Μ. Κατρίνης στο “Π”: Ζητείται εθνική πολιτική για τα λιμάνια
Του
ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΤΡΙΝΗ
Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής,
Βουλευτή Ηλείας
Το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» είναι ένας όρος που δεν αναφέρεται μόνο στο σύνολο των νομικών διατάξεων και αρχών που έχουν αναπτυχθεί από την ΕΕ για τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της ενιαίας αγοράς, της συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Είναι και το σύνολο των πολιτικών και των πρακτικών που έχουν αναδειχθεί μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον ως οι βέλτιστες, οι πλέον αποτελεσματικές και συμφέρουσες για το δημόσιο, το οικονομικό και το κοινωνικό συμφέρον.
Πόσο παράδοξο είναι, όμως, για ένα κόμμα που δηλώνει δεσμευμένο στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας να βρίσκεται σε σοβαρή απόκλιση από το ευρωπαϊκό κεκτημένο; Η ερώτηση αυτή έχει πολλές φορές απευθυνθεί στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά τίθεται για μία ακόμη φορά, σε σχέση με τις επιλογές που υιοθετεί στην υπογραφή συμβάσεων παραχώρησης για τα λιμάνια της χώρας.
Γιατί ενώ στην ΕΕ η συντριπτική πλειονότητα των φορέων διαχείρισης λιμένων βρίσκεται υπό δημόσιο έλεγχο, με το μερίδιο μάλιστα της δημόσιας ιδιοκτησίας σε αυτούς να έχει αυξηθεί από το 87% στο 93%, σύμφωνα με την τελευταία Έκθεση (2022) του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Λιμένων (ESPO), στην Ελλάδα προωθείται η συνεχής μείωση της συμμετοχής του Δημοσίου και η παράδοση του ελέγχου των λιμενικών υποδομών σε ιδιώτες;
Το είδαμε στην περίπτωση των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, το βλέπουμε και σήμερα στην περίπτωση του λιμανιού της Ηγουμενίτσας και άλλων που φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν. Αυτές οι επιλογές μας προβληματίζουν γιατί συμβαίνουν σε μια εποχή που ο ρόλος των λιμανιών είναι ιδιαίτερα κρίσιμος στο πλαίσιο του διεθνούς γεωπολιτικού ανταγωνισμού και οδηγούν σε μειωμένη δυνατότητα άσκησης εθνικής λιμενικής πολιτικής.
Παράλληλα, η λογική της πλήρους ιδιωτικοποίησης σημαίνει περιορισμό της εποπτικής και ρυθμιστικής δυνατότητας του Δημοσίου και τα αποτελέσματά της τα έχουμε ήδη δει στην περίπτωση του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, όπου δεν τηρήθηκαν τα συμφωνηθέντα.
Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι αντίθετο ούτε στις επενδύσεις ούτε στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Κάθε άλλο μάλιστα, και το έχει αποδείξει. Αρκεί αυτές να εγγυώνται το δημόσιο συμφέρον, να έχουν θετικό αντίκτυπο στην οικονομία, να είναι επωφελείς για το κοινωνικό σύνολο, να δημιουργούν θέσεις απασχόλησης και να συμβάλουν στη βιώσιμη ανάπτυξη.
Πληρούνται τελικά αυτά τα κριτήρια στις συμβάσεις παραχώρησης που υπογράφει η Νέα Δημοκρατία και για τις οποίες πανηγυρίζει; Δυστυχώς, η απάντηση φαίνεται να είναι αρνητική, καθώς οι επιλογές τους αποκλίνουν από το ευρωπαϊκό υπόδειγμα και υπονομεύουν τελικά όχι μόνο το δημόσιο και το κοινωνικό συμφέρον αλλά και την εθνική ασφάλεια.
Σε αυτήν την κοινοβουλευτική θητεία τους όμως θα καταλάβουν ότι δεν είναι μόνοι τους και ανεξέλεγκτοι. Υπάρχει το ΠΑΣΟΚ της ευθύνης, των δημοκρατικών αγώνων, των πατριωτικών θέσεων, των προτάσεων και των πολιτικών για τους πολλούς και όχι για τους λίγους, τους ισχυρούς και τους κολλητούς της εξουσίας.
