Ευτυχία Χατζηδάκη στο “Π”: Πτυχία με αξία ή πτυχία που πωλούνται και αγοράζονται;
Της
ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
Μέλους του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ
Παρά τις τυμπανοκρουσίες με τις οποίες η κυβέρνηση ανήγγειλε την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων και τον τεράστιο επικοινωνιακό βομβαρδισμό, με επιδίωξη να υπάρξει αποδοχή από την κοινωνία αυτής της αντιδραστικής τομής, η κυβερνητική προπαγάνδα δεν πείθει τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, πόσω μάλλον τον κόσμο της Παιδείας, που έχει χορτάσει από «νέους ορίζοντες» στην εκπαίδευση, και δη στα πανεπιστήμια. Ούτε, βέβαια, κατάφερε να κάμψει τις αντιδράσεις με τη δοκιμασμένη από όλους τους υπουργούς Παιδείας μέθοδο, να παρουσιάζει και να φέρνει προς ψήφιση νομοσχέδια για την Παιδεία με κλειστές σχολές και σχολεία.
Κόντρα στην προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει το μαύρο άσπρο, οι φοιτητές, το διδακτικό προσωπικό, το ερευνητικό δυναμικό και το διοικητικό προσωπικό των πανεπιστημίων, οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί των σχολείων, μέσα από τις συνελεύσεις των συλλόγων και των σωματείων τους, αποφασίζουν να «υποδεχτούν» αγωνιστικά το νομοσχέδιο. Διατρανώνουν με διάφορους τρόπους και μορφές, όπως καταλήψεις, συλλαλητήρια και στάσεις εργασίας, το ξεκάθαρο μήνυμά τους προς την κυβέρνηση, που είναι η απαίτηση να μην κατατεθεί – ψηφιστεί αυτό το άδικο νομοσχέδιο.
Το νομοσχέδιο είναι άδικο και αντιδραστικό
Ο ελληνικός λαός έχει πείρα τού τι σημαίνει συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Παντού και πάντα, η συνύπαρξη δημόσιου – ιδιωτικού λειτουργεί σε βάρος του δημόσιου, που υποβαθμίζεται, υποστελεχώνεται, εμπορευματοποιείται. Τα τραγικά αποτελέσματα αυτής της συνύπαρξης τα ζούμε κάθε φορά που χρειάζεται να κάνουμε κάποια ιατρική εξέταση ή επίσκεψη…
Γιατί η λαϊκή οικογένεια «ματώνει» και στερείται για τα παιδιά της, για μια θέση στο πανεπιστήμιο, με την ελπίδα να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Είναι λογικό και αυτονόητο να αντιδρά απέναντι στην κατάργηση στην πράξη του ενιαίου τρόπου εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Για τους πολλούς θα υπάρχουν πολλαπλές εξετάσεις και κόφτες για μια θέση στο πανεπιστήμιο, ενώ για όσους έχουν φουσκωμένες τσέπες οι πόρτες των πανεπιστημιακών σπουδών θα ανοίγουν με μια αίτηση.
Γιατί οι φοιτητές, που με τους κόπους μιας ζωής των οικογενειών τους καταφέρνουν να σπουδάζουν, δέχονται τεράστιο πλήγμα στα πτυχία τους με τη μετατροπή της Ανώτατης Εκπαίδευσης σε μια μεγάλη αγορά πτυχίων, στην οποία θα έχουν πανεπιστημιακή και επαγγελματική αναγνώριση, για παράδειγμα, τα τριετή πτυχία των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αντίστοιχη με την αναγνώριση των τετραετών και των πενταετών πτυχίων των δημόσιων πανεπιστημίων.
Δεν είναι ούτε ελευθερία ούτε ευκαιρία να πληρώνεις για να σπουδάσεις
Από πότε θεωρείται ευκαιρία να πρέπει να πληρώσεις για να σπουδάσεις; Η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, των νέων, που θα συνεχίσει να προσδοκά και να προσβλέπει στα δημόσια πανεπιστήμια, θα βρει μπροστά της νέα εμπόδια στην εισαγωγή, όπως το εθνικό απολυτήριο, αλλά και την υποβάθμιση σπουδών και πτυχίων.
Αν πράγματι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τις ευκαιρίες των νέων παιδιών στην πανεπιστημιακή μόρφωση, γιατί δεν καταργεί τους άδικους κόφτες προς τη Δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση; Γιατί δεν καταργεί την ΕΒΕ που ψήφισε; Γιατί δεν υιοθετεί την πρόταση του ΚΚΕ να κρατούν βαθμολογία σε όσα μαθήματα επιλέγουν τα παιδιά που ξαναδίνουν Πανελλήνιες; Πολύ περισσότερο, γιατί δεν παίρνει μέτρα προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης του δημόσιου σχολείου;
Τελικά, η πραγματική ελευθερία για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, το να σπουδάσουν δωρεάν και ολοκληρωμένα, δεν υπάρχει ανάμεσα στις «επιλογές» που δίνει η κυβέρνηση…
Γι’ αυτό, το βροντερό «όχι» στο νομοσχέδιο ενσωματώνει και τη διεκδίκηση αυτού που είναι πραγματικά δίκαιο και σύγχρονο. Τη διεκδίκηση ενός αναβαθμισμένου και πραγματικά δωρεάν, αποκλειστικά δημόσιου πανεπιστημίου, με εξασφάλιση δωρεάν σίτισης, στέγασης, συγγραμμάτων, αναλώσιμων και μεταφορών, ώστε οι φοιτητές να μπορούν να αφοσιώνονται χωρίς εμπόδια στις σπουδές τους. Και με ένα πτυχίο που θα τους εξασφαλίζει αύριο δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενο που σπούδασαν. Με ευθύνη της Πολιτείας, πρέπει να παρθούν μέτρα προς την κατεύθυνση της εξάλειψης της άνισης αφετηρίας από την οποία ξεκινούν οι νέοι τη ζωή τους, ώστε να εξασφαλίζεται η ισότιμη πρόσβαση στα πανεπιστήμια.
