Συγχωροχάρτι στην Τουρκία
ΣΥΜΦΩΝΙΑ-ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ»
–Με αντάλλαγμα την πρόσκαιρη ηρεμία στο Αιγαίο
Του
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
Σε νέα «Μαδρίτη» οδηγεί τη χώρα η κυβέρνηση, σε μια κίνηση πρωτοφανούς κατευνασμού. Με τον κ. Ερντογάν να δηλώνει ότι θέλει να μπουν στο τραπέζι του διαλόγου όλες οι διεκδικήσεις της Τουρκίας και να… πουλάει τρέλα, λέγοντας ότι η Τουρκία ποτέ δεν απείλησε την Ελλάδα, η κυβέρνηση υπέγραψε με τον τούρκο Πρόεδρο Διακήρυξη Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας.
Ένα κείμενο που κλείνει τα μάτια στην τουρκική επιθετικότητα και υπογράφεται ενώ είναι στο τραπέζι το casus belli, οι «γκρίζες ζώνες», το τουρκολιβυκό μνημόνιο και η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά του Αιγαίου, με πρόσχημα την υποτιθέμενη υποχρέωση αποστρατιωτικοποίησής τους.
Η επίσκεψη του τούρκου Προέδρου στην Αθήνα πράγματι έδωσε μια διαφορετική εικόνα από αυτή που έχουμε συνηθίσει. Ο Ταγίπ Ερντογάν έθεσε τα ζητήματα που ήθελε, τόσο στις κοινές δηλώσεις με τον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και στη συνέντευξή του, μία ημέρα νωρίτερα, στην «Καθημερινή», δείχνοντας ήπιος, άτονος και προφανώς με διάθεση να κάνει την αγγαρεία και να επιστρέψει στη χώρα του.
Για την Αθήνα το όφελος θα είναι να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο και να παρατείνει αυτήν την περίοδο «ήρεμων νερών» στο Αιγαίο, που αυτήν την περίοδο βολεύει και τις δύο χώρες. Όμως αυτό δεν θα πρέπει να γίνει με κόστος την υποχώρηση από πάγιες θέσεις αλλά και την υπαναχώρηση από πλεονεκτήματα που προσφέρουν στη χώρα οι σχέσεις της με την ΕΕ και τις ΗΠΑ.
Στις δηλώσεις του ο κ. Ερντογάν αναφέρθηκε σε «τουρκική μειονότητα» της οποίας τα δικαιώματα παραβιάζονται, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να υποχρεώνεται να λάβει τον λόγο στο τέλος και να διορθώνει λέγοντας ότι η μειονότητα, βάσει της Συνθήκης της Λωζάννης είναι μουσουλμανική και απολαμβάνει όλα τα δικαιώματά της.
Ο Ερντογάν δεν ανταπάντησε, αλλά φρόντισε να στείλει το μήνυμά του λίγο πριν αναχωρήσει από την Αθήνα, καθώς στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα συναντήθηκε με μέλη της αποκαλούμενης Συμβουλευτικής Επιτροπής «Τούρκων Δυτικής Θράκης», με επικεφαλής τον ψευδομουφτή Ιμπραήμ Σερίφ, μέλη της οικογένειας Σαδίκ και τους δύο μουσουλμάνους βουλευτές (πρώην ΣΥΡΙΖΑ και νυν Νέα Αριστερά) Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και Οζγκιούρ Φερχάτ…
Ο κ. Ερντογάν, όμως, είχε δώσει το δείγμα γραφής με τη συνέντευξή του την παραμονή της επίσκεψης, όπου εξήγησε αναλυτικά πώς βλέπει να εκτυλίσσονται τα ελληνοτουρκικά από δω και πέρα.
Ο τούρκος ηγέτης ζητά από την Ελλάδα εφ’ όλης της ύλης διάλογο για «όλα τα αλληλένδετα προβλήματα και όχι μόνο για την υφαλοκρηπίδα» –ως γνωστόν η Τουρκία στη λίστα αυτή περιλαμβάνει όλο το πακέτο των διεκδικήσεών της και των αμφισβητήσεων εναντίον της Ελλάδας– και να μείνει η διαδικασία προσέγγισης μακριά από έξωθεν παρεμβάσεις.
Ο κ. Ερντογάν πούλησε τρέλα, λέγοντας ότι οι απειλές που ακούγαμε να εκστομίζει καθημερινά εναντίον της Ελλάδας αφορούσαν τους… τρομοκράτες που επιβουλεύονται την ασφάλεια της χώρας του και ότι μόνο όποιος απειλεί την Τουρκία θα πρέπει να… φοβάται. Όσο για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, ο κ. Ερντογάν έκλεισε και πάλι τις πόρτες για την ικανοποίηση αυτού του αιτήματος, που υπάρχει εδώ και πέντε δεκαετίες, παρά τις υποσχέσεις που ο ίδιος έχει δώσει.
Η κυβέρνηση δείχνει φοβισμένη απέναντι στον Ερντογάν και, θέλοντας να «αγοράσει» ηρεμία στο Αιγαίο, κάνει το λάθος και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Η Διακήρυξη Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας, πέραν του ότι είναι απλώς ένα ευχολόγιο για τη βελτίωση των σχέσεων, περιλαμβάνει δύο μη δεσμευτικές… δεσμεύσεις: Την αποφυγή ενεργειών, δηλώσεων και πρωτοβουλιών που είναι εκτός του πνεύματος συνεργασίας και δημιουργούν απειλή για την ασφάλεια και την επίλυση των διαφορών «με φιλικό τρόπο, μέσω απευθείας διαβουλεύσεων μεταξύ τους ή με άλλα μέσα αμοιβαίας επιλογής, όπως προβλέπεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών».
Πέραν του γεγονότος ότι η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα έδωσε μια μοναδική ευκαιρία ξεπλύματος της εικόνας της Τουρκίας στη Δύση, η Αθήνα έδειξε έτοιμη να παραδώσει τα ισχυρά όπλα που είχε στα χέρια της.
Με βάση τη δέσμευση που έχει αναλάβει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κάθε αναφορά σε απειλή που υπάρχει εξ ανατολών, για τη ζωτική απειλή που συνιστούν το casus belli, οι «γκρίζες ζώνες», το τουρκολιβυκό μνημόνιο, η αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά με την απαίτηση της δήθεν αποστρατιωτικοποίησης, θα θεωρείται πλέον… παραβίαση της Διακήρυξης. Ασκήσεις των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα νησιά του Αιγαίου θα θεωρούνται επίσης παραβίαση της Διακήρυξης και… απειλή για την ασφάλεια. Όπως φυσικά και κάθε προσπάθεια για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέριξ της Κρήτης ή ανατολικά των Κυθήρων ή ακόμη και στις ηπειρωτικές ακτές της χώρας.
Ακόμη και οι προσδοκίες για μια συμφωνία στο Μεταναστευτικό, που η ίδια η κυβέρνηση είχε δημιουργήσει, διαψεύστηκαν, καθώς απλά συμφωνήθηκε σε ρητορικό επίπεδο η συνεργασία των Λιμενικών των δύο χωρών.
Όσο για τη διευκόλυνση της χορήγησης βίζας σε Τούρκους για τα δέκα ελληνικά νησιά, αυτή θα δημιουργήσει σοβαρές προκλήσεις, καθώς θα πρέπει σε αυτά τα νησιά να λειτουργούν πλήρως εξοπλισμένοι σταθμοί ελέγχου εισόδου και εξόδου καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, με κίνδυνο βεβαίως κάποιοι από αυτούς που παίρνουν τη βίζα των επτά ημερών, να καταλήγουν στην Αθήνα και από εκεί να αναζητούν δρόμο προς την Ευρώπη.
Θα δούμε λοιπόν αν –και πότε– από δω και στο εξής η Ελλάδα και ο πρωθυπουργός της χώρας θα μιλήσουν σε ξένες κυβερνήσεις και σε διεθνή φόρουμ για τον τουρκικό αναθεωρητισμό, για τις επίσημες απειλές εναντίον της εδαφικής κυριαρχίας της χώρας μας ή θα μετατραπούν σε πλασιέ τού «καλού και ήπιου», «φίλου Ταγίπ»…
