Μ. Κρανίδης στο “Π”: Ανάγκη για υλοποίηση των κρίσιμων υποδομών «χθες»
Του
ΜΑΝΟΥ ΚΡΑΝΙΔΗ
Πολιτικού Μηχανικού ΕΜΠ, MSc,
Υποψήφιου Δημάρχου Χαλανδρίου, Δημοτικού Συμβούλου,
Επικεφαλής «Χαλάνδρι Ορίζοντας 2023»
Η πρόσφατη τραγική, καταστροφική και φονική πλημμύρα στην Περιφέρεια Θεσσαλίας ανέδειξε για πολλοστή φορά τα διαχρονικά ζητήματα έλλειψης κρίσιμων «αφανών» υποδομών στη χώρα. Γιατί είναι ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο που, όπου και αν συνέβαινε στην Ελλάδα, θα είχε τις ίδιες τραγικές επιπτώσεις.
Σήμερα απαιτείται επιτέλους η υλοποίηση, ανά περιφέρεια και δήμο, αυτών των κρίσιμων «αφανών» υποδομών αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας, τόσο σε αστικές όσο και σε ημιαστικές και αγροτικές περιοχές. Η Πολιτεία έχει, εδώ και χρόνια, την πλήρη εικόνα για τις ανάγκες και υπάρχουν οι κατάλληλες μελέτες, που βέβαια πρέπει να επικαιροποιηθούν, αλλά το σημαντικό είναι να υλοποιηθούν τα αντίστοιχα έργα.
Μάλιστα, η μεγάλη ανάγκη δεν είναι μόνο για τα μεγάλα και σύνθετα αντιπλημμυρικά έργα αλλά και για κρίσιμες υποδομές αγωγών ομβρίων. Το συγκλονιστικό είναι ότι μεγάλες πόλεις και δήμοι, όπως το Χαλάνδρι, δεν έχουν αγωγούς ομβρίων, μια υποδομή που κάθε σύγχρονη μεγάλη πόλη οφείλει να έχει πριν κατασκευαστεί έστω και μία κατοικία.
Η «σύγχρονη» Ελλάδα δεν διαθέτει κρίσιμες υποδομές, όπως αντιπλημμυρικά έργα, όμβρια, αντισεισμικά, υπογειοποίηση καλωδίων ρεύματος κ.λπ. Αυτό συμβαίνει για λόγους απαράδεκτης κρατικής διαχείρισης αλλά και στόχευσης της πολιτικής επικοινωνίας, για δεκαετίες, σε έργα τού φαίνεσθαι. Για παράδειγμα, και σήμερα ακόμη στους περισσότερους δήμους, όπως και στο Χαλάνδρι, δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενοι αντισεισμικοί έλεγχοι στα δημόσια κτίρια κρίσιμης λειτουργίας, όπως τα σχολεία και τα νοσοκομεία, και δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς την παλαιότητα πολλών εξ αυτών, άρα και τη μεγάλη επικινδυνότητα στην απευκταία περίπτωση ενός ακραίου σεισμικού φαινομένου.
Η κυβέρνηση και η Πολιτεία συνολικά (Δημόσιο, Περιφέρειες, ΟΤΑ) οφείλουν να προχωρήσουν, χθες, σε ένα ευρύ ρεαλιστικό πρόγραμμα υλοποίησης των σημαντικών αντιπλημμυρικών και αντισεισμικών υποδομών, μαζί με ένα σύστημα αντιπυρικής προστασίας. Άμεσα, με λογική πρόληψης, χωρίς σπατάλη χρημάτων ή πόρων, χωρίς καθυστερήσεις. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Η κλιματική αλλαγή έχει κάνει πλέον τα λεγόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα να αποτελούν μια «κανονικότητα», με συχνή επανεμφάνιση. Οι πόροι και οι μελέτες υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό. Η σπατάλη και η κακοδιαχείριση είναι ανεπίτρεπτες.
Η Ελλάδα οφείλει, επιτέλους, να γίνει ένα πραγματικά σύγχρονο κράτος με άρτιες υποδομές, τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές. Είναι η πρώτη συλλογική προτεραιότητα όσων ασχολούνται με τα κοινά και έχουν θέσεις ευθύνης. Ειδικά κάθε δήμαρχος απαιτείται να έχει αποδεδειγμένη αξία, ικανότητες και τεχνογνωσία, και όχι να προτάσσει απλώς μια λογική θεαθήναι ή αναγνωρισιμότητα κενή περιεχομένου ούτε να στηρίζεται απλώς σε κομματικούς μηχανισμούς του παρελθόντος.
Σε κάθε περίπτωση, οι ευθύνες της Πολιτείας είναι κορυφαίες και δεδομένες. Η υλοποίηση και η ασφάλεια κρίσιμων υποδομών και εγκαταστάσεων πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα στην πράξη. Είναι ένας εφικτός μονόδρομος. Είναι θέμα βούλησης και κυρίως πρώτιστης ανάγκης για την ασφάλεια και την ποιότητα της ζωής μας.
