Η δεύτερη τετραετία και η φθορά
Του
ΒΑΣΙΛΗ ΤΑΛΑΜΑΓΚΑ
Το ποσοστό του 41%, που πήρε η Νέα Δημοκρατία στις προ εξαμήνου εκλογές, όντως δεν έχει προηγούμενο στα μεταπολιτευτικά χρονικά της χώρας.
Η ανυπαρξία αντιπολίτευσης, λόγω των χαμηλών ποσοστών του δεύτερου και του τρίτου κόμματος, καθιστά το κυβερνών κόμμα ως πολιτικό πόλο που έχει αντίπαλο τον ίδιο τον εαυτό του. Η Ιστορία έχει δείξει ότι η δεύτερη τετραετία των κομμάτων εξουσίας είναι, παραδοσιακά, η πλέον κομβική για την πορεία τους.
Σήμερα η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια της δεύτερης τετραετίας, μετά από μια μακρά περίοδο νηνεμίας. Σοβαρές δημοσκοπικές διαρροές καταγράφονται προς τα δεξιά, με την Εκκλησία να είναι, σε συντριπτικό ποσοστό, αντίθετη στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ προβληματισμός υπάρχει και για την αναταραχή στα μέτωπα των φοιτητών και των αγροτών.
Για το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι το νομοσχέδιο θα περάσει με πολύ σημαντική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και αυτό από μόνο του θα εκπέμψει ένα μήνυμα πολιτικής πυγμής προς την κοινή γνώμη.
Την ίδια ώρα, σε πολιτικό επίπεδο, κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η κοινωνία έχει πάντα πολύ ψηλά βασικούς θεσμούς, όπως η Εκκλησία, η Δικαιοσύνη και οι Ένοπλες Δυνάμεις.
Ο πρωθυπουργός δέχεται εισηγήσεις ώστε να υπολογίσει περισσότερο το DNA της κεντροδεξιάς παράταξης. Από το πώς θα το πράξει μπορεί να διαφανούν και οι όποιες μελλοντικές εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό.
Για την ώρα δεν διαφαίνονται, αλλά τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί, όταν η κοινωνία, κυρίως λόγω της ακριβείας, συμπιέζεται στο έπακρο.
