Δ. Μάντζος στο “Π”: Για ένα σύγχρονο και ανταγωνιστικό δημόσιο σύστημα υγείας
Του
ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΝΤΖΟΥ
Βουλευτή Επικρατείας, Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ
Ο Οκτώβριος είναι ένας μήνας πολιτικά φορτισμένος για το ΠΑΣΟΚ και τον άρρηκτο δεσμό του με το κοινωνικά ευαίσθητο πεδίο της Υγείας.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δημιουργήθηκε πριν από ακριβώς 40 χρόνια, τέτοιες μέρες του Οκτώβρη του 1983, από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και τους εμπνευστές του, Γιώργο Γεννηματά, Παρασκευά Αυγερινό, και όσους ακόμη εργάστηκαν για να υλοποιήσουν την εμβληματική αυτή μεταρρύθμιση. Οκτώβρης ήταν όταν έφυγε από κοντά μας, πριν από δύο κιόλας χρόνια, η Φώφη Γεννηματά, μια γενναία γυναίκα, ένας σπουδαίος άνθρωπος, που ενέπνευσε και εμπνέει, με το παράδειγμά της και τις ιδέες της, τους αγώνες μας.
Μέσα σε αυτό το πολιτικό και συναισθηματικό πλαίσιο, που δεν έχει απλώς συμβολικό, αλλά βαθιά ουσιαστικό περιεχόμενο, με αυτήν τη βαριά παρακαταθήκη και την ευθύνη της ιστορικής συνέχειας, το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής συνεχίζει αταλάντευτα και με πάθος την υπεράσπιση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας.
Σαράντα ακριβώς χρόνια μετά την ίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η αλήθεια είναι πλέον εμφανής: Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τον τρίτο κατά σειρά υπουργό, συνεχίζει αρμονικά το έργο της αποδυνάμωσης και της απαξίωσης των δημόσιων δομών υγείας. Μια επιλογή που μόνο τυχαία δεν είναι. Γίνεται έτσι ώστε να δικαιολογηθεί ή ακόμη και να θεωρηθεί επιβεβλημένη η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα. Και την ίδια ώρα τα προβλήματα συσσωρεύονται: Ελλείψεις σε προσωπικό, συμβασιούχοι ιδιώτες αντί για μόνιμους γιατρούς, απαρχαιωμένες υποδομές, απουσία προσβασιμότητας, λίστες ντροπής για τα χειρουργεία, απορρύθμιση της αγοράς φαρμάκου. Η Ελλάδα δεύτερη πλέον σε ιδιωτικές δαπάνες υγείας. Ένας λαός που κλονίζεται από την ακρίβεια σε βασικά αγαθά, ενέργεια και στέγαση βλέπει την ίδια του την υγεία να γίνεται εμπόρευμα πολυτελείας.
Και αυτή είναι μια επιλογή αδιέξοδη. Ιδίως σήμερα, που η ασφάλεια ανάγεται σε κορυφαίο ζητούμενο για τους πολίτες. Ασφάλεια, με τη σύγχρονη πολύτροπη έννοια, της προστασίας από φυσικές καταστροφές, της προστασίας της εργασίας, της παιδείας και της υγείας των πολιτών. Το δημόσιο σύστημα υγείας, ένα κοινωνικό κεκτημένο, ένας θεσμός με διαχρονική αξία και προσφορά, οφείλει να εξακολουθήσει να εγγυάται την ανθεκτικότητα της κοινωνίας μας.
Ναι, το Εθνικό Σύστημα Υγείας πάσχει σοβαρά. Το ερώτημα είναι: το θεραπεύεις ή το καταδικάζεις σε αργό και βασανιστικό τέλος, ώστε να το αντικαταστήσεις με κάτι άλλο; Για εμάς δεν υπάρχουν διλήμματα: Η υγεία δεν είναι ούτε εμπόρευμα ούτε αγαθοεργία. Είναι κοινωνικό αγαθό, είναι κεκτημένο της κοινωνίας μας.
Και γι’ αυτό δεν θα πάψουμε ποτέ να εργαζόμαστε για ένα ανθεκτικό και λειτουργικό ΕΣΥ, εξοπλισμένο, ψηφιακά μετασχηματισμένο. Με καλυμμένα όλα τα οργανικά κενά σε μόνιμο ιατρικό, νοσηλευτικό, παραϊατρικό προσωπικό, με διαφανείς διαδικασίες και δίκαιες, αξιοπρεπείς αποδοχές. Με επαρκή χρηματοδότηση όχι μόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά και από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Δικός μας στόχος είναι μια ολοκληρωμένη δημόσια υπηρεσία υγείας, με έναν νέο υγειονομικό χάρτη, με ισχυρές δομές σε κάθε περιφέρεια και ιδιαίτερη έμφαση στα νησιά. Με προτεραιότητα σε ένα ενιαίο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, στην πρόληψη.
Και, επιτέλους, με αξιοκρατία στην επιλογή των διοικήσεων των νοσοκομείων, με ανοικτούς διεθνείς διαγωνισμούς και θητεία ανεξάρτητη από τους εκλογικούς κύκλους. Με ακόμη περισσότερη διαφάνεια και ανοικτά δεδομένα στις συμβάσεις και τις προμήθειες.
Αγωνιζόμαστε για ένα σύστημα υγείας σύγχρονο, ανταγωνιστικό, και πρώτα απ’ όλα δημόσιο και προσβάσιμο σε όλους. Με όραμα την άρση των αποκλεισμών, την εφαρμοσμένη κοινωνική δικαιοσύνη. Όπως, ακριβώς, το οραματίστηκαν οι ιδρυτές του. Για να μην υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί στην υγεία.
