Θ. Δρίτσας στο “Π”: Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
–Επικίνδυνη η πολιτική Μητσοτάκη
Του
ΘΟΔΩΡΗ ΔΡΙΤΣΑ
Μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ
Η ολόπλευρη και άνευ όρων στήριξη που προσέφερε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και στον σκληρό πυρήνα του κράτους του Ισραήλ κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο Τελ Αβίβ μεγιστοποιεί ανησυχητικά τους κινδύνους εμπλοκής της χώρας μας σε πολεμοχαρείς, αδιέξοδες περιπέτειες.
Το πρώτο ατόπημα του πρωθυπουργού αφορά τη σχεδιασμένη παράλειψη να επισκεφθεί και τη Ραμάλα και να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Αμπάς. Κάτι που όλα αυτά τα χρόνια είναι «δόγμα» της ελληνικής διπλωματίας και τηρείται από όλες τις κυβερνήσεις. Από κει και μετά… μύρια έπονται.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνάντησή του με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν τόλμησε ούτε να μιλήσει για λύση του Παλαιστινιακού ούτε να ψελλίσει, έστω, κάτι για τις χιλιάδες ανθρώπινες ζωές Παλαιστινίων και Ισραηλινών που ήδη έχουν χαθεί και θα χαθούν, όπως και για την πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα. Από αυτά που είπε –ότι, δηλαδή, κάνει σαφή διάκριση ανάμεσα στη Χαμάς και στον παλαιστινιακό λαό και γι’ αυτό αναγνωρίζει στο κράτος του Ισραήλ το δικαίωμα αυτοάμυνας και επομένως στηρίζει ό,τι προκύπτει από αυτό, αρκεί ό,τι γίνεται και ό,τι γίνει να είναι «χωρίς μεγάλο ανθρωπιστικό κόστος»– μόνο ενδιαφέρον και συμπαράσταση στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό δεν προκύπτει. Ντροπή!
Η στάση του έλληνα πρωθυπουργού είναι για μία ακόμα φορά προκλητική. Απόδειξη, το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ασκεί εξωτερική πολιτική στο όνομα της Ελληνικής Πολιτείας και του ελληνικού λαού, ούτε καν, θα έλεγα, στο όνομα της κυβέρνησής του. Ασκεί για μία ακόμα φορά προσωπική πολιτική, όπως έχει κάνει σε όλα τα ανάλογης κρισιμότητας ζητήματα διεθνών σχέσεων, παραβιάζοντας αρχές και κανόνες της ελληνικής διπλωματίας και των κατακτημένων διακομματικών και υπερκομματικών γραμμών εξωτερικής πολιτικής.
Δεν είναι η δική μου κρίση και το δικό μου σχόλιο που αναδεικνύουν την επικίνδυνη αυθαιρεσία Μητσοτάκη. Την αποδεικνύουν οι πολύ πιο προσεκτικές δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη, οι ανακοινώσεις των κομμάτων, η σαφής στάση της ελληνικής, της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας κοινής γνώμης αλλά και, πολύ χαρακτηριστικά, την αναδεικνύει η πρόσφατη τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Καραμανλή. Εάν, δε, συνυπολογίσουμε τη στάση που κρατά ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες, ο οποίος έκανε λόγο για ξεκάθαρες παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου στη Γάζα, προκαλώντας την οργή του Ισραήλ, καταλαβαίνουμε όλες και όλοι ποια είναι η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Πλήρης υποταγή στον Ατλαντισμό, εγκληματική απόσταση από την κρισιμότητα των στιγμών στη Μέση Ανατολή και, βέβαια, ακόμα πιο εγκληματική απόσταση από τον πολύχρονο και με τεράστιες θυσίες αγώνα του παλαιστινιακού λαού, είτε στη Δυτική Όχθη είτε στη Γάζα είτε παντού σε όλον τον κόσμο, για την ίδρυση επιτέλους ενιαίου και ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, στα σύνορα του 1967 και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, όπως ακριβώς προβλέπουν οι επανειλημμένες αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν εκπροσωπεί αυθεντικά την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό σε αυτές τις εφιαλτικές ώρες όταν αποφασίζει μόνος του να αγνοήσει την, με πολλές ασυνέπειες βέβαια, στέρεη πολιτική διεκδίκηση και του ελληνικού λαού και των κυβερνήσεών του διαχρονικά, για την ειρηνική συνύπαρξη, με διεθνείς εγγυήσεις, δύο κρατών, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, στην περιοχή.
Η πειθήνια εμπλοκή της Ελλάδας σε πολεμοχαρείς σχεδιασμούς, τόσο στην Ουκρανία χθες όσο και στη Μέση Ανατολή σήμερα, γεννά και επαυξάνει τεράστιους κινδύνους για την ειρήνη στην περιοχή. Κινδύνους που αν αφεθούν χωρίς αντιμετώπιση απειλούν άμεσα με ζοφερό μέλλον τη χώρα μας και τον λαό μας.
Κανένας δημοκρατικός πολίτης δεν μπορεί να δώσει δίκαιο στις επιλογές της Χαμάς, που άλλωστε είναι φανερό ότι έχουν έντονο στίγμα γεωστρατηγικών και γεωπολιτικών κινήτρων. Αλλά, βέβαια, κανείς επίσης δεν μπορεί να δώσει δίκαιο στη βαρβαρότητα της πολιτικής του κράτους του Ισραήλ, πολύ περισσότερο εφόσον πρόκειται για κυρίαρχο κράτος, ισότιμο μέλος του ΟΗΕ, που και μόνο γι’ αυτό υποχρεούται να εφαρμόζει τις αποφάσεις του, διαφορετικά εγκληματεί.
Καμία ανοχή στην επικίνδυνη πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη. Καμία ανοχή στα εγκλήματα πολέμου. Καμία ανοχή στη δολοφονία αμάχων σήμερα στη Γάζα, εχθές στη Δυτική Όχθη και στα κατεχόμενα, αύριο όπου επιλέξει ο παρανοϊκός αυταρχισμός και η βαρβαρότητα όσων κυβερνούν το Ισραήλ.
Μόνη λύση και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και σε όλον τον πλανήτη, ένα Παγκόσμιο Κίνημα Ειρήνης και για την Παλαιστίνη και για την Ουκρανία και για τη Μέση Ανατολή και για την Αφρική. Η πορεία προς έναν νέο Παγκόσμιο Πόλεμο έχει ήδη ξεκινήσει. Μόνο η «διπλωματία των πολιτών» και η κοινωνική φιλειρηνική εξέγερση μπορούν να την ανακόψουν. Αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο των πολιτών. Είναι και των κομμάτων και των κυβερνήσεων και των κρατών και των διεθνών οργανισμών. Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
