Γιατί αυξάνονται τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα στους νέους

Του
ΑΡΗ ΜΕΡΖΟΒΙΤΗ

Αύξηση παρουσιάζουν τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ειδικά στους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες. Σύμφωνα με στοιχεία του Κέ­ντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), παρά τους περιορισμούς που επιβλήθηκαν τα χρόνια της πανδημίας, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ακολουθούν ανοδική πορεία, με τις μισές νέες μολύνσεις να αφορούν άτομα ηλικίας 15 – 24 ετών. Η γονόρροια, η σύφιλη και η συγγενής σύφιλη εκτοξεύτηκαν πάνω από τα προ της πανδημίας επίπεδα. Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της μακροπρόθεσμης τάσης για σταθερή αύξηση των κρουσμάτων.

Οι αιτίες κρύβονται σαφώς στην περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη αλλά και στην απροθυμία για εξέταση, στην έλλειψη ενημέρωσης για ασφαλή και υγιή σεξουαλική ζωή και στην παραπληροφόρηση για το θέμα, αλλά κυρίως στο στίγμα που περιβάλλει τα άτομα με σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Από το σύνολο των ασθενών, οι έφηβοι και τα ΛΟΑΤ+ άτομα το βιώνουν ε­ντονότερα.

«Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως, μπορεί να έχουν σοβαρότατες συνέπειες, όπως υπογονιμότητα, τύφλω­ση, ακόμη και θάνατο, και να αποτελέσουν παράγοντα κινδύνου για την προσβολή από τον ιό HIV που προκαλεί το AIDS. Οι έφηβοι ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου για μόλυνση, ιδίως εκείνοι με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό υ­πόβαθρο, πολλαπλές ή ταυτόχρονες σεξουαλικές σχέσεις, ελλιπείς γνώσεις σχετικά με τα προφυλακτικά και περιστασιακή χρήση τους. Για παράδειγμα, το 2020, μόνο το 51% των σεξουαλικά ενεργών αμερικανών εφήβων χρησιμοποιούσαν προφυλακτικό κατά τη διάρκεια της επαφής», επισημαίνει ο χειρουργός ανδρολόγος – ουρολόγος, δρ Αναστάσιος Λιβάνιος.

Το ήμισυ, δηλαδή, των εφήβων και νεαρών ενηλίκων είναι πιθανό να πάσχουν από ένα από τα πολλά αναγνωρισμένα νοσήματα που μεταδίδονται με το σεξ, όπως από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), που γίνεται αιτία εμφάνισης κονδυλωμάτων, από τον ιό HIV που προκαλεί AIDS, τον HSV, που ευθύνεται για τον έρπη των γεννητικών οργάνων, καθώς επίσης από σύφιλη, βλεννόρροια και χλαμύδια.

Κάποια από αυτά τα νοσήματα δεν δίνουν συμπτώματα και ο μόνος τρόπος να βρεθεί και να θεραπευθεί η λοίμωξη είναι ο προληπτικός έλεγχος. Η μόλυνση από ορισμένα άλλα, ωστόσο, δημιουργεί κλινικές εκδηλώσεις που μπορούν να προειδοποιήσουν τον ασθενή ώστε να προστρέξει στον γιατρό του για βοήθεια.

«Κάθε σεξουαλικώς ενεργό άτομο μπορεί να μολυνθεί από ιό, αλλά οι έφηβοι και νεαροί ενήλικες είναι πιο ευάλωτοι. Γι’ αυτό, γονείς, δάσκαλοι, γιατροί και φορείς θα πρέπει να στραφούν στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση. Μόνο η γνώση μπορεί να οδηγήσει κάποια στιγμή στο μέλλον σε μείωση των περιστατικών. Η πρόληψη και σε αυτήν την περίπτωση σώζει ακόμα και ζωές. Η χρήση προφυλακτικού και η αμοιβαία μονογαμική σεξουαλική σχέση με μη μολυσμένο σύντροφο μειώνουν τις πιθανότητες λοίμωξης. Βέβαια, κανένα μέσο πρόληψης δεν εξασφαλίζει απόλυτη προστασία.

Όμως η εξέλιξη της ιατρικής επιτρέπει ευκολότερο έλεγχο και θεραπεία», καταλήγει ο δρ Αναστάσιος Λιβάνιος.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ