Δώρα Αναγνωστοπούλου: Το σπίτι είναι καταφύγιο…
[Εξομολογήσεις]
– Μένει πολύς δρόμος ακόμα
«Δεν ξέρω αν είναι σωστή λέξη ο προσανατολισμός ή η προσέγγιση. Είμαστε προσανατολισμένοι σε θέματα και σε ανθρώπινες ιστορίες που απασχολούν και ιντριγκάρουν όλους μας. Αυτό που προσπαθούμε κάθε φορά είναι η προσέγγισή μας να έχει ουσιαστικά και ανθρώπινα κίνητρα.
Να φωτίσουμε τα γεγονότα με τέτοιον τρόπο ώστε να πάρει λίγο χρόνο μετά στον τηλεθεατή να σκεφτεί τι είδε και να μην οδηγηθεί σε γρήγορα συμπεράσματα. Αν κινδυνεύουμε από κάτι ως κοινωνία είναι οι βεβαιότητές μας και δεν μιλώ για αξίες και αρχές. Εμείς δεν θα υποδείξουμε στον τηλεθεατή ποια είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας. Αλλά θα τις φέρουμε πιο κοντά και ίσως αναδείξουμε κάτι που δεν έχει δει.
Δεν θα έλεγα ότι έχει να κάνει με το φύλο, ακριβώς γιατί ανισότητες βλέπουμε δυστυχώς ακόμα και σήμερα σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους. Ούτε είμαστε περισσότερο ευαίσθητες απέναντι στα γεγονότα απ’ ό,τι άνδρες συνάδελφοι. Σίγουρα μένει πολύς δρόμος ακόμα να γίνει για να μιλάμε για ισότητα των φύλων και σίγουρα έχουμε κάνει βήματα ως κοινωνία.Δύσκολη η αποφόρτιση, δεν θα το κρύψω.
Το σπίτι είναι καταφύγιο, η οικογένεια, τα αγόρια μου. Αγαπώ πολύ το σινεμά, όταν δεν είμαι σπίτι, είμαι σε κάποια σκοτεινή αίθουσα και ξεχνιέμαι στις ιστορίες της μεγάλης οθόνης».
Υπογραφή: Δώρα Αναγνωστοπούλου, Δημοσιογράφος
