Γιάννης Μόρτζος: Ήταν μια καταξίωση για εμένα
[Εξομολογήσεις]
«Η συμμετοχή μου ως πρωταγωνιστή στο έργο ‘‘Τα νέα παιδιά’’ του βέλγου συγγραφέα Ζοζέ Αντρέ Λακούρ ήταν σημαδιακή. Έμπαινα πλέον και εγώ επίσημα στο club των νέων ηθοποιών και ας ήμουνα δευτεροετής μαθητής της δραματικής σχολής.
Έλεγα μέσα μου ότι όταν ο δάσκαλός μου, ο μεγάλος, ο σεβαστός από όλους, σου εμπιστεύεται έναν τόσο μεγάλο ρόλο, μπορείς και πρέπει να πετύχεις. Η πρεμιέρα του έργου έγινε λίγο μετά τα Χριστούγεννα του 1961. Ήταν η πρώτη μεγάλη μου πρεμιέρα. Μία μεγαλειώδης πρεμιέρα με όλους τους φίλους του Θεάτρου Τέχνης παρόντες. Χειροκροτήματα, πολλά μπράβο και πολλές ελπίδες. Έκανα να κοιμηθώ τρεις μέρες, δεν μπορούσα να φανταστώ πια τον εαυτό μου παρά μόνο στο θέατρο. Έκανα μία ευχή τότε, ‘‘Μακάρι πάντα να μου δίνονται τέτοιες ευκαιρίες από τον μεγάλο δάσκαλο’’.
Η ευχή έπιασε γιατί πράγματι μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες και έπαιξα πρωταγωνιστικούς ρόλους κάτω από την καθοδήγησή του για είκοσι ένα ολόκληρα χρόνια. Οι κριτικές στις εφημερίδες ήταν διθυραμβικές. Θυμάμαι πολύ καλά ότι ο Κωστής Σκαλιόρας, ένας νέος σπουδαίος κριτικός, έγραψε στον ‘‘Ταχυδρόμο’’ ύμνους για την παράσταση και ξεχώρισε τις ερμηνείες του νέου Γιάννη Μόρτζου και του επίσης νέου ηθοποιού Φάνη Χηνά. Ήταν μία καταξίωση για εμένα, ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση χωρίς όμως να πάρουν τα μυαλά μου αέρα.
Θέλω να τονίσω ότι για τον Κουν μοναδικό κίνητρο για να σε βοηθήσει ήταν το πάθος που έδειχνε ο νέος ηθοποιός που ήταν μαθητής του. Ήταν γεννημένος δάσκαλος. Ήταν ικανός από τη φύση του να διδάσκει και ήταν ευτυχισμένος όταν οι νέοι ηθοποιοί που τον ακολουθούσαν, μοχθούσαν και πίστευαν με πάθος το όραμά του».
Υπογραφή: Γιάννης Μόρτζος, Ηθοποιός
