Οι επιδιώξεις του κυβερνητικού ανοσιουργήματος για την Ανώτατη Παιδεία – Του Ν. Στραβελάκη

January 15, 2024 στις κατηγορίες ΑΠΟΨΕΙΣ,Αρθρογράφοι,γράφουν,ΚΟΙΝΩΝΙΑ,

–Σκέψεις με αφορμή το μνημόνιο ΕΑΒ – «Πανεπιστημίου» Lehigh

Του
ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ,
Οικονομολόγου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Αρκετοί αναρωτιούνται γιατί η κυβερνητική και μιντιακή προπαγάνδα είναι στραμμένη στο θέμα του γάμου, της υιοθεσίας και της τεκνοποίησης ομόφυλων ζευγαριών. Τι νόημα έχει η συζήτηση γύρω από τη θέση κάποιων ακροδεξιών βουλευτών και παραγόντων της Νέας Δημοκρατίας για ένα νομοσχέδιο που θα κατατεθεί σε έναν μήνα περίπου και θα περάσει, ούτως ή άλλως, με τις ψήφους της αντιπολίτευσης;

Νομίζω ότι σκοπός του κυβερνητικού επικοινωνιακού επιτελείου είναι να αποσιωπήσει την υπόλοιπη κυβερνητική ατζέντα. Ιδιαίτερα το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Παιδείας, που βρίσκεται σε στάδιο διαβούλευσης.

Πρόκειται για ένα ανοσιούργημα, που ελέγχεται τόσο νομικά όσο και ακαδημαϊκά και πολιτικά. Όσον αφορά το νομικό ζήτημα, είναι προφανές ότι ένας νόμος που επιτρέπει στην πράξη τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων σε μια χώρα όπου το άρθρο 16 του Συντάγματος το απαγορεύει εγείρει ενστάσεις συνταγματικότητας. Το πιο σημαντικό, όμως, κατά τη γνώμη μου, είναι το ακαδημαϊκό και το πολιτικό ζήτημα.

Αρκετοί από την κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, αναφέρουν ότι με το νομοσχέδιο κορυφαία ξένα πανεπιστήμια θα ανοίξουν παραρτήματα στην Ελλάδα, αναβαθμίζοντας έτσι το επίπεδο της Ανώτατης Παιδείας. Ως συνήθως, πρόκειται για μια κυβερνητική σαπουνόφουσκα, όπως εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης Χάρης Κωνσταντινίδης. Σε άρθρο του (ιστότοπος Alfavita, 5/1/2024) επισημαίνει ότι πανεπιστήμια όπως το Harvard, το Yale ή το Columbia, που δεν έχουν ανοίξει παραρτήματα στο Παρίσι, στο Λονδίνο ή στο Βερολίνο, δεν πρόκειται να το κάνουν στην Ελλάδα.

Τα μόνα παραδείγματα κορυφαίων αμερικανικών πανεπιστημίων που έχουν ανοίξει παραρτήματα εκτός Αμερικής είναι το NYU στο Άμπου Ντάμπι και το Yale στη Σιγκαπούρη. Το μεν NYU – Άμπου Ντάμπι χρηματοδοτείται κατά 99% από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, το δε Yale ανακοίνωσε ότι θα κλείσει το παράρτημά του το 2025, παρότι βρίσκεται στη χώρα με το όγδοο υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στον κόσμο (περίπου 73.000 δολάρια ΗΠΑ είναι το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα στη Σιγκαπούρη).

Στην Ελλάδα, με κατά κεφαλήν εισόδημα 23.000 δολάρια τον χρόνο, πού θα βρεθούν οικογένειες που θα καταβάλλουν 100.000 δολάρια δίδακτρα ετησίως; Αυτοί που μπορούν να πληρώσουν τέτοια ποσά επιδιώκουν να στείλουν τα παιδιά τους απευθείας στην Αμερική, όπως έκανε και ο κ. Μητσοτάκης με την κόρη του, που σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Yale.

Όπως ήταν φυσικό, οι κυβερνητικές φανφάρες έχουν αρχίσει να αναιρούνται ήδη στην πράξη. Το μόνο μνημόνιο κατανόησης για ίδρυση ιδιωτικού πανεπιστημίου που έχει δει το φως της δημοσιότητας είναι ανάμεσα στην κρατική ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία) και στο Πανεπιστήμιο Lehigh, που εδρεύει στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Αντικείμενο του μνημονίου είναι η από κοινού ίδρυση Πανεπιστημίου Αεροδιαστημικής, παρακαλώ. Παρόλο που ο ιστότοπος Capital (8/1/2024) αναφέρει το Lehigh ως «κορυφαίο» πανεπιστήμιο, η επίσημη λίστα Shanghai Ranking το δίνει χαμηλότερα από τη θέση 900 παγκοσμίως. Επιπλέον, το «κορυφαίο πανεπιστήμιο» δεν διαθέτει Τμήμα Αεροδιαστημικής, ενώ στα γνωστικά πεδία της Μηχανικής είναι πολύ χαμηλότερα, σύμφωνα με την ίδια λίστα κατάταξης (Shanghai), από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Τέλος, γέλωτα προκαλούν οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί ότι το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Παιδεία προωθεί την κοινωνική – εισοδηματική κινητικότητα. Η Ελλάδα, σε αντίθεση με το αμερικανικό μοντέλο, έχει ένα από τα πλέον συμπεριληπτικά συστήματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η καταβολή διδάκτρων στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που θα φέρει καταβολή διδάκτρων και στα δημόσια πανεπιστήμια, όπως συμβαίνει και στην Αμερική, το μόνο που θα κάνει θα είναι να αυξήσει τους ταξικούς φραγμούς στην Ανώτατη Παιδεία, και όλα αυτά για να πάρουμε τα «φώτα» τριτοτέταρτων πανεπιστημίων, όπως το Lehigh.

Το πραγματικό ερώτημα, λοιπόν, είναι γιατί η κυβέρνηση επιδιώκει την ολομέτωπη σύγκρουση με την κοινωνία για τόσο πενιχρά αποτελέσματα. Νομίζω ότι δύο είναι οι λόγοι. Ο πρώτος είναι το να αποτελέσει η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας τον δούρειο ίππο για την ιδιωτικοποίηση κλάδων όπως η Δημόσια Υγεία, η Αμυντική Βιομηχανία κ.λπ. Μια σύμβαση τύπου ΕΑΒ – Lehigh μπορεί πανεύκολα να φέρει την Αεροπορική Βιομηχανία σε χέρια ιδιωτών αντί πινακίου φακής. Αρκεί να σκεφτεί κανείς το οικονομικό έλλειμμα του «Πανεπιστημίου Αεροδιαστημικής» και κάποιους ιδιώτες πρόθυμους να το καλύψουν. Βέβαια, με αυτόν τον τρόπο θα περιέλθουν σε χέρια ιδιωτών συμβόλαια δισεκατομμυρίων που έχει η ΕΑΒ με το Ελληνικό Δημόσιο.

Ο δεύτερος λόγος είναι πολιτικός. Το ελληνικό συμπεριληπτικό σύστημα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης έχει οδηγήσει σε ένα σπάνιο φαινόμενο εκλογικής συμπεριφοράς. Η πλειοψηφία των ανώτερων μορφωτικά στρωμάτων ψηφίζει συστηματικά Αριστερά. Αυτό συμβάλλει σε ένα ευρύ κλίμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης ιδεολογίας στην Ελλάδα. Βασικός στόχος της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και ευρύτερων εγχώριων και διεθνών κέντρων είναι να βάλουν τέλος στην αμφισβήτηση. Και αυτό περνάει μέσα από ένα σκληρό ταξικό σύστημα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Το πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι το νομοσχέδιο για την Ανώτατη Παιδεία. Γι’ αυτό και το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να ακυρωθεί στην πράξη.