Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Γεώργιος είναι Ιεράρχης που τιμά το ράσο του και τον εθνικό ρόλο του. Στην εγκύκλιό του για τις εορτές, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου προειδοποίησε ότι η επιδίωξη έναρξης συνομιλιών με τους όρους του κατακτητή είναι άκρως επικίνδυνη και «θα μας αφήσει εκτεθειμένους στη διεθνή κοινότητα όταν ο κατακτητής θα υπαναχωρήσει και πάλι, προβάλλοντας νέες αξιώσεις».
Ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος καλεί σε σχεδιασμό νέας πορείας, που θα επανατοποθετεί το Κυπριακό στις σωστές του διαστάσεις, ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, και σε επανακαθορισμό στόχων και επιδιώξεων.
Κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, καλεί σε αφύπνιση από τον εθνικό λήθαργο στον οποίο περιπέσαμε, αναφέροντας ότι δεν πρέπει να αυταπατόμαστε και ξεγελιόμαστε από ψευδείς εξαγγελίες καλής γειτονίας εκ μέρους της Τουρκίας. Και επισημαίνει ότι ο τελικός και αμετάθετος στόχος της Τουρκίας παραμένει η κατάληψη και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από την όλη στάση της, μέσα από τις προβαλλόμενες συνεχώς νέες αξιώσεις, τον συνεχιζόμενο εποικισμό, τη διοχέτευση καθημερινά στις ελεύθερες περιοχές εκατοντάδων λαθρομεταναστών, τις προκλήσεις στη νεκρή ζώνη και άλλα πολλά.
«Οι συνεχείς υποχωρήσεις δεν εξευμενίζουν τον κατακτητή, ούτε και οδηγούν σε λύση, αλλά οδηγούν σε τουρκοποίηση του τόπου και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Πατρίδα βρίσκεται σε κίνδυνο…», επισημαίνει ο Αρχιεπίσκοπος, τονίζοντας ότι οι κοινές προσπάθειες Κύπρου και Ελλάδας, καθώς και των απανταχού της Γης Ελλήνων, πρέπει να έχουν στόχο τη διεκδίκηση και για τον κυπριακό λαό των όσων απολαμβάνουν οι άλλοι Ευρωπαίοι και όλος ο ελεύθερος κόσμος. Ας ελπίσουμε ότι τα λόγια του κύπριου ιεράρχη δεν θα βρουν κλειστά αυτιά σε Αθήνα και Λευκωσία.
Η σύγκριση του κύπριου ιεράρχη με την εκκλησιαστική ηγεσία στην Ελλάδα, στο Φανάρι, αλλά κυρίως στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής είναι δραματική, όταν βλέπεις ότι είναι αποστεωμένες από πατριωτικά συναισθήματα και δεν αντιλαμβάνονται ότι το στήριγμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι ο Ελληνισμός και ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν ήταν ένας ουδέτερος οργανισμός, αλλά βρέθηκε πάντοτε στις πρώτες γραμμές του αγώνα του Ελληνισμού για τα δίκαιά του και την επιβίωσή του.
Διαβάστε τα άρθρα της στήλης “ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εξωφρενικών” ΕΔΩ