Αντιστράφηκαν οι όροι: Το μικρό έτρωγε το μεγάλο…
Ένα ασυνήθιστο εύρημα στην Κίνα υποδηλώνει ότι ορισμένα πρώιμα θηλαστικά μπορεί να κυνηγούσαν δεινόσαυρους για… δείπνο.
Το απολίθωμα δείχνει ένα πλάσμα που μοιάζει με ασβό να πέφτει πάνω σε έναν μικρό δεινόσαυρο με ράμφος, με τους σκελετούς τους να είναι μπλεγμένοι. Το εύρημα προέρχεται από μια τοποθεσία γνωστή ως «Πομπηία της Κίνας», όπου η λάσπη και τα συντρίμμια από αρχαία ηφαίστεια έθαψαν πλάσματα κάτω από τις στάχτες. «Φαίνεται ότι αυτό είναι ένα προϊστορικό κυνήγι, που απαθανατίστηκε στην πέτρα σαν ένα παγωμένο στον χρόνο πλάνο», λέει ο Στιβ Μπρουσάτε, παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Το απολίθωμα, που περιγράφεται στο περιοδικό «Scientific Reports», δείχνει δύο πλάσματα πριν από περίπου 125 εκατ. χρόνια, κατά την Κρητιδική Περίοδο.
Παρόλο που το θηλαστικό είναι πολύ μικρότερο, οι ερευνητές πιστεύουν ότι επιτέθηκε στον δεινόσαυρο προτού χάσουν αμφότερα τη ζωή τους από το ηφαιστειακό κύμα. Το θηλαστικό είναι σκαρφαλωμένο πάνω στον δεινόσαυρο, με τα πόδια του να πιάνουν το σαγόνι του ερπετού και τα δόντια του να βυθίζονται στο θώρακα του θηράματός του.
«Δεν έχω ξαναδεί απολίθωμα σαν αυτό», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Τζόρνταν Μάλον, παλαιοβιολόγος του Καναδικού Μουσείου Φύσης.
Το ότι τα θηλαστικά έτρωγαν κρέας δεινοσαύρου είναι ένα σενάριο για το οποίο είχαν γίνει υποθέσεις και στο παρελθόν, αφού ένα άλλο απολίθωμα έδειξε ότι ένα θηλαστικό πέθανε με υπολείμματα δεινοσαύρου στο έντερό του. Αλλά το νέο εύρημα υποδηλώνει επίσης ότι τα θηλαστικά μπορεί στην πραγματικότητα να έκαναν επιθέσεις σε δεινόσαυρους με πολλαπλάσιο μέγεθος και ότι δεν τους έτρωγαν μόνο όταν ήταν ήδη νεκροί.
«Αυτό ανατρέπει τα παλιά δεδομένα», υπογραμμίζει ο Brusatte. «Έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε την Εποχή των Δεινοσαύρων ως μια εποχή που οι δεινόσαυροι κυβερνούσαν τον κόσμο και τα μικροσκοπικά θηλαστικά κρύβονταν στις σκιές». Στο απολίθωμα, το οποίο βρέθηκε από έναν αγρότη το 2012, εμφανίζεται το σαρκοφάγο Repenomamus Robustus, με μέγεθος περίπου όσο μια οικιακή γάτα, και ένας δεινόσαυρος Psittacosaurus Lujiatunensis, με μέγεθος περίπου όσο ένας μεσαίος σκύλος και ράμφος σαν παπαγάλου.
«Ακόμη και έτσι, οι δεινόσαυροι πιθανώς εξακολουθούσαν να έτρωγαν θηλαστικά πιο συχνά από ό,τι το αντίστροφο», εκτίμησε ο Μάλον. «Και όμως τώρα γνωρίζουμε ότι τα θηλαστικά ήταν σε θέση να αντεπιτεθούν, τουλάχιστον μερικές φορές», κατέληξε.
