Σία Αναγνωστοπούλου στο “Π”: Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποτελούν απειλή για καμία κοινωνία
Της
ΣΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Βουλευτού Νέας Αριστεράς Αχαΐας
Την επικαιρότητα μονοπωλεί τον τελευταίο καιρό το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία. Και είναι φυσικό, αφού δοκιμάζεται κατ’ αρχάς η συνοχή και η ενότητα της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος (με τη διαμόρφωση πλέον μιας ισχυρής αντιπολίτευσης εντός του), ενώ τριγμοί ακούγονται και από κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης.
Κυρίως, όμως, φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη μια σύγκρουση της κυβέρνησης με την Εκκλησία. Η κυβέρνηση και οι βουλευτές της ΝΔ, αλλά και ο πρωθυπουργός προσωπικά, αντί να διαμορφώσουν όρους ενότητας της κοινωνίας με το νομοσχέδιο που εισηγούνται, το οποίο αφορά ατομικά δικαιώματα, έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση διχασμού.
Η ΝΔ και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης εργαλειοποίησαν, κυρίως την περίοδο που η ΝΔ ήταν στην αξιωματική αντιπολίτευση, τόσο το θρησκευτικό αίσθημα ενός σημαντικού μέρους της ελληνικής κοινωνίας όσο και τα ατομικά δικαιώματα, με όρους χυδαίου τακτικισμού εναντίον των πολιτικών αντιπάλων (της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τότε). Δεν δίστασαν να ενεργοποιήσουν την ίδια την Εκκλησία προς την κατεύθυνση της περιθωριοποίησης της τότε κυβέρνησης ως αποσυνάγωγης της «κοινότητας των πιστών». Θυμόμαστε τη στάση της συντριπτικής πλειοψηφίας των βουλευτών της ΝΔ αλλά και του κ. Μητσοτάκη στο νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης και την ταυτότητα φύλου. Οι κραυγές και η οξύτητα των αντιπαραθέσεων στη Βουλή (εκτός φωτεινών εξαιρέσεων), με επίκεντρο την προστασία της ελληνικής ταυτότητας απέναντι στους κινδύνους που την απειλούν, νομιμοποιούσαν τη μετατόπιση του πολιτικού διαλόγου σε «ιερό πόλεμο».
Η επέκταση, λοιπόν, των ατομικών δικαιωμάτων σε ομάδες του πληθυσμού που είναι αποκλεισμένες δεν εμπεδώθηκε στη συλλογική συνείδηση ως μείζον ζήτημα δημοκρατίας, ισότητας και ισονομίας, που τίθεται σε πολιτικό διάλογο, αλλά ως «ιερός πόλεμος», ως υπαρξιακό ζήτημα για το έθνος. Η ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ έπαιρνε σε ανάλογες περιπτώσεις το επάνω χέρι. Μάλλον, θα έλεγα, αυτή η πτέρυγα αναλάμβανε προνομιακά να σφυρηλατήσει την ταυτότητα της δεξιάς παράταξης αλλά και ενός μεγάλου μέρους της συλλογικής συνείδησης, με την ανοχή ή την άβολη σιωπή των περισσότερων βουλευτών και στελεχών της ΝΔ. Ο κ. Μητσοτάκης, ωστόσο, προσωπικά ανέχθηκε, προωθητικά πολλές φορές, τη μετατόπιση της πολιτικής αντιπαράθεσης σε «ιερό πόλεμο».
Αυτό δεν αφορούσε, φυσικά, μόνο τα ατομικά δικαιώματα αλλά και οποιοδήποτε θέμα εξωτερικής ή εσωτερικής πολιτικής που θεωρήθηκε προνομιακό πεδίο για «ιερούς πολέμους» και όχι για πολιτική, δημοκρατική διαβούλευση. Το ζήτημα της μετανάστευσης, της Συμφωνίας των Πρεσπών, της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης κ.λπ. έγιναν πεδία διχασμού, με όρους εθνικά ταυτοτικούς και όχι πολιτικά δημοκρατικούς. Οι εμπρηστικές ομιλίες του κ. Σαμαρά στη Βουλή για τη Συμφωνία των Πρεσπών ή του κ. Βορίδη με αφορμή τη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, και ειδικά του άρθρου 3, και πολλά άλλα, με τη συναίνεση του ίδιου του κ. Μητσοτάκη, εδραίωσαν τη θέση της ακροδεξιάς πτέρυγας μέσα στη ΝΔ, η οποία τώρα, βέβαια, διαμορφώνει τους όρους διχασμού εντός και εκτός της ΝΔ.
Ο διχαστικός λόγος, λοιπόν, και ο λαϊκισμός αποτελούν τα στοιχεία γύρω από τα οποία δομήθηκε ο πυρήνας της νέας Δεξιάς τα τελευταία χρόνια. Ένας Ιανός με δύο πρόσωπα, που και τα δύο εκφράζονται από τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη. Η σκληρή και επιθετική, με ταυτοτικά στοιχεία μιας παλιάς Δεξιάς, προεκλογική ρητορική που ο ίδιος χρησιμοποίησε στις τελευταίες εθνικές εκλογές και, από την άλλη, η επίκληση του ιστορικού τόξου του «πολυδύναμου εκσυγχρονισμού» μιας σύγχρονης Δεξιάς στις προγραμματικές δηλώσεις του συνυπάρχουν και προτάσσονται εναλλάξ κατά το δοκούν. Αν με τα ταυτοτικά στοιχεία μιας παλιάς Δεξιάς περιθωριοποιήθηκαν ως αποσυνάγωγοι οι αντίπαλοι, με τον πολυδύναμο εκσυγχρονισμό νομιμοποιείται η ύπαρξη μίας και μοναδικής αλήθειας, μίας και μοναδικής κανονικότητας, έτσι όπως θέλει να την επιβάλει η ΝΔ: Αδιαμεσολάβητος εκσυγχρονισμός του πρωθυπουργού, με στόχο την απαξίωση ως αναχρονιστών των πολιτικών αντιπάλων. Ο «αδιαμεσολάβητος εκσυγχρονισμός» του κ. Μητσοτάκη αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικός στην καταστρατήγηση κάθε έννοιας κράτους δικαίου, δημοκρατίας και δικαιοσύνης.
Για εμάς δεν υπάρχουν διλήμματα: Για τη Νέα Αριστερά τα δικαιώματα δεν μπορούν να γίνονται πεδίο διχαστικών, κομματικών και «ιερών πολέμων». Αφορούν, πάνω από όλα, ανθρώπους και τις ζωές τους. Και οι άνθρωποι -ανεξαρτήτως φυλετικής καταγωγής, θρησκείας, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.λπ.- και τα δικαιώματά τους δεν μπορούν να αποτελούν απειλή για καμία κοινωνία. Η κυβέρνηση ας τα βρει η ίδια με τους διχασμούς που δημιούργησε.
