Σε τροχιά κατάρρευσης το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά
–Πνίγεται στις παρατυπίες, στις μεθοδεύσεις και στις ίντριγκες
Ένα φαινόμενο, ένα ενδεχόμενο σκάνδαλο ή ένα… δράμα που θα απασχολήσει τους… ιστορικούς του μέλλοντος, γιατί είναι από αυτά που ξεφεύγουν από την ανθρώπινη φαντασία, βρίσκεται εν εξελίξει στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Πειραιά, γεγονός που προκαλεί ανησυχία και προβληματισμό στους χιλιάδες βιοτέχνες της τεράστιας γεωγραφικά περιοχής που καλύπτει.
Όπως έχουμε γράψει εδώ και αρκετό καιρό, και μάλιστα επαναλαμβανόμενα, ο πρόεδρος Γιώργος Παπαμανώλης – Ντόζας, εξαιτίας λανθασμένων ή παράτυπων επιλογών του, έχει χάσει τον έλεγχο και προσπαθεί να διοικήσει με νύχια και δόντια αλλά και να διατηρηθεί στη θέση του, δεδομένου ότι εδώ και έξι μήνες έχει κατατεθεί πρόταση μομφής εναντίον του, η οποία ακόμα δεν έχει έρθει προς συζήτηση.
Εδώ ακριβώς είναι το πρώτο από τα φαινόμενα που αναφέρουμε στην αρχή. Ενώ κατατέθηκε πρόταση μομφής, αντί να συζητηθεί αυτή, που νομικά και χρονικά προηγείται, ο πρόεδρος έφερε για συζήτηση την πρόταση αποπομπής από τη Διοικητική Επιτροπή, που είναι το κυρίαρχο όργανο του Επιμελητηρίου, των μελών που την κατέθεσαν. Φυσικά, η πρότασή του καταψηφίστηκε, αλλά αυτό είναι ένα δείγμα της νοοτροπίας και των πρακτικών που χρησιμοποιεί για να παραμείνει στη θέση του. Και φυσικά η πρόταση μομφής αιωρείται.
Εδώ βέβαια τίθεται το ερώτημα: Υπάρχει, σύμφωνα με τον νόμο, χρονικό όριο, μέσα στο οποίο πρέπει να συζητείται μια τόσο σοβαρή πρόταση; Πριν οποιαδήποτε άλλη απόφαση, το ΔΣ δεν θα πρέπει να αποφασίσει πρώτα αν θέλει να παραμείνει ο συγκεκριμένος πρόεδρος, αφού υπάρχει μομφή εναντίον του; Σαφώς και υπάρχει νόμος, σαφώς και υπάρχει ανάγκη να συζητηθεί πρώτα η πρόταση μομφής. Όμως στο ΒΕΠ φαίνεται ότι ισχύουν άλλα…
Στην προκειμένη περίπτωση ο πρόεδρος βάσισε το κατηγορητήριο κατά των μελών των οποίων πρότεινε τη διαγραφή στο γεγονός ότι δεν είχαν προσέλθει σε έξι συνεχόμενες συνεδριάσεις, ενώ στα πρακτικά που είχε καταθέσει η υπηρεσία μέσω του διευθυντή φαίνεται ότι στις τέσσερις συνεδριάσεις ήταν παρόντες. Αυτό πώς λέγεται; Λάθος, απόπειρα εξαπάτησης, ανοησία; Διαλέγετε και παίρνετε…
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ο πρόεδρος ανέφερε πάμπολλες φορές ότι δεν έγιναν οι συνεδριάσεις διότι τα τρία μέλη δεν συμμετείχαν. Και ενώ το υποστήριζε σθεναρά και είχε πείσει το κοινό, ο γενικός γραμματέας αποκάλυψε ότι όχι μόνο υπήρχαν πρακτικά και συμμετείχαν κανονικά, αλλά τους έβαλε και τα ηχητικά ντοκουμέντα στο μικρόφωνο για να ακουστούν δυνατά στο ΔΣ, αποδεικνύοντας ότι όντως πήραν μέρος στις συνεδριάσεις. Μετά επικράτησε πανδαιμόνιο, με τον πρόεδρο να μην μπορεί να δικαιολογηθεί και να κατηγορεί τον γενικό γραμματέα για παράνομη ηχογράφηση. Και τότε ήρθε η αποκάλυψη που τους άφησε όλους ξερούς, αφού τα επίσημα ηχητικά όντως είχαν αποσταλεί στον γενικό γραμματέα από την υπηρεσία του επιμελητηρίου με email. Πολλά ερωτηματικά γεννιούνται για τον περίεργο ρόλο του προέδρου στο Επιμελητήριο και της υπηρεσίας που… «δεν θυμόταν», καταγράφονται μεθοδεύσεις που παραπέμπουν σε άλλες εποχές και είναι εντελώς έξω από τον επιμελητηριακό θεσμό.
Πάμε τώρα παρακάτω. Η Διοικητική Επιτροπή έχει επτά μέλη. Τα τέσσερα είχαν υπογράψει την πρόταση μομφής, οπότε είναι εναντίον των επιλογών του προέδρου, ο οποίος φυσικά δεν μπορεί να διοικήσει. Ένα μέλος παραιτήθηκε, όπως έχουμε ήδη γράψει, και στο Διοικητικό Συμβούλιο έφεραν υποψηφίους και οι δύο πλευρές.
Εξελέγη ο προωθούμενος, όπως λέγεται, του προέδρου, που όμως έχει νομικό κώλυμα, δεδομένου ότι έχει συγγενική σχέση με άλλο μέλος, κάτι που απαγορεύεται από τον νόμο. Φυσικά, η άλλη πλευρά έκανε τις απαραίτητες ενέργειες για να γίνει έκπτωση και να πάρει τη θέση ο πρώτος επιλαχών. Ερώτηση. Γιατί ενώ γνώριζαν το κώλυμα το αποσιωπούσανε; Ποιος ο ρόλος της β’ αντιπροέδρου, που έκρυβε τα γεγονότα; Ποιες οι σκοπιμότητες; Τι είδους;
Και η ζωή συνεχίζεται στο ΒΕΠ, οι νόμοι προσπερνιούνται, οι διαμάχες οξύνονται και η ατμόσφαιρα μυρίζει… μπαρούτι.
Αυτά τα βλέπουν οι βιοτέχνες και αναρωτιούνται: Με εμάς, με τις έγνοιες μας, με τα προβλήματά μας, με τις αγωνίες μας, ποιος ασχολείται; Όταν ο πρόεδρος αναλώνεται σε έναν αγώνα να διατηρήσει το πόστο του, οι βιοτέχνες τι μπορεί να περιμένουν; Ίσως φαίνεται φιλολογικό το ερώτημα. Για εκείνους όμως που ζουν όλη αυτήν την κατάσταση στο πετσί τους δεν είναι. Να είστε σίγουροι…
