Ο καταστροφικός πόλεμος Ισραήλ – Παλαιστινίων, που συνεχίζεται, εκθέτει και τις δύο πλευρές
–Η διεθνής κοινότητα ανίκανη να παρέμβει
Του
ΧΡΗΣΤΟΥ Θ. ΜΠΟΤΖΙΟΥ
Πρέσβη ε.τ.
Oι δυσοίωνες προβλέψεις μας για μη τερματισμό του καταστροφικού πολέμου στη Μέση Ανατολή μεταξύ Ισραήλ και των Παλαιστινίων της Χαμάς επαληθεύονται. Μετά τη σύντομη εκεχειρία για ανταλλαγή των ομήρων από τον άμαχο πληθυσμό του Ισραήλ με κρατούμενους Παλαιστινίους στις ισραηλινές φυλακές ακολούθησαν βομβαρδισμοί και επέλαση των στρατιωτικών δυνάμεων του Ισραήλ στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, που επεκτείνονται προς τις κεντρικές και νότιες περιοχές.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου όπως και άλλοι υψηλοί αξιωματούχοι ήταν σαφείς. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν θα σταματήσουν αν δεν έχει έχουν εξαρθρωθεί πλήρως οι δυνάμεις της τρομοκρατικής Χαμάς.
Σε σχετικό προηγούμενο άρθρο μας είχαμε διερωτηθεί αν ο κ. Νετανιάχου γνωρίζει τον μύθο της Λερναίας Ύδρας, που στη θέση της μίας κεφαλής που απέκοπτε ο μυθικός Ηρακλής αυτόματα ξεφύτρωναν άλλες δύο. Αν μεταφέραμε τον αρχαιοελληνικό αυτόν μύθο στα γεγονότα που διαδραματίζονται στη Μέση Ανατολή, και πλέον συγκεκριμένα στη Λωρίδα της Γάζας, θα καταλήγαμε στην εκτίμηση ότι και αν ακόμα εξουδετερωθεί πλήρως η Χαμάς, στη θέση της θα ξεφυτρώσουν άλλες δύο ή και περισσότερες οργανώσεις. Γιατί το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η Χαμάς και οι τρομοκρατικές ενέργειές της, αλλά η εκκρεμότητα επίλυσης του Μεσανατολικού στο πνεύμα των σχετικών αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών και άλλων διεθνών κειμένων. Τουτέστιν, τη δημιουργία δύο χωριστών και ανεξάρτητων κρατών. Και το μεν κράτος του Ισραήλ συστήθηκε ήδη από το 1948, όχι όμως και το Παλαιστινιακό, που σήμερα εκφράζεται σε ατελή μορφή από την Παλαιστινιακή Αρχή, που εδρεύει στην πόλη της Ραμάλα στη Δυτική Όχθη.
Οι λόγοι της μη εισέτι σύστασης επισήμου παλαιστινιακού κράτους είναι γνωστοί. Οφείλονται, κυρίως, στις αδυναμίες αλληλοαναγνώρισης, με συγκεκριμένα σύνορα και εδαφική έκταση. Ο αραβοϊσλαμικός κόσμος –με λίγες εξαιρέσεις– φάνηκε απρόθυμος, και από την πρώτη στιγμή, να αποδεχθεί τη σύσταση και ύπαρξη κράτους του Ισραήλ, αλλά τα πράγματα οξύνθηκαν περαιτέρω με την κατάληψη από πλευράς του Ισραήλ εδαφών –που εξακολουθεί να κατέχει– που διεκδικούνται από τους Παλαιστινίους. Μεγάλο, επίσης, εμπόδιο η διαφαινόμενη άρνηση της πλειοψηφίας των Ισραηλινών να αποδεχθούν τη θέση των Παλαιστινίων να καταστεί η Ανατολική Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα του παλαιστινιακού κράτους.
Οι εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις και επιδιώξεις κάθε πλευράς εμποδίζουν ή και καθιστούν αδύνατη, μέχρι στιγμής, την εύρεση λύσεων με αμοιβαίες παραχωρήσεις ή να αποδεχθούν ουσιαστικές μεσολαβητικές παρεμβάσεις διεθνών οργανισμών και από τρίτες χώρες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες και αντιλήψεις και status πραγμάτων, επίλυση του Παλαιστινιακού δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Το Ισραήλ εμφανίζεται και είναι συγκριτικά μια ισχυρή χώρα της περιοχής, με άρτιο αμυντικό σύστημα και πλέον σύγχρονο πολεμικό υλικό. Το στοιχείο υπεροχής έναντι των Παλαιστινίων της Χαμάς καταφάνηκε με την ευκολία προώθησης των στρατιωτικών της δυνάμεων στο βόρειο τμήμα της Γάζας και νοτιότερα αλλά και με τις εκκαθαριστικές επεμβάσεις σε περιοχές που ελέγχονταν από τις δυνάμεις της Χαμάς, που σύμφωνα με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Νετανιάχου θα συνεχιστούν μέχρις πλήρους εξαρθρώσεώς της.
Τα διεθνή τηλεοπτικά ειδησεογραφικά Μέσα Ενημέρωσης μεταδίδουν ανελλιπώς εικόνες φρίκης από την επέλαση των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων, τις καταστροφές που τη συνοδεύουν, τη φυγή αμάχων προς τον Νότο ή προς άγνωστες κατευθύνσεις. Οι εικόνες καταστροφής και εκκένωσης ολόκληρων περιοχών και μεταφοράς ασθενών και ηλικιωμένων λειτουργούν αρνητικά και επηρεάζουν τη συμπαράσταση και συμπάθεια που η παγκόσμια κοινότητα έχει επιδείξει και επιδεικνύει προς το ισραηλινό και, ευρύτερα, το απανταχού εβραϊκό στοιχείο, που ιστορικά και διαχρονικά έχει υποστεί απάνθρωπες διώξεις και βασανισμούς.
Η ισραηλινή ηγεσία, πολιτική και μη, πρέπει να αντιληφθεί ότι οι εικόνες που μεταδίδονται από το μέτωπο της Γάζας επηρεάζουν αρνητικά την κοινή γνώμη έναντι του Ισραήλ, προς το οποίο έχει επιδείξει και εκφράσει την πλήρη συμπαράστασή της, με καταδίκη των τρομοκρατικών πράξεων της Χαμάς. Εν ολίγοις, κινδυνεύει να απολέσει το τεκμήριο της αθωότητας έναντι των συνεχών αμφισβητήσεων που δεχόταν και εξακολουθεί να δέχεται για την ύπαρξή του. Όχι τυχαία ή από ιδεολογική ή πολιτική προκατάληψη, ο ισπανός πρωθυπουργός Πέντρο Σάντσεθ παρατηρούσε προ ημερών ότι οι τρομοκρατικές πράξεις της Χαμάς είναι σαφώς καταδικαστέες αλλά και το Ισραήλ οφείλει να σταματήσει τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Γάζα, με τις συνέπειες για τον άμαχο πληθυσμό, τους αδύναμους και ασθενείς πολίτες. Μια σωστή παρατήρηση, με μηνύματα και προς τις δύο πλευρές. Επίσης, δεν είναι τυχαίο που αυξάνονται οι εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις σε πολλές πρωτεύουσες και μεγαλουπόλεις, που ζητούν να σταματήσει ο πόλεμος και καταδικάζονται οι αναγκαστικές μετατοπίσεις και εκτοπίσεις αμάχων Παλαιστινίων.
Κριτική πρέπει να γίνει και όσον αφορά τη στάση των διεθνών οργανισμών, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Παρατηρείται έλλειψη σοβαρών και ουσιαστικών μεσολαβητικών παρεμβάσεων για να σταματήσει ο πόλεμος, να κηρυχθεί κατάπαυση πυρός, να συμφωνηθεί μακροπρόθεσμη εκεχειρία και έναρξη διαπραγματεύσεων για ειρήνευση. Ο ΓΓ του ΟΗΕ έχει τη θεσμική δυνατότητα να φέρει το θέμα προς συζήτηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας (ΣΑ), ενώ είναι δυνατή και η αποστολή διεθνών δυνάμεων προς αποτροπή των πολεμικών συγκρούσεων και διασφάλιση και τήρηση της εκεχειρίας.
Όσο για την ΕΕ, αυτή επιβεβαιώνει τις θεσμικές αδυναμίες της για ουσιαστική πολιτική δράση. Το μόνο που καταγράφεται στην παρούσα περίπτωση είναι η καταδίκη της τρομοκρατικής δράσης της Χαμάς για τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου, η συμπαράσταση και η αλληλεγγύη που επέδειξε και επιδεικνύει προς το Ισραήλ και, τελευταίως, οι εκκλήσεις ορισμένων κρατών-μελών προς το Ισραήλ προκειμένου να σταματήσει τις πολεμικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας, με τις θλιβερές εικόνες για τον άμαχο πληθυσμό, που τις συνοδεύουν.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: amna.gr