Ζωή Ράπτη στο “Π”: Αυξάνεται το εισόδημα των εργαζομένων
–Επιπλέον αμοιβή 40% για το Σάββατο, συν 40% για την Κυριακή, εκτός του 75% που έπαιρναν σήμερα
Της
ΖΩΗΣ ΡΑΠΤΗ
Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου ΝΔ,
Βουλευτού Β1 Βόρειου Τομέα Αθηνών
Η μεταρρύθμιση στην καθημερινότητα είναι μία από τις προτεραιότητες που έθεσε ο πρωθυπουργός για τη δεύτερη θητεία της κυβέρνησης, επαναλαμβάνοντας την απόλυτη προσήλωση στις μικρές και μεγάλες αλλαγές που βελτιώνουν την καθημερινότητα των πολιτών. Και, όπως δεσμεύθηκε από το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, μεταρρύθμιση στην καθημερινότητα σημαίνει και μεταρρύθμιση στην εργασία.
Η αρχή έγινε με την απόφαση να ξεπαγώσουν από την 1η Ιανουαρίου 2024 οι τριετίες, που βρίσκονταν σε αναστολή από το 2012, ενάμιση χρόνο νωρίτερα από το αναμενόμενο, προτού η ανεργία πέσει κάτω από 10%, όπως προβλεπόταν.
Και αυτό είναι απόρροια της πορείας της ελληνικής οικονομίας, της μείωσης της ανεργίας. Μιλούσαμε για μια Ελλάδα η οποία είχε 17% – 18% ανεργία, ενώ είχε φτάσει μέχρι και το 20%. Τώρα μιλάμε για μια Ελλάδα η οποία κοντεύει να φτάσει στο μονοψήφιο. Μιλάμε για μια Ελλάδα που κατέκτησε την επενδυτική βαθμίδα, που είναι δεύτερη σε ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη, πρώτη σε ρυθμούς μείωσης του χρέους, σε πάρα πολύ δύσκολα χρόνια, με πολλές εισαγόμενες κρίσεις. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία που δημοσίευσε η ΔΥΠΑ, οι άνεργοι μειώθηκαν κατά 5% από τον περσινό Αύγουστο, ενώ πάνω από 142.500 άνεργοι ωφελήθηκαν από τις ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης τα τελευταία τέσσερα χρόνια, σημειώνοντας ιστορικό ρεκόρ.
Παράλληλα, η κυβέρνηση προώθησε, ενσωματώνοντας σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία, νέο πλαίσιο εργασίας, το οποίο ψηφίστηκε από τη Βουλή. Σύμφωνα με αυτό, επιτρέπεται, πλέον, νόμιμα στον εργαζόμενο να συμπληρώνει το εισόδημά του με μια δεύτερη δουλειά μερικής απασχόλησης, κάτι που έως τώρα απαγορευόταν από την ελληνική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, επιτρέπεται σε κάθε εργαζόμενο που έχει κύρια σύμβαση οκταώρου να κάνει, εάν το επιθυμεί, και μία σύμβαση μερικής απασχόλησης σε έτερο εργοδότη. Μέχρι σήμερα, οι εργαζόμενοι είτε έκαναν δύο συμβάσεις μερικής απασχόλησης είτε δούλευαν παράνομα, με μαύρα, σε δεύτερο εργοδότη, ενώ τα ένσημα πήγαιναν στον… κουβά και δεν συνυπολογίζονταν στη σύνταξη.
Έτσι, πλέον καταπολεμάται η αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, χωρίς να προκαλείται έκπτωση του επιπέδου προστασίας των εργαζομένων, οι οποίοι βγαίνουν ωφελημένοι. Όλα αυτά χωρίς να αμφισβητείται ούτε το οκτάωρο ούτε η ανάπαυση των 11 ωρών, όπως κάποιοι συστηματικά ισχυρίζονται, παραπληροφορώντας την ελληνική κοινωνία. Δεν καταργείται το πενθήμερο, αλλά επιτρέπεται στα κυλιόμενα πενθήμερα κάποιος να δουλεύει Σάββατο ή Κυριακή. Για το Σάββατο, λοιπόν, θεσπίζεται επιπλέον αμοιβή της τάξης του 40%, ενώ για την Κυριακή ένα επιπλέον 40%, εκτός του 75% που έπαιρνε μέχρι σήμερα. Έτσι αυξάνεται το εισόδημα των εργαζομένων.
Με το νέο θεσμικό πλαίσιο ρυθμίζονται, επίσης, θέματα που έχουν ιδιαίτερη σημασία για τους εργαζομένους. Για πρώτη φορά ξεκαθαρίζεται η έννοια της δοκιμαστικής περιόδου και του δόκιμου εργαζομένου στη μισθωτή εξαρτημένη εργασία, αορίστου ή ορισμένου χρόνου, κατά την οποία ο εργαζόμενος δοκιμάζει τη σχέση του με τον εργοδότη. Η περίοδος αυτή δεν μπορεί να είναι περισσότερο από έξι μήνες και αυτός ο χρόνος θα μετρά ως χρόνος προϋπηρεσίας, όταν τα δύο μέρη αποφασίσουν να συνεχίσουν τη συνεργασία τους. Έτσι, τίθεται τέλος στην καταχρηστική εργοδοτική πρακτική των πολύμηνων ή συνεχών ή και πολυετών δοκιμαστικών συμβάσεων.
Επιπλέον, επικαιροποιείται και εκσυγχρονίζεται το πλαίσιο των ελάχιστων απαιτήσεων σχετικά με την υποχρέωση του εργοδότη να ενημερώνει τον εργαζόμενο αναφορικά με τους βασικούς όρους της ατομικής σύμβασης εργασίας. Με τον τρόπο αυτό, παρέχεται σε κάθε εργαζόμενο έγγραφη σύμβαση ή έστω λεπτομερής έγγραφη ενημέρωση των βασικών όρων εργασίας του, εντός μίας εβδομάδας από την πρόσληψη, αντί του διμήνου που ίσχυε μέχρι τώρα. Καθιερώνεται ρητά, για πρώτη φορά, η προσμέτρηση της ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης, όταν αυτή είναι υποχρεωτική, ως αμειβόμενος χρόνος εργασίας.
Το νέο θεσμικό πλαίσιο αναμένεται να συμβάλει αποφασιστικά στην αύξηση του εισοδήματος, στην αύξηση των θέσεων εργασίας, στην αύξηση της παραγωγικότητας, στη μείωση της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας και στη μείωση της γραφειοκρατίας. Χωρίς εκπτώσεις στα εργασιακά δικαιώματα, αφουγκραζόμενοι τις σύγχρονες ανάγκες, υιοθετώντας το ευρωπαϊκό πλαίσιο κανόνων και μεταρρυθμίζοντας ταυτόχρονα το ελληνικό δικαιικό σύστημα με όρους δικαιοσύνης και εργασιακής ασφάλειας για τους εργαζομένους και τους εργοδότες αυτής της χώρας.
