυθεί μάλιστα πριν από την τελική διευθέτηση του Κυπριακού, με την επιστροφή στην Αμμόχωστο και στην περιοχή των Βαρωσίων όλων των κατοίκων που έμεναν εκεί το 1974, όταν έγινε η τουρκική εισβολή, ενώ απαγορεύεται η εγκατάσταση εποίκων στην Αμμόχωστο και στα Βαρώσια. Ωστόσο, εδώ και 50 χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα. Άλλωστε, τουλάχιστον το ήμισυ των κατοίκων στις περιοχές αυτές έχει ήδη πεθάνει, αλλά οι απόγονοί τους έχουν δικαιώματα. Κατά τα άλλα, η Κύπρος και η Ελλάδα, η οποία είναι εγγυήτρια δύναμη του κυπριακού κράτους, είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως! Όσον αφορά τη Μεγάλη Βρετανία, δεύτερη εγγυήτρια δύναμη της Κύπρου, αυτή ουδέν έπραξε κατά την τουρκική εισβολή, ενδιαφερόμενη μόνο για τις στρατιωτικές της βάσεις στο Ακρωτήριο και στη Δεκέλεια της Κύπρου, οι οποίες παραμένουν εκεί προκειμένου να επεμβαίνουν με τα αεροσκάφη τους στα κράτη της εγγύς περιοχής (Λιβύη, Συρία, Ιράκ).

Η Ελλάδα αγοράζει όπλα, αεροπλάνα, πλοία, φρεγάτες και πάσης φύσεως στρατιωτικά οπλικά συστήματα για να αποτρέψει μια νέα εισβολή της Τουρκίας στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Ευτυχώς που τώρα η Ελλάδα υπερέχει της Τουρκίας στην αεροπορία και στο ναυτικό! Έτσι, η ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το 1974, «η Κύπρος κείται μακράν», δεν ισχύει πλέον. Η Αμερική, με το αζημίωτο, και το ελληνικό λόμπι στο Κογκρέσο φρόντισαν γι’ αυτό. Βέβαια, η Αμερική έχει γεμίσει την Ελλάδα με στρατιωτικές βάσεις, χωρίς όμως να ενδιαφέρεται για την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο, αφού θα μπορούσε μέσα σε μερικές μέρες να απαλλάξει την Κύπρο από τα στρατεύματα αυτά. Από την άλλη, η ΕΕ, η Μεγάλη Βρετανία και το ΝΑΤΟ δυστυχώς αδιαφορούν πλήρως για το θέμα αυτό!

Είναι δυνατόν να παραμένει η Αμμόχωστος, και κυρίως η περιοχή των Βαρωσίων, πόλη-φάντασμα εδώ και 50 χρόνια; Πόσο ακόμη; Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας υπάρχουν! Η Αμερική είχε δώσει την ευλογία της για το ελληνικό πραξικόπημα στην Κύπρο, μέσω Κίσινγκερ, κάτι βέβαια που ο ίδιος είχε αρνηθεί στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, σε ένα συνέδριο των μελών του Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών του Λονδίνου. Η Αμερική ζήτησε έμμεσα συγνώμη το 1999, όταν ο αμερικανός Πρόεδρος Κλίντον επισκέφθηκε επίσημα την Ελλάδα.

Δυστυχώς, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αφήνουν τον χρόνο να δώσει τη λύση για το Κυπριακό και την Αμμόχωστο. Κατά τα άλλα, αγκαλιάζουμε, τελευταίως, την Τουρκία, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Η Ελλάδα και η Κύπρος, για άλλη μια φορά, παρά την άρνηση της Τουρκίας, θα πρέπει να ζητήσουν από το Συμβούλιο Ασφαλείας να επιβάλει στην Τουρκία τις αποφάσεις του, τουλάχιστον τώρα, για την Αμμόχωστο. Έχουν τη δύναμη! Διαφορετικά, πρέπει να καταγγείλουμε την Τουρκία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και να προτείνουμε να υιοθετηθεί μια απόφαση –με ψηφοφορία όλων των κρατών– για την καταδίκη της Τουρκίας, γιατί τα Κατεχόμενα είναι αναπόσπαστα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, σύμφωνα με όλες τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και της Συμφωνίας Υψηλού Επιπέδου του 1979 και του συνεπακόλουθου ψηφίσματος το 1990. Από στρατηγικής πλευράς, η Αμμόχωστος μπορεί να είναι τώρα περίκλειστη πόλη, αλλά μην ξεχνάμε ότι συνορεύει με την ελεύθερη Κύπρο.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι με όλα αυτά που αναφέρω θα διαταραχθούν οι «καλές» ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως έχουν διαμορφωθεί μετά την επίσκεψη του Προέδρου Ερντογάν στην Αθήνα το 2023. Έτσι κι αλλιώς, αυτές θα διαταραχθούν με την επικείμενη εκ των υστέρων γνωστοποίηση από τη χώρα μας στην Επιτροπή της ΕΕ του χωροταξικού σχεδιασμού για τις θάλασσές μας στο Αιγαίο, στο Ιόνιο, στην Αδριατική και στην Ανατολική Μεσόγειο, ο οποίος αφορά τα όρια από την ακτή μέχρι τη μέση γραμμή της υφαλοκρηπίδας μας, σχετικά με θέματα αλιείας, αιολικής ενέργειας κ.λπ. Η κυβέρνηση της Ελλάδος πρέπει να προβεί στην υλοποίηση της ντιρεκτίβας της ΕΕ και πρέπει να δοθεί έκταση από τα ΜΜΕ και απ’ όλα τα κόμματα της Βουλής!

Είναι καιρός, έστω και τώρα, η Ελλάδα να ασχοληθεί σοβαρά με τα εθνικά θέματα και ιδίως με την αποκατάσταση της Κύπρου, ως εγγυήτρια δύναμη αυτής. Θα επισημάνει κανείς ότι «οι χαμένες περιοχές από πόλεμο κερδίζονται με πόλεμο», αλλά πριν απ’ αυτό υπάρχουν και άλλες λύσεις, όπως εκείνη της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τα οποία πρέπει να ενεργήσουν όπως και σε άλλες, γνωστές υποθέσεις.

Είναι τρομερό να ασχολούμαστε με θέματα όπως ο γάμος των ομοφυλοφίλων, αντί να ασχολούμαστε με το Κυπριακό, κάτι που οφείλει η Ελλάδα στην Κύπρο.

Για την Κύπρο χάθηκε αίμα Ελλήνων και έγινε κράτος μετά από εκτελέσεις πολλών Ελληνοκυπρίων από τους Εγγλέζους, ενώ οι Τουρκοκύπριοι δεν έκαναν τίποτε!