Γυναίκες και διακρίσεις

Γυναίκες και διακρίσεις

Οι εκπρόσωποι του «καθεστώτος» διέσυραν τη χώρα μας σε διεθνές φόρουμ, για άλλη μια φορά, με τη γνωστή ρητορική. Η Μελέκ Ασίκ, διευθύντρια διεθνών σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας «Τούρκων Δυτικής Θράκης» εκπροσώπησε, λέει, τη μειονότητα (η οποία χαρακτηρίζεται πλέον από τα «παιδιά» ως κοινότητα) στην Επιτροπή του ΟΗΕ για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών.

Η συμμετοχή είναι από μόνη της τόσο… παράδοξη, που η παρουσία της Μελέκ μπορεί να εξηγηθεί μόνον από το γεγονός ότι η τελευταία είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί τη Γενεύη…
Και σίγουρα θα πρέπει να έκανε αρκετές πρόβες στον καθρέφτη της, ώστε να δείχνει… σε ήρεμη κατάσταση.
Διότι, η μειονότητα και οι γυναίκες της μειονότητας είναι μια πολύ πικρή ιστορία.
Ακόμα και σήμερα, αποτελούν τη μειονότητα… της μειονότητας…
Και αυτό είναι τόσο θλιβερό όσο και το δωρεάν ταξιδάκι της διευθύντριας στην Ελβετία.

Μετάφραση

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση το θέμα. Και μόνο το ότι η αναφορά στο «άλλο μισό του ουρανού» είναι «τούρκοι γυναίκες» αντιλαμβάνεται κανείς περί τίνος πρόκειται…
Πάντως ο στόχος επετεύχθη και δεν είναι άλλος από τη συνεχή δημοσιοποίηση της γνωστής ατζέντας.

Με φέσι και χωρίς…

Δύο δήμαρχοι της ελληνικής επικράτειας συναντήθηκαν με τον ψευδομουφτή Ροδόπης. Πρόκειται για τον δήμαρχο Αρριανών Εκρέμ Χουσεΐν και τον δήμαρχο Ιάσμου Ιμάμ Τζανέρ.
Η κίνησή τους να γράψουν στα παπούτσια τους την ελληνική έννομη τάξη θα πρέπει (αν μη τι άλλο) να προβληματίσει τους πάντες.
Δεν ξέρω εάν υπάρχει σημειολογία στο ότι ο ψευδομουφτής πήγε στο προπύργιο της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής με φέσι, ενώ στο… εν δυνάμει δεν φορούσε, ωστόσο, η παρουσία του εκεί συνιστά νομιμοποίησή του…

Κάνουν παιχνίδι

Οι ψευδομουφτήδες συνεχίζουν να αλωνίζουν μέσω των τζαμιών και των προπαγανδιστικών εκδηλώσεων που διοργανώνει το τουρκικό προξενείο…
Είναι μια πάγια τακτική, η οποία συνεχίζεται και εντείνεται.
Εκδηλώσεις θρησκευτικού περιεχομένου γίνονται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να παγιωθεί ο ρόλος των ψευδομουφτήδων στη μειονότητα της Θράκης.
Σε αυτό, φυσικά, συνδράμει τα μέγιστα η παρουσία του τούρκου προξένου στην Κομοτηνή.
Ουσιαστικά, οι προαναφερθέντες αποτελούν συνεργάτες και στελέχη της Ιώνων, οι οποίοι εργάζονται για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Το ίδιο και οι συγκεκριμένοι δήμαρχοι.

Πόσο πιο λιανά να το κάνουμε πια…

«Δικά σας, δικά μας»
«Είμαστε κάτοχοι των νησιών Λέσβου, Χίου, Σάμου, Λήμνου και των Δωδεκανήσων». Αυτό δήλωσε κάποιος Ουμίτ Γιαλίμ, πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας, δίνοντας δείγματα τουρκικής… συνέπειας.
Προσκεκλημένος σε τηλεοπτική εκπομπή, ο πρώην γενικός γραμματέας, ο οποίος είχε εξοπλιστεί με χάρτες και πληροφορίες, προσπάθησε να επιχειρηματολογήσει όχι μόνο περί της τουρκικής ιδιοκτησίας αλλά και περί της… ελληνικής επικυριαρχίας. «Η Ελλάδα κατέλαβε άλλα 20 νησιά», είπε και έδωσε ως παράδειγμα τη νησίδα Αλιμιά, βορειοδυτικά της Ρόδου, την οποία, όπως τόνισε, επισκέπτεται η ελληνίδα Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όχι ο… τούρκος Πρόεδρος. Επισήμανε ότι εύκολα μπορεί να… αλλάξει η κατάσταση, αλλά η τουρκική ηγεσία δεν κάνει τίποτα γι’ αυτό. (Προφανώς… βαριέται τις επίσημες επισκέψεις στην… Αλιμιά)
Τέλος, αναφερόμενος στην επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα και στη δυνατότητα επίσκεψης από τούρκους τουρίστες σε δέκα νησιά μας στο Αιγαίο χωρίς καθεστώς βίζας, τονίζει ότι ούτως ή άλλως δεν χρειάζεται βίζα… αφού τα τέσσερα από αυτά είναι τουρκικά…
Ακολουθεί η «ακύρωση» της Συνθήκης των Παρισίων, του 1947, με την οποία η Ιταλία παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα, με το επιχείρημα ότι δεν είναι νόμιμη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και πως η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα κυριαρχίας σε αυτά…
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάννης: «Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπαλαίας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου».
Περαιτέρω, το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων (10/12/1947) προβλέπει: «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λειψών, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
Να σημειωθεί ότι η Τουρκία δεν ήταν διάδικο μέλος στη Συνθήκη των Παρισίων.
Τέλος, καλό είναι να επισημανθεί ότι η Ελλάδα επικαλείται το άρθρο 51 του Χάρτη του ΟΗΕ, εκ του οποίου προκύπτει το φυσικό δικαίωμα της ατομικής ή συλλογικής νόμιμης άμυνας, και για αυτόν τον λόγο προέβη στις αναγκαίες αμυντικές προπαρασκευές της στα νησιά της, που θα της επιτρέψουν να ασκήσει το δικαίωμα αυτό.

Έλλη Μητακίδου

Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ