Είναι γνωστές οι θέσεις και οι προθέσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ…
Για τις θέσεις και τις προθέσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά, ούτε χρειάζονται συστάσεις, καθώς διαχρονικά εξέφραζε την πιο υποχωρητική στάση απέναντι στην Τουρκία.
Γι’ αυτούς θεωρείται εθνικισμός και μαξιμαλισμός η υποστήριξη των δικαιωμάτων της χώρας και εγκρίνεται ως βασική προϋπόθεση για την ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων η αναστολή και ουσιαστικά παραίτηση από την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων που δίνει το διεθνές δίκαιο στη χώρα μας.
Προκάλεσε εντύπωση το γεγονός ότι το ΕΛΙΑΜΕΠ και οι συνεργαζόμενοι με αυτό διεθνολόγοι θεωρήσαν σκόπιμο τρεις ημέρες μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα να κάνουν το τραπέζι για ανταλλαγή… απόψεων με τον τούρκο πρέσβη Τσαγατάι Ερτσιγιές, ο οποίος είναι ο διπλωμάτης που χειρίστηκε την υπόθεση της «Γαλάζιας Πατρίδας» στο τουρκικό ΥΠΕΞ και συνέθεσε τους γνωστούς χάρτες τους οποίους κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ, προβάλλοντας ως τουρκική την υφαλοκρηπίδα μέχρι την Κρήτη και στα 6 ν.μ. από το Καστελλόριζο…
Αν κρίνουμε μάλιστα από όσους συμμετείχαν στη συνάντηση (Χρήστος Ροζάκης, Παντελής Ιωακειμίδης, Δημήτρης Κούρκουλας, Πέτρος Λιάκουρας, οι πρέσβεις ε.τ. Παύλος Αποστολίδης και Δημήτρης Παρασκευόπουλος, οι Λουκάς Τσούκαλης, Παναγιώτης Τσάκωνας, ο ναύαρχος ε.α. Αλέξανδρος Διακόπουλος, η πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, καθηγήτρια Μαρία Γαβουνέλη), που αποτελούν τη δεξαμενή από την οποία συνήθως επιλέγονταν οι συμμετέχοντες στις διερευνητικές επαφές, ίσως έτσι εξηγείται γιατί το ΥΠΕΞ έχει επιλέξει να κρατήσει μακριά από τη διαδικασία του πολιτικού διαλόγου το ΕΛΙΑΜΕΠ και τους… καθηγητές.
Διαβάστε τα άρθρα της στήλης “ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εξωφρενικών” ΕΔΩ