Άννα Ευθυμίου στο “Π”: Πορεία προς την ισότητα και την αποδοχή της διαφορετικότητας

February 5, 2024 στις κατηγορίες ΑΠΟΨΕΙΣ,Αρθρογράφοι,γράφουν,ΠΟΛΙΤΙΚΗ,

Της
ΑΝΝΑΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ
Βουλευτού ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης, Δικηγόρου

Η έννοια της ισότητας αποτελεί θεμέλιο λίθο για μια δίκαιη και ευημερούσα κοινωνία. Προς αυτή την κατεύθυνση, έρχεται και το σχέδιο νόμου σχετικά με την ισότητα στον γάμο. Μια προσπάθεια της κυβέρνησης προκειμένου να εξαλειφθούν χρόνιες ανισότητες σε δύο πολύ βασικά δικαιώματα που απασχολούν τα ομόφυλα ζευγάρια: την ισότητα στον γάμο και τις υφιστάμενες διακρίσεις των παιδιών που μεγαλώνουν σε ομόφυλες οικογένειες.

Το νομοσχέδιο για την ισότητα στον πολιτικό γάμο δεν αποσκοπεί στο να διχάσει την κοινωνία. Αντιθέτως, είναι μια προσπάθεια για την ενίσχυση της συνοχής της κοινωνίας μας – μιας κοινωνίας που δεν περιθωριοποιεί ορισμένα μέλη της λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Για τον λόγο αυτό, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι το παρόν νομοσχέδιο δεν επηρεάζει τα προνόμια της πλειοψηφίας των πολιτών. Ωστόσο, θα καθορίσει σημαντικά τις ζωές ομόφυλων ζευγαριών, ομόφυλων οικογενειών που μεγαλώνουν παιδιά.

Άρα, με βάση και τα παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε ότι το νομοσχέδιο αυτό θέτει ως προτεραιότητα, στον πυρήνα του, τα παιδιά και την προάσπιση των δικαιωμάτων τους.

Η επέκταση της δυνατότητας τέλεσης πολιτικού γάμου και από ομόφυλα ζευγάρια επιτρέπει συνακόλουθα και την εφαρμογή σε αυτούς, ως συζύγους, των διατάξεων του Αστικού Κώδικα για την από κοινού υιοθεσία παιδιού, όπως και την υιοθεσία του παιδιού του ενός συζύγου από τον άλλον. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο για την εκτίμηση της συνδρομής της προϋπόθεσης του συμφέροντος του υιοθετούμενου παιδιού, όπως με άλλη ευκαιρία έχει κρίνει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).

Ως απόρροια αυτού, η δυνατότητα υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια μπορεί να δώσει διέξοδο και σε ένα ακόμα κρίσιμο ζήτημα, αυτό της αποϊδρυματοποίησης. Ένα παιδί που μεγαλώνει σε ίδρυμα έχει ανάγκη από μια ζεστή αγκαλιά, ένα τρυφερό χάδι, την αίσθηση της ασφάλειας και αληθινή αγάπη.
Εύλογα, το νομοσχέδιο αυτό επιχειρεί να λύσει προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών, που είναι πραγματικά.

Για παράδειγμα, μη βιολογικοί γονείς ομόφυλων ζευγαριών δεν νομιμοποιούνται σε οτιδήποτε αφορά το παιδί τους σε σχέση με το σχολικό περιβάλλον, δεν μπορούν να κάνουν μαζί με το παιδί τους ένα ταξίδι στο εξωτερικό χωρίς να χρειάζονται πρόσθετες γραφειοκρατικές εξασφαλίσεις ή αποκλείονται εντελώς σε θέματα υγείας του παιδιού τους. Και, φυσικά, η μεγάλη τους αγωνία είναι το ενδεχόμενο να καταλήξει το παιδί τους σε κάποιο ίδρυμα στην περίπτωση θανάτου του βιολογικού του γονέα, επειδή το κράτος δεν αναγνωρίζει τον άλλον γονιό.

Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι στο σχετικό νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνεται η αλλαγή του καθεστώτος της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής με την εισαγωγή της «παρένθετης μητέρας» ως μέσου τεκνοποίησης για τα ομόφυλα ζευγάρια, καθώς επίσης και η εισαγωγή των όρων «Γονέας 1» και «Γονέας 2».

Παρ’ όλα αυτά, μια κρίσιμη παράμετρος που θα πρέπει να εξεταστεί ενδελεχώς είναι η διαχείριση φαινομένων bullying σε βάρος παιδιών που προέρχονται από τέτοιες οικογένειες, καθώς πρόκειται για ένα νέο πρότυπο οικογένειας, το οποίο και θα πρέπει να ενταχθεί ομαλά στην κοινωνία. Γι’ αυτό και παράλληλα με τη νομοθέτηση αυτή, θα ήταν ιδιαίτερα επωφελής η λήψη μέριμνας για εφαρμογή πολιτικών ενίσχυσης της ισότητας και για αυτά τα παιδιά, τόσο στο σχολικό περιβάλλον όλων των βαθμίδων όσο και στο ευρύτερα κοινωνικό.

Σε κάθε περίπτωση, το παρόν νομοσχέδιο αποτελεί μια μεταρρύθμιση κοινωνικού ενδιαφέροντος που απαντά σε υπαρκτά προβλήματα. Πρόκειται για ένα κάλεσμα υποστήριξης των θεμελιωδών αξιών που καθορίζουν τη δημοκρατία μας – της ισότητας, της δικαιοσύνης και της επιδίωξης της ευτυχίας για κάθε έλληνα πολίτη.