Θέλουν να κουκουλωθεί η υπόθεση Μπελέρη…

…και να περιοριστούν σε διμερές επίπεδο οι αντιδράσεις της Ελλάδας

Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ

Με τον εκλεγμένο δήμαρχο της Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη να συμπληρώνει ήδη επτά μήνες στις αλβανικές φυλακές, η κυβέρνηση, αντί να κλιμακώσει τις αντιδράσεις της, δείχνει έτοιμη να υποχωρήσει, υποκύπτοντας στις πιέσεις του Βερολίνου και «καταπίνοντας» τους ελιγμούς του Έντι Ράμα.

Ο αλβανός πρωθυπουργός φαίνεται να αντιλήφθηκε ότι η χώρα του, παρά τη στήριξη ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών, θα αντιμετώπιζε το ελληνικό βέτο στην ευρωπαϊκή πορεία της, κάτι που θα είχε οικονομικές συνέπειες για την Αλβανία και πολιτικές συνέπειες για τον ίδιο. Ο Ράμα όμως, έχοντας διαβάσει καλά την Α­θήνα, έκανε έναν ελιγμό με σκοπό και μόνο να διευκολύνει εκείνους –στην Αθήνα– που θέλουν να κουκουλωθεί η υπόθεση Μπελέρη και πάντως να μην αποτελεί θέμα στις ελληνοαλβανικές σχέσεις.

Από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το θέμα με τη σύλληψη Μπελέρη, λίγο πριν από τις δημοτικές εκλογές του Μαΐου, στην κυβέρνηση και στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ υπήρχαν διαφορετικές εκτιμήσεις και α­ξιολογήσεις.

Η μια άποψη, η οποία υποστηρίχθηκε τόσο από μέρος της ηγεσίας του ΥΠΕΞ αλλά και από ορισμένα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου, ήταν ότι δεν θα πρέπει η υπόθεση Μπελέρη να δηλητηριάσει τις ελληνοαλβανικές σχέσεις και θα έπρεπε να βρεθεί κάτω από το τραπέζι ένας τρόπος συνεννόησης με τον Έντι Ράμα και οι αντιδράσεις της Ελλάδας θα πρέπει να περιορισθούν σε διμερές επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο ότι τις πρώτες ημέρες μετά τη σύλληψη του εκλεγμένου δημάρχου υπήρχαν και στην Αθήνα διαρροές που αμφισβητούσαν την εντιμότητα και τον πατριωτισμό ακόμη του Φρέντι Μπελέρη, υπονοώντας, λίγο – πολύ, ότι πιθανόν και η αλβανική πλευρά να έχει «τα δίκια» της…

Αυτές οι διαρροές γίνονταν ακριβώς για να υπονομευθεί κάθε επιλογή κλιμάκωσης των αντιδράσεων εκ μέρους της Αθήνας. Καθώς όμως είχαμε μπει ήδη σε προεκλογική περίοδο στην Ελλάδα, το να εμφανισθεί η κυβέρνηση ότι εγκαταλείπει τον εκπρόσωπο της μειονότητας που έχει κερδίσει τις εκλογές θα είχε σοβαρό πολιτικό κόστος, και μάλιστα όχι μόνο στο δεξιό ακροατήριο. Πολύ περισσότερο όταν το προηγούμενο διάστημα είχε δείξει η κυβέρνηση μια πραγματικά παράξενη «αδυναμία» στον Έντι Ράμα, τόσο με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Βόρειο Ήπειρο, τον οποίο έσπευσε να υποδεχθεί ο αλβανός ομόλογός του, όσο και με την πρόσκληση Ράμα στην Αθήνα, για να εγκαινιάσει την έκθεση με τις συλλογές των πινάκων και των καλλιτεχνημάτων του…

Έτσι, ο Κυρ. Μητσοτάκης πείσθηκε ότι πρέπει να κρατήσει σκληρή στάση στο θέμα Μπελέρη, καθώς ήταν και θέμα αξιοπιστίας της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τη βαλκανική πολιτική της, και να καταδείξει ότι έχει ακόμη λόγο στα Βαλκάνια, σε ό,τι αφορά, μάλιστα, όχι γενικώς τον σεβασμό του κράτους δικαίου αλλά και στην πράξη, όπως αυτό εκφράζεται με τον σεβασμό των μειονοτικών δικαιωμάτων και το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη.

Ο Έντι Ράμα, γνωρίζοντας ότι όσες φορές, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Αθήνα επιχείρησε να κο­ντραριστεί με την Αλβανία στο τέλος, είτε για λόγους εσωτερικούς είτε λόγω εξωτερικών πιέσεων, υποχώρησε, ξεκίνησε τις μεθοδεύσεις προκειμένου να εξουδετερώσει την ελληνική πίεση.

Πριν από λίγες εβδομάδες, μάλιστα, η Αθήνα επέμενε ότι θα μπλοκάρει την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, ωστόσο, λίγες ημέρες μετά, ως κίνηση καλής θέλησης, συναίνεσε για την αποστολή επιστολής προς την Αλβανία από την ΕΕ που απαιτούσε ομοφωνία. Φυσικά, ο Έντι Ράμα εξέλαβε αυτήν την κίνηση ως μια πρώτη υποχώρηση της Αθήνας, ενώ όταν αργότερα έγινε γνωστό ότι το Βερολίνο αλλά και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες πιέζουν την Αθήνα να «μη δημιουργεί νέα προβλήματα με τα Δυτικά Βαλκάνια» θεώρησε ότι είναι θέμα εβδομάδων ώστε η Αθήνα να βάλει στο ράφι την υπόθεση Μπελέρη.

Η κυβέρνηση, ενώ δημοσίως επιμένει στη σκληρή στάση, προειδοποιώντας ότι δεν θα άρει το βέτο πριν εξασφαλισθεί η ορκωμοσία Μπελέρη, έστω και κατά τη διάρκεια της προφυλάκισής του, και διασφαλισθεί ότι θα έχει δίκαιη δίκη, φαίνεται ότι κατόπιν πιέσεων των Γερμανών επιχείρησε να έρθει σε συνεννόηση με τον γνωστό για την αναξιοπιστία του αλβανό πρωθυπουργό.

Λίγο πριν από τα Χριστούγεν­να, βέβαια, ο Έντι Ράμα εμφανίστηκε να αναγνωρίζει εμμέσως το αποτέλεσμα των εκλογών στη Χειμάρρα, αναφέροντας τον Μπελέρη ως «εκλεγμένο δήμαρχο», επιμένοντας όμως ότι, βάσει των αποφάσεων της δικαιοσύνης, δεν μπορεί να αναλάβει καθήκοντα πριν τελεσιδικήσει η κυρία ποινική υπόθεση, η οποία πάει από αναβολή σε αναβολή μετά την κατάρρευση του κατηγορητηρίου και την απουσία μαρτύρων από τη δίκη. Ο Έντι Ράμα, μάλιστα, κατόπιν συνεννοήσεων προφανώς, είπε ότι ο πρώην δήμαρχος Γιώργος Γκόρος, που ηττήθηκε στις εκλογές, δεν μπορεί να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του.

Η Αθήνα στηρίχθηκε σε αυτό το σκέλος των δηλώσεων και έσπευσε να χαρακτηρίσει ως θετικό βήμα τις δηλώσεις Ράμα, χωρίς να έχει διαβάσει προφανώς το επόμενο σκέλος, το οποίο προανήγγειλε τον διορισμό προσωρινού δημάρχου από την αλβανική κυβέρνηση.

Έτσι, ο Έντι Ράμα πέτυχε, ανέξοδα, να δείξει και προς τους Ευρωπαίους ότι αυτός κάνει κινήσεις, τις οποίες μάλιστα χαιρετίζει και η Αθήνα, και επομένως είναι η σειρά της Ελλάδας να κάνει κάποιες υποχωρήσεις.

Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι «πούλησε» στην ελληνική κυβέρνηση το ότι θα αναζητήσει να διορίσει προσωρινό δήμαρχο έ­να μέλος της μειονότητας, το οποίο προφανώς θα είναι υπό τον απόλυτο έλεγχό του. Όταν, όμως, καταδικασθεί (όπως έχει προαναγγείλει ο Έντι Ράμα) ο Φρέντι Μπελέρης, και συνεπώς εκπέσει από το αξίωμά του, η λύση θα είναι να προκηρύξει και πάλι εκλογές για τη Χειμάρρα, όπου υποψήφιος θα είναι και πάλι είτε ο Γιώργος Γκόρος είτε ο προσωρινός δήμαρχος που θα έχει διορίσει, και έτσι θα εξουδετερωθεί οριστικά ο Φρέντι Μπελέρης. Και η Ελλάδα θα έχει χάσει πια κάθε επιχείρημα και θα μείνει εκτεθειμένη και απέναντι στη μειονότητα αλλά και έναντι των Ευρωπαίων.

Η παρέμβαση, όμως, του Φρέντι Μπελέρη από τις φυλακές ασφαλείας, στις οποίες έχει μεταφερθεί εδώ και δέκα ημέρες, έβαλε φραγμό στις μεθοδεύσεις του Έντι Ράμα. Ο Φρέντι Μπελέρης ζητά να τοποθετηθεί προσωρινός δήμαρχος κάποιος από τους εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους του συνδυασμού του, που ήταν και ο νικητής των εκλογών, και όχι οποιοσδήποτε επιλέξει ο αλβανός πρωθυπουργός.

Με τα σημερινά δεδομένα, η Αθήνα οφείλει να διατηρήσει την πίεση προς τον Έντι Ράμα και να ενημερώσει και τον ίδιο αλλά και την ΕΕ για τις εξελίξεις και να δηλώσει κατηγορηματικά ότι η ελληνική στάση δεν θα αλλάξει εάν ο Φρέντι Μπελέρης δεν έχει δίκαιη δίκη, εάν δεν του δοθεί άδεια να ορκισθεί, ως επίσημη αναγνώριση του αποτελέσματος των εκλογών, και εάν δεν διορισθεί προσωρινός δήμαρχος κάποιος από τον συνδυασμό που κέρδισε τις εκλογές.

Σε διαφορετική περίπτωση, το κύρος και η αξιοπιστία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής θα έχουν και πάλι θυσιαστεί στα πόδια του Έντι Ράμα.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Φωτό: himara.gr