Βασίλης Παπαβασιλείου: Δεν υπάρχει αποστρατεία του ανθρώπου της σκηνής
[Εξομολογήσεις]
– Χρειαζόμαστε περισσότερη αντίσταση στο παρόν
«Δεν υπάρχει αποστρατεία του ανθρώπου της σκηνής και δεν μπορώ να τους καταλάβω ποτέ, μολονότι σέβομαι τους συνταξιούχους τους επαγγέλματος. Θεωρώ ότι εφόσον ευλογηθείς με μια διάρκεια ζωής ή με υγεία, δεν νοείται να συνταξιοδοτείσαι. Επιπλέον, θεωρώ ότι οι ηθοποιοί που φτάνουν σε μια ηλικία είναι περιουσία του έθνους. Τι ήταν ο Μινωτής, ένας καλός ηθοποιός; Όχι, ήταν ένα κομμάτι της ελληνικής περιουσίας. Ο Βεάκης επίσης.
Όλοι είναι νεολαγνικοί, γιατί βοηθούν οι νόμοι της κατανάλωσης και της αναλωσιμότητας των πραγμάτων. Επομένως, είμαστε μέσα σε αυτό, όμως, το θέατρο μπορεί να είναι μια δύναμη αντίστασης που χρειάζεται ο άνθρωπος. Δεν μας χρειάζεται περισσότερη επικοινωνία, μας χρειάζεται περισσότερη αντίσταση στο παρόν.
Όποιος έχει δει τον Κουν σε πρόβα έχει ευεργετηθεί. Ένιωθα τυχερός. Εκεί έζησα οκτώ χρόνια ξέροντας ότι θα γίνω σκηνοθέτης. Φεύγοντας άρχισε η περιπέτεια, αλλάζοντας συχνά επαγγελματικούς τόπους. Έκανα τη ‘‘Σκηνή’’ με τον Λευτέρη Βογιατζή, μόνος μου την ‘‘Εποχή’’, ακολούθησε η περίοδος που διηύθυνα το ΚΘΒΕ, συνεργασίες στις κρατικές σκηνές, τα τελευταία δέκα χρόνια ξανά στο Θέατρο Τέχνης. Έζησα ένα τεράστιο ταξίδι που δεν το χόρτασα».
Υπογραφή: Βασίλης Παπαβασιλείου, Συγγραφέας, Σκηνοθέτης και Ηθοποιός
