Μάκης Κουρής: Τα καταφέραμε πάλι μια… χαρά!
Όλα μαζί μάς ήρθαν… Λες και μας κυνηγάει κακή μοίρα… Λες και η Ελλάδα τής φταίει για όλα και δεν την αφήνει να ησυχάσει… Να δει άσπρη μέρα… Ακόμη και η νέα γενιά έχει ευθύνες, την ώρα που παλεύει να «χτίσει» το δικό της «αύριο». Να βάλει τα θεμέλια, που θα πρέπει να είναι γερά, να αντέχουν. Όχι μόνο για το «σήμερα» αλλά και για το «αύριο», για την κάθε μέρα που ξημερώνει. Χρέος ΟΛΩΝ μας είναι να βάλουμε ισχυρές βάσεις, που να αντέχουν απέναντι στις θεομηνίες. Για να μη χαθούν άλλες ζωές. Όπως τότε, το 1953…
Χάνονται ζωές, σε κρίσιμες ώρες. Νέοι αλλά και μεγάλοι. Άνθρωποι που τους έχει ανάγκη η γη μας.
Όπου και να είσαι, η πατρίδα σε χρειάζεται. Μπορείς να προσφέρεις πολλά, να βάλεις το λιθαράκι σου. Κάθε στιγμή, σε έχει ανάγκη ο τόπος που σε γέννησε. Γιατί μπορείς να προσφέρεις πολλά στην πατρίδα. Χωρίς να ζητάς ανταλλάγματα…
Η ζωή συνεχίζεται…
Αξίζει να ζεις…
Ο βυθισμένος κάμπος είναι άλλη μια δοκιμασία…
Στο χέρι σου είναι να την ξεπεράσεις…
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Φωτό: ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI