Θ. Ξανθόπουλος στο “Π”: Κρίσιμες ώρες για κρίσιμες αποφάσεις

Του
ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ
Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Δράμας

Η διαδικασία εκλογής προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ αποτέλεσε μείζον πολιτικό γεγονός. Βεβαίως, η εκλογή επικεφαλής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι εξ ορισμού πολιτικό γεγονός, αλλά θεωρώ ότι δύο παράμετροι το κατέστησαν μείζον.

Η πρώτη είναι η μαζική συμμετοχή των μελών του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Περί τις 150.000 πολίτες προσήλθαν στην κάλπη, και μάλιστα μετά τη διπλή, εμφατική ήττα του κόμματος στις βουλευτικές εκλογές, γεγονός που συνοδεύθηκε από την παραίτηση του εμβληματικού ηγέτη Αλέξη Τσίπρα. Και το πλήθος αυτό προσήλθε και τις δύο Κυριακές, ενώ συνήθως κατά τη δεύτερη Κυριακή το ενδιαφέρον ατονεί και η συμμετοχή μειώνεται.

Η δεύτερη παράμετρος είναι η εμφατική επίσης εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη. Ενός ανθρώπου άγνωστου και στο ευρύ κοινό αλλά και στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, αφού μόλις στις πρόσφατες εκλογές δήλωσε «παρών», και μάλιστα από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Μέχρι τώρα ο νέος αρχηγός στα πολιτικά κόμματα προερχόταν από το στελεχιακό δυναμικό του κόμματος, ήταν γνωστής διαδρομής, δεδηλωμένων απόψεων και θέσεων, και ορατός στη δημόσια σφαίρα. Αποτελεί δε γεγονός κυριολεκτικά πρωτοφανές πολίτης εκτός ουσιαστικά του κόμματος να εμφανίζεται, να διεκδικεί και να καταλαμβάνει με ποσοστό 56% το αξίωμα του προέδρου. Και γι’ αυτό η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη αποτελεί καινοφανές γεγονός στην πολιτική ιστορία και πρέπει να κριθεί με σύγχρονα αναλυτικά εργαλεία.

Βεβαίως, ο σοφός λαός του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ εξέλεξε μεν τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά ψήφισε με το σημαντικό ποσοστό του 44% την Έφη Αχτσιόγλου, γεγονός που σημαίνει ότι στο κόμμα υπάρχει και μια υπολογίσιμη μειοψηφία, την οποία εμπιστεύθηκαν οι πολίτες και την οποία οφείλει να λαμβάνει υπόψη του ο νέος πρόεδρος. Επομένως, ο πρόεδρος είναι πρόεδρος, αλλά όχι «πρώτος και μόνος». Η μειοψηφία είναι μειοψηφία, αλλά δεν συμπροεδρεύει.

Και αυτό ακριβώς, κατά τη γνώμη μου, είναι το κρίσιμο σημείο της προεδρικής εκλογής. Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ εξαρτάται απόλυτα από την ωριμότητα τόσο του στελεχιακού δυναμικού όσο και των απλών μελών, τη διάθεση της συμβολής όλων για τη σύνθεση των απόψεων, τη συναίρεση των αποκλίσεων και των διαφωνιών και, πρωτίστως, από τη συμμετοχή όλων μας στην υλοποίηση των συλλογικών αποφάσεων. Η ωριμότητα των μελών του κόμματος, που αναζωογόνησαν έναν ΣΥΡΙΖΑ ηττημένο και χωρίς τον ηγέτη του Αλέξη Τσίπρα, αποτελεί οδοδείκτη για την επόμενη μέρα. Και κανείς δεν δικαιούται να αγνοήσει, να παραφράσει, να μεταλλάξει αυτήν τη λαϊκή εντολή, που συνίσταται, κατά την άποψή μου, στο σύνθημα «ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ»!

Η ευθύνη για την επιδιωκόμενη συναίνεση βαρύνει πρωτίστως τον πρόεδρο. Αυτός είναι ο «επισπεύδων». Ταυτοχρόνως, όμως, βαρύνει, στο μέτρο που τους αναλογεί, και όλους αυτούς που είχαν μια διαφορετική επιλογή, είτε στην πρώτη είτε στη δεύτερη φάση της εκλογής. Έτσι ώστε όλοι μαζί να συνδιαμορφώσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ της επόμενης μέρας, το κόμμα τής μετά τον Τσίπρα εποχής. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μάς έχει ανάγκη όλους για να αποτελέσει τη φωνή της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Και γιατί έναν ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ισχυρό, ενωτικό, μαζικό τον έχει ανάγκη το Κοινοβούλιο (μην ξεχνάμε ότι είμαστε η αξιωματική αντιπολίτευση, έστω και «λαβωμένη») αλλά και η ίδια η κοινωνία. Και στην αγωνία αυτή των πολιτών πρέπει να απαντήσουμε μαζικά, ενωτικά και Αριστερά.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ